[ เน่~ โตโต้จังบัตรนักเรียนของเค้าหายอ่า (*´ー)ﾉ(ノд`) ]
[ โตโต้จังเอาไปอ่ะป่าวอย่าแกล้งกันงี้สิเค้ากลัวน้า (｡╯︵╰｡) ]
ก็ว่าไปนั่นเข้าให้รู้ดีอยู่แก่ใจนักหรอกว่าสาเหตุคงหาใช่ต้นสายปลายทางไม่
งึมงัมบ่นในลำคอเบา ๆ พลางเสียก่อนจะกดข้อความซ้ำลงไปอีกเสียทีครานี้เป็นแชทกลุ่ม
[ มาเจอกันที่โถงหน่อยสิภายใน 3 นาทีถ้ายังไม่มาเครื่องค้างเค้าไม่รู้ด้วยน้า ☆ ]
(+)
[ โตโต้จังเอาไปอ่ะป่าวอย่าแกล้งกันงี้สิเค้ากลัวน้า (｡╯︵╰｡) ]
ก็ว่าไปนั่นเข้าให้รู้ดีอยู่แก่ใจนักหรอกว่าสาเหตุคงหาใช่ต้นสายปลายทางไม่
งึมงัมบ่นในลำคอเบา ๆ พลางเสียก่อนจะกดข้อความซ้ำลงไปอีกเสียทีครานี้เป็นแชทกลุ่ม
[ มาเจอกันที่โถงหน่อยสิภายใน 3 นาทีถ้ายังไม่มาเครื่องค้างเค้าไม่รู้ด้วยน้า ☆ ]
(+)
Comments
“ อ๊ะ — อ๊ะ ☆ เจอแล้ว ๆ โตโตจ้างงงหือ ? “ เสียงร่าดังสนั่นท้าทายแก้วหูหากเป็นคนอื่นคงนึกรำคาญแลหนา
“ โคโค่จังก็มาด้วยเหรอ— แล้วนั่น ? เพื่อนของโตโต้จังงั้นเหรอ “
(+)
อื้อ ๆ ทักทายนะทักทายก็มาโกะรินเป็นมิตรกับทุกคนอยู่แล้วนี่นา
@thk-arunotk.bsky.social
[ ไม่ , ฉันไม่ได้เอาไป แต่ดูเหมือนว่าจะเกิดเหตุการณ์แบบเดียวกันกับนักเรียนทุกคนที่นี่ ]
ข้อความส่งไปในแชท แต่สาวนางอีกฟากจอจะได้อ่านไหมก็ไม่ทราบ แต่อนุมานสันนิษฐานไว้ก่อนว่าคงไม่ อิงจากที่รัวแชทมาเสียขนาดนี้
ไม่ได้ถอนหายใจหรือแสดงท่าทีเหนื่อยระอา เพียงแต่ยกร่างหอบสังขารมาหาตามคำร้องเรียก
(1)
เขาไม่แปลกใจกับเพื่อนผองปีสามเท่าไหร่นัก แต่สะดุดตากับเจ้าปีสองเป็นพิเศษแทน
" อิชิดะ , นายเองก็เจอเหตุการณ์ประหลาดเหมือนกัน ? "
โอโตโกะไถ่ถามอย่างสุขุม
@thk-ishidaharuki.bsky.social
เขาเห็นรุ่นพี่อีกสองคนที่กำลังจับกลุ่มกัน เขารู้ตัวดีว่าไม่ได้เป็นคนเข้าหาคนอื่นเก่ง แต่ก็จะพยายาม
"...สวัสดีครับ"
"ผมอิชิดะ ฮารุกิ ชั้นปี 2 - E ครับ"
เขาตอบรับคำทักทายจากรุ่นพี่สาว
"ผมตามหาบัตรนักเรียนในโซนปี 2 มาหมดแล้ว แต่ไม่เจอเลยเดินต่อมาทางนี้"
"ถ้ามีใครเห็น …รบกวนด้วยนะครับ"
>ฮารุกิ joined the party
@thk-kotaro.bsky.social
สายลมแห่งฤดูกาลเปิดปีการศึกษาใหม่พัดผ่านประกอบบรรยากาศเฉกเช่นฉากพื้นหลังเอมวี๐ราม่ามิวสิกวีดิโอ สี่หน่อสี่คน — สี่สปีชีส์แสนเอกลักษณ์ถึงคราวรวมตัวรวมพลังกันโดยไม่มีนัดหมาย ( ซะที่ไหน )
รุ่นพี่โคทาโร่ยืนพิงกำแพง
แววตาระยิบระยับเปล่งปลั่งยังคอยแจกจ่ายหยั่งกับส่งตรงมาจากนิยาย
[ + ]