ได้ยินคำถามของเคนทาโร่เข้าไปก็ได้แต่ยิ้มแห้งทำอะไรไม่ถูก
ใจนึงก็อยากแกล้ง ทว่ายูกิกลับเป็นฝ่ายพูดปฏิเสธออกมาเสียก่อน
" ก็แหงสิ แฟนยังไม่มี คนที่ชอบก็ยังไม่เจอ ถึงอยากมีเบบี๋ไปก็ทำไม่ได้หรอก "
กระซิบกระซาบกลับ ราวกัยว่าเรื่องนี้รู้ๆ กันแค่สองคน
" งั้นพวกเรามองหาน้องแมวเหมียวระหว่างเดินกลับบ้านดีกว่าเน๊อะ เคนทาโร่คุง "
" ส่วนพี่สาวชื่อคุรุมินะ "
ใจนึงก็อยากแกล้ง ทว่ายูกิกลับเป็นฝ่ายพูดปฏิเสธออกมาเสียก่อน
" ก็แหงสิ แฟนยังไม่มี คนที่ชอบก็ยังไม่เจอ ถึงอยากมีเบบี๋ไปก็ทำไม่ได้หรอก "
กระซิบกระซาบกลับ ราวกัยว่าเรื่องนี้รู้ๆ กันแค่สองคน
" งั้นพวกเรามองหาน้องแมวเหมียวระหว่างเดินกลับบ้านดีกว่าเน๊อะ เคนทาโร่คุง "
" ส่วนพี่สาวชื่อคุรุมินะ "
Comments
เคนทาโร่พยายามจะคลายมือที่ปิดหูพร้อมดิ้นแด่ว ๆ ไปมาขณะอยู่ในอ้อมแขนคนพี่ ทว่าก็ไม่สำเร็จจนต้องล้มเลิกไปเอง …
“ อื้อ พี่คุรุมิจัง ขอฝากตัวด้วยนะฮะ ”
เจ้าเด็กยิ้มร่าก่อนผายมือเพื่อขอทำความรู้จักกับอีกฝ่ายดี ๆ อีกครั้ง
“ เอาล่ะ ทีนี้ก็ได้เวลาตามหาน้องแมว ~! ”
พูดจบชี้นิ้วไปยังทางข้างหน้า เพื่อขับเคลื่อนราชรถและพลทหารจำเป็น
ถึงในหัวจะคิดแบบนั้นแต่สองขาก็ยังก้าวไปตามทางที่เคนทาโร่ชี้ไปอย่างเงียบๆ
" เคนทาโร่คุงจ๊ะ หนูเรียนประถมหรืออนุบาลเอ่ย ? "
คุรุมิถามเสียงหวาน เพื่อไม่ให้บรรยากาศเงียบจนเกินไป
" แล้วเคนทาโร่คุงรู้จักกับพี่ยูกิได้ยังไงหรอจ๊ะ? "
หลุบตามองเคนทาโร่ในอ้อมแขน ส่งสายตา อย่าพูด อย่า อย่าๆๆๆ
เคนทาโร่พูดไปยิ้มไป เพราะมันคือความฝันอันแสนยิ่งใหญ่ของเขา
“ หือ กับยูกิจังน่ะเหรอ ? ”
เจ้าเด็กหันไปมองหน้าคนพี่ก่อนกระตุกยิ้มที่มุมปากอย่างเจ้าเล่ห์
“ เคยเล่นเป็นฮีโร่ด้วยกันฮะ ! เห็นแบบนี้แต่ยูกิจังเล่นถึงบทสุด ๆ เลยนะฮะ ทำท่านั้น ท่านี้ได้ด้วย แล้วก็ ๆ ตอนเล่นเป็นกีกี้— ”
แต่ในใจเหงื่อแตกเป็นหมื่นล้านลิตร