เขามาทำอะไรที่นี่ ..
ความจริงเกี่ยวกับเรื่องนี้มันไม่สำคัญอีกต่อไป
อาการกลัวหน้าตาเป็นแบบไหน .. เรื่องนั้นเสียงหัวใจจะเป็นคนตอบคุณเอง
ฟุยุกิรู้สึกว่าตัวของเขาชาไปจนหมด ครั้งหนึ่งเคยดีใจที่จะได้เจอกับซากิฮิโตะ แต่ครั้งนี้ ไม่อยากแม้แต่จะถูกพบ ไม่อยากแม้แต่จะเข้าใกล้
คนตรงหน้าคนนี้เป็นใคร..?
ฝ่ามือเย็นเฉียบจนแทบไม่รู้สึก
ลมหายใจไม่สามารถลงลึก เป็นการหอบโกยผ่านๆ
(+)
ความจริงเกี่ยวกับเรื่องนี้มันไม่สำคัญอีกต่อไป
อาการกลัวหน้าตาเป็นแบบไหน .. เรื่องนั้นเสียงหัวใจจะเป็นคนตอบคุณเอง
ฟุยุกิรู้สึกว่าตัวของเขาชาไปจนหมด ครั้งหนึ่งเคยดีใจที่จะได้เจอกับซากิฮิโตะ แต่ครั้งนี้ ไม่อยากแม้แต่จะถูกพบ ไม่อยากแม้แต่จะเข้าใกล้
คนตรงหน้าคนนี้เป็นใคร..?
ฝ่ามือเย็นเฉียบจนแทบไม่รู้สึก
ลมหายใจไม่สามารถลงลึก เป็นการหอบโกยผ่านๆ
(+)
Comments
ถึงจะต้องแลกกับอะไร …
ก็คงจะต้องลองเสี่ยง
ร่างกายที่สั่นกลัวกำลังกรีดร้องต่อต้านจากภายใน ไม่ว่าใครก็คงรับรู้ได้ ว่าซากิฮิโตะในตอนนี้น่ะ‘อันตราย’
“ซากิฮิโตะคุง..”
น้ำเสียงเล็ดลอดออกมาผะแผ่ว
“กำลังจะ..ไปที่ไหนเหรอครับ?”
ไม่อยากรู้สึกแบบนี้เลย ..
ไม่อยากรู้สึกว่า .. ต้องวิ่งหนีให้ใกล้จากซากิฮิโตะเลย
เสียงของซากิฮิโตะตอบกลับมาในที่สุด
ร่างของเขาเริ่มก้าวเข้ามา เท้าเหยียบลงบนพื้นอย่างไร้เสียง
ทุกก้าวใกล้เข้ามา...แต่กลับรู้สึกเหมือนพื้นที่รอบตัวฟุยุกิกำลังหดแคบลง
แสงจันทร์ซีดเซียวเบื้องบนราวกับกำลังหลีกหนีเงาของเขา
ซากิไม่ได้ตอบ ว่าจะไปที่ไหน
เขาเพียง...เดินเข้ามาเรื่อย ๆ
แววตาหม่นหมองนั้นจับจ้องมาทางฟุยุกิอย่างไม่กะพริบ
+
“...คุณอยากรู้เหรอครับ?”
เขาหยุดก้าวชั่วครู่ เอียงศีรษะน้อย ๆ
ท่าทางเหมือนเด็กที่กำลังพิจารณาว่าจะเฉลยคำถามดีหรือไม่
ริมฝีปากที่เคยเงียบงันคลี่ยิ้ม
แต่เป็นรอยยิ้มที่ไม่ได้เกิดจากความดีใจ
มันเหมือน...การทดลองรอยยิ้ม
เหมือนคนที่กำลัง จำว่าเคยเป็นมนุษย์มาก่อน
+
“ตอนนี้เหรอ...ผมก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน”
ฝ่ามือหนึ่งของซากิยกขึ้นช้า ๆ
แต่ยื่นไปตรงหน้า…หยุดห่างจากฟุยุกิเพียงไม่กี่เซนติเมตร
มือที่เย็นเยียบจนเหมือนแช่ในบ่อน้ำแข็ง ลูบใบหน้าอีกฝ่ายอย่างเบามือ
“บางอย่างอยากให้ผม ‘พาคุณไปด้วย’…”
น้ำเสียงของเขาไม่เปลี่ยน
+
ไม่ควรถามต่อ
และ…ไม่ควรเชื่อว่าเขายังเป็น ‘ซากิฮิโตะคนเดิม’
“ไปด้วยกันเถอะนะครับ”
เพียงเสี้ยวพริบตาของความลังเล คนตรงหน้าก็เข้าประชิดเขาได้ในระยะที่เกินกว่าจะเรียกว่า’อันตราย‘แล้วด้วยซ้ำ
ลมหายใจที่ไม่มั่นคงกำลังสั่นไหวตอบรับสัมผัสเย็นเฉียบของบางสิ่ง
ทั้งที่เย็นเฉียบเพียงนั้น
แต่กลับแตะลึกราวกับกอบกุมดวงใจของเขาไว้
อยากให้พาไป ..
ไปกับผม ..
… แย่จัง
กุญแจส่วนลึกของจิตใจ
ซากิฮิโตะไขมันออกอย่างง่ายดายเลย …
(+)