"ใครจะรู้กัน บางทีอาจจะมีสายตาหลายคู่กำลังจ้องนายอยู่ก็ได้ แต่พอมายืนกับฉันพวกเขาก็พาลเข้าใจผิดไปหมด"
เอ่ยหยอกล้อตามประสา สหายของเขาดูดีถึงเพียงนี้ใครจะไม่อยากเข้าหาบ้าง แต่บางทีเพราะมายืนอยู่ข้างตนเลยสร้างความเข้าใจผิดว่าเรานั้นจะเต้นคู่กันอะไรทำนองนั้น
"ยังไม่ได้เต้นเลย กำลังมองหาเลดี้ผู้แสนขี้เหงาอยู่"
"แต่ดูท่าวันนี้ฉันคงเป็นฝ่ายเหงาแทนว่ามั้ย?"
เอ่ยหยอกล้อตามประสา สหายของเขาดูดีถึงเพียงนี้ใครจะไม่อยากเข้าหาบ้าง แต่บางทีเพราะมายืนอยู่ข้างตนเลยสร้างความเข้าใจผิดว่าเรานั้นจะเต้นคู่กันอะไรทำนองนั้น
"ยังไม่ได้เต้นเลย กำลังมองหาเลดี้ผู้แสนขี้เหงาอยู่"
"แต่ดูท่าวันนี้ฉันคงเป็นฝ่ายเหงาแทนว่ามั้ย?"
Comments
เสียงเขาเล็กในไรฟันพ่นออกมาเป็นเสียงสั้นๆ เหมือนกำลังระอาในมุกของอีกคน
“แหม่~ ของมันแน่อยู่แล้ว” เอฟิเลียนพูดเสียงเบา “ไหนๆ มีหนุ่มหล่อคนไหนจ้องฉันอยู่บ้าง”
เสียงกระซิบแอบเอียงหูดันไหล่ให้วินเซนต์หามองรอบๆ เอลลี่แซวแกล้งเล่นก่อนจะยืนขึ้นเต็มตัวเหมือนปกติ
“น่าสงสารจริงๆ” เอ่ยเห็นใจว่าวันนี้เพื่อนของเขากลายเป็นยืนเหงา
“งั้นก็เปลี่ยนไปดูเด็กๆปีหนึ่งแล้วกันนะ”
"นั่นสินา ฉันก็มองไม่ค่อยถนัดด้วยสิ คนเยอะไปหมด"
"ก็ว่างั้น ดูเด็กๆ ที่กำลังกลายเป็นดอกไม้แรกแย้มก็ไม่เลว แต่จะยิ่งดีหากฉันได้เป็นคนเชยชมพวกเธอก่อนใคร"
แสร้งทำเป็นมองหาไปงั้นแหละ เขาไม่สนใจผู้ชายนี่นา สายตาก็เลยไปโฟกัสเหล่าเด็กสาวที่พอสวมเดรสหลากหลายก็งามแตกต่างกันไป