"ข้าเชื่อการตัดสินใจของเจ้า" ดั๊กยิ้มอ่อนโยนเมื่อเห็นเจ้าครึ่งมังกรทั้งสองนั่งพินิจคิดให้ถ้วนถี่ ตนที่เก้กังอยู่นานใช้ลูกฮึดเดินไปใกล้ ลดผ้าคลุมบางเบาตัวในลงช้าๆ ตามที่ผู้รู้มากสอนส่งท้าย "...ชะ...ช่วยปลดผ้าให้หน่อยซี" ทรวดทรงประดับสังวาลย์มีค่าทำให้ผิวกระจ่างตา เชิญชวนให้สัมผัส ตนจำได้ลางๆ ว่าสองแสบอยากให้ชุดเว้าหลังเพียงใด จึงเป็นข้อสงสัยหากตนเปิดโล่งเล่า