"......"

ยูริโนะหันกลับไปหา ยืนก้มมองเด็กคนนั้นด้วยสีหน้างุนงง

ทำไมต้องร้องไห้ด้วยล่ะ.. คงจะเจอเรื่องทุกข์ใจมามากสินะ
ทั้งที่รู้อย่างนั้น แต่กลับยืนนิ่งไม่กระดิกแม้แต่ปลายนิ้ว จ้องมองเธอที่แผดเสียงร้องจวนจะขาดใจจนกระทั่งแตกสลายไป ยูริโนะไม่แม้แต่จะกะพริบตา-

รู้สึกยังไงอยู่เหรอ ยูริโนะจัง

ก็ต้องเจ็บปวดอยู่แล้ว

"...อะ...."
ตุบ

ล้มลงสำรอกเลือดออกมาทั้งอย่างนั้น

(+)