"... artık gel be kendine.. böyle eve kapanıp en fazla cama çıkmak nedir? gerçi bir ayı geçti bunu bile yapmıyordu.. iki üç gündür yataktan çıkıp pencere önüne geliyor en azından.. bir kaç yıl sonra bu günleri hatırlamayacak belki.. ama işte......"
Adam: Neden bu sabah perdesini açmadı. Her sabah kahvaltısını yaparken gün ışığı kahverengi saçlarına dokunur, dokunduğu saç demetini kızıllaştırırdı. O sırada hafif ışığın verdiği sıcaklık yüzünü gülümsetir, çatalına aldığı küçük peynir parçasını dilinin ucuyla ağzına götürürdü. Bu büyülü anlarda
Bir buket mevsim çiçeğiyle kapısına gitmek isterdim. Onunla tanışmak, kahvaltı masasına oturmak, dolabımdaki yeşil siyah zeytinleri masasına taşımak isterdim. Oysa bu sabah üç yıldır ilk defa perdesi kapalı. Durun bir saniye. Perdesi aralanıyor. Peki bu yaşlı kadın kim? Annesi olabilir mi?
Comments