ฟังคำบอกเล่าของเคนทาโร่ก็อ่อ— ขึ้นมาทันที
,ตามหาแมวสินะ
" แล้วทำไมถึงได้ออกมาคนเดียวแบบนี้ล่ะ? "
ขมวดคิ้วสงสัย คิดๆไว้แล้ว คงจะออกมาซนตามประสาเด็กผู้ชายจนหลงทางเข้า
, โชคดีที่ยูกิและเธอบังเอิญมาเจอเข้าเสียก่อน
แต่พอมองดีๆแล้วก็อยากเป็นฝ่ายลองอุ้มดูบ้างไม่ต่างกัน < ชอบของน่ารัก
,ตามหาแมวสินะ
" แล้วทำไมถึงได้ออกมาคนเดียวแบบนี้ล่ะ? "
ขมวดคิ้วสงสัย คิดๆไว้แล้ว คงจะออกมาซนตามประสาเด็กผู้ชายจนหลงทางเข้า
, โชคดีที่ยูกิและเธอบังเอิญมาเจอเข้าเสียก่อน
แต่พอมองดีๆแล้วก็อยากเป็นฝ่ายลองอุ้มดูบ้างไม่ต่างกัน < ชอบของน่ารัก
Comments
“ แต่พอเห็นแมวตัวนึงคล้าย ๆ กับในใบประกาศก็เลยวิ่งมาคนเดียวน่ะ ”
เคนทาโร่ทำหน้ายู่ พยายามนึกย้อนไปช่วงเวลาก่อนที่ตัวเองจะหลงมา
“ พวกพี่ ๆ เห็นกันบ้างรึเปล่าฮะ ? ”
"แล้วจะกลับบ้านหรือจะหาแมวต่อล่ะหืม?" ถ้าเคนทาโร่อยากหาแมวต่อวันนี้เขาคงต้องลากับอาจารย์ไปก่อน
อืม ไหนๆก็เจอมิจังด้วย เสร็จแล้วก็แวะไปส่งมิจังที่บ้านด้วยก็แล้วกัน
—คงหมายถึงเจ้าเหมียวห้าขาที่ลงใบประกาศตัวนั้นสินะ
คุรุมิก้มมองนาฬิกาจากโทรศัพท์มือถือ ก่อนจะเงยหน้าขึ้นมามองทั้งสอง
" ถ้าอยากตามหาน้องแมวล่ะก็ ตอนนี้พวกเรายังพอมีเวลานะ "
คลี่ยิ้มจนตาปิด ถือวิสาสะเอื้อมมือเข้าไปลูบหัวเคนทาโร่ด้วยความเอ็นดู
" น่ารักจัง~ เห็นแล้วอยากมีลูกเลยเน๊อะ ยูคุง " <<พูดก่อนคิด
พรืดดด
“ หือ ? ทำไมต้องเลือกด้วย เราทำทั้งสองอย่างไปพร้อมกันไม่ได้เหรอ ”
“ บางทีอาจเจอร่องรอยอะไรตามทางก็ได้นะ อย่างในการ์ตูนสืบสวนไงฮะ ! ”
เขาว่าด้วยตาแวววับเป็นประกาย ดูท่าเจ้าเด็กคนนี้จะยังไม่เข็ดแถมยังโลภมากกว่าที่ทั้งสองคิดอีกนะ—
+