จนกระทั่งบทเพลงจบลง เขาถึงได้เงยหน้าขึ้นอีกครั้ง สบตากับผู้บรรเลง
พอดูดีๆ แล้ว
เธอตรงหน้าก็เหมือนแฟรี่จริงๆ ขึ้นมา
เป็นแฟรี่ที่คอยโปรยผงแห่งความสุขให้แก่ผู้คน แม้ว่าปีกของตนเองที่โบยบินจะต้องปวดร้าวไปบ้างก็ตาม
”เพลงนี้…มีความหมายยังไงเหรอ?“
สงสัยจึงถามออกไป
เหมือนอยากรู้ความหมายของบทเพลง
และอาจจะอยากรู้เกี่ยวกับตัวเธอที่ชอบมันมากขึ้นอีกหน่อย
พอดูดีๆ แล้ว
เธอตรงหน้าก็เหมือนแฟรี่จริงๆ ขึ้นมา
เป็นแฟรี่ที่คอยโปรยผงแห่งความสุขให้แก่ผู้คน แม้ว่าปีกของตนเองที่โบยบินจะต้องปวดร้าวไปบ้างก็ตาม
”เพลงนี้…มีความหมายยังไงเหรอ?“
สงสัยจึงถามออกไป
เหมือนอยากรู้ความหมายของบทเพลง
และอาจจะอยากรู้เกี่ยวกับตัวเธอที่ชอบมันมากขึ้นอีกหน่อย
Comments
"อยากรู้หรอคะ?"
เป็นคนที่มีความกล้าเสียจริง มาถามความหมายของเพลงกับผู้บรรเลงเสียด้วย
"ถ้าให้ว่ากันตามตรงฉันไม่ได้รู้จักเพลงนี้ตั้งแต่แรกหรอก"
"คนรู้จักเล่นให้ฟังน่ะค่ะ"
คนผู้นั้นคือพระสนมที่เธอมักแอบไปเล่นด้วยตั้งแต่เด็ก
เพราะเจ้าหล่อนต้องจากบ้านเกิดมาไกลแสนไกลจึงไม่แปลกที่จะเกิดความเหงาขึ้นมาบ้าง
+
เขาทั้งรัก ภักดี เทิดทูนอีกฝ่ายจนสุดหัวใจ
ไม่ว่าสิ่งใดหากเพื่อผู้นั้นเขายินดีทำทุกอย่าง แม้อีกฝ่ายจะไม่ได้สนใจก็ไม่เป็นไร
ขอเพียงแค่ท่านผู้นั้นมีความสุขก็เพียงพอ
และไม่ว่าจะผ่านไปกี่ปี กี่หมื่น กี่ชาติพบ
ความรักที่เขามีให้จะไม่มีวันจางหาย"
นั่นคือสิ่งที่เธอได้รับฟังมาจากพระสนม
"ฉันเลือกเล่นเพลงนี้เพราะเห็นว่าบรรยากาศเข้ากับที่นี่ดี"
+
แพทริเซียค่อยๆลุกตัวขึ้น จากนั้นจึงได้ผายมือไปทางเจเรเมีย
"ยิ่งปล่อยให้ดึกไปกว่านี้เดี๋ยวจะทำคุณเผลอหลับไปอีกรอบเอา"
เธอกล่าวออกไปอย่างติดตลก
"ไปเก็บคริสตัลกันเถอะค่ะ"
"ไว้เดินไปพูดคุยไปด้วยก็ยังไม่สาย"
มือเรียวยังคงค้างอยู่เช่นนั้น รอให้อีกฝ่ายหยิบยื่นมือมา เพื่อประคองตัวลุกขึ้น