มองปริบคนชูนิ้วโป้งแล้วก้มลงอ่านหนังสือต่อ

อยากได้ดอกไม้จริงๆ งั้นเรอะ?!

จ้องจี่อยู่ครู่หนึ่ง ก่อนหยิบมือถือขึ้นมาพิมพ์ต้อกแต้กๆ สักพักก็เคาะหน้าต่างอีกทีขยับปากพูดอะไรสักอย่างก่อนโบกมือลาแล้วเดินออกไป

หลังจากนั้นไม่นานประมาณสิบนาทีก็มีคุณพี่ไรเด้อแง๊นเอาช่อดอกไม้สุดอลังการให้คุณถึงข้างในคาเฟ่--

+

Comments