#esra_roleplay
12 Feb | ลานยิงธนู | 15:00
(โรลเปิด แยกรูท)
ธนูดอกที่หนึ่ง เข้าตรงกลางเป้า
ธนูดอกที่สอง แฉลบออกด้านข้างไปเล็กน้อย
ธนูดอกที่สาม ยังไม่ได้ทันยิงออกไปมือเรียวที่ง้างคันธนูอยู่ก็ลดมือลงเสียแล้ว
“ไม่ได้พบกันในเวลานี้มาสักพักแล้วสินะคะ“
”วันนี้ก็มายิงธนูเหมือนกันเหรอคะ?”
เธอเอ่ยถาม[คุณ]
12 Feb | ลานยิงธนู | 15:00
(โรลเปิด แยกรูท)
ธนูดอกที่หนึ่ง เข้าตรงกลางเป้า
ธนูดอกที่สอง แฉลบออกด้านข้างไปเล็กน้อย
ธนูดอกที่สาม ยังไม่ได้ทันยิงออกไปมือเรียวที่ง้างคันธนูอยู่ก็ลดมือลงเสียแล้ว
“ไม่ได้พบกันในเวลานี้มาสักพักแล้วสินะคะ“
”วันนี้ก็มายิงธนูเหมือนกันเหรอคะ?”
เธอเอ่ยถาม[คุณ]
Comments
มือเรียวถือคันธนูความยาว 60 นิ้วสีขาวทองประดับคริสตัล หยุดยืนอยู่ข้างอีกฝ่ายที่กำลังฝึกธนูอยู่
เธอเช็กสายธนูที่ถูกขึงเอาไว้อย่างดีก่อนจะวางซองใส่ลูกศรไว้โต๊ะข้างกายตน
"ท่านหญิงก็มาฝึกยิงธนูเหมือนกันหรือคะ"
เธอหันไปสนทนากับหญิงสาวข้างกาย
มือง้วนอยู่กับการสวมถุงมือหนังป้องกันมือตนเอาไว้
+
เธอจับคันธนูขึ้นมาก่อนจะตั้งท่าเตรียมยิงศร
ลูกศรถูกหยิบขึ้นมา เธอน้าวสายจนมาถึงปลายคางดวงตาจดจ้องไปที่เป้ายิง
สายตาทอดมองตรงไปด้านหน้านิ่งๆ ก่อนปล่อยสายธนู ลูกศรแหวกอากาศปักลงกลางเป้าพอดี
เธอยิ้มพอใจกับผลงานนี้ก่อนจะหันไปหาหญิงสาว
"ดูท่าฝีมือเราจะยังไม่ตกนะ"
พลางมองท่วงท่าแสนสง่านั้นแต่ต้นจนจบ ว่าแล้วก็ปรบมือขึ้นมาตามหลังจากที่ลูกธนูนั้นปักลงกลางเป้ายิง
“นั้นสินะคะ ยังยอดเยี่ยมเหมือนเคย“
”ทางฉันเองถือว่ามาพักผ่อนหย่อนใจมากกว่าล่ะค่ะ แต่ก็เห็นด้วยกับความเห็นขององค์หญิงนะคะ ถ้าไม่เคาะสนิมไว้เดี๋ยวร่างกายจะทื่อเอา“
"ก็ถือว่าได้มายืดเส้นยืดสาวแล้วกันนะคะ"
เธอตั้งศรอีกครั้งก่อนน้าวสายธนูเตรียมยิง
"เคาะสนิมสักหน่อย..."เสียงหวานขาดช่วงลงก่อนที่เธอจะปล่อยลูกธนูออกไปปักกลางเป้า"...เดี๋ยวก็กลับมาสู่สภาพเดิมค่ะ"
ใบหน้างามหันไปมองหญิงสาวข้างก่อนด้วยรอยยิ้มเชื่อมั่น
เธอเอ่ยถามก่อนจะหันไปจดจ่อยังเป้าของตน
แต่ด้วยความเคยชินหรืออย่างไรท่าทางการยิงครั้งนี้จึงเป็นการที่คันธนูอยู่ในระนาบเดียวกับพื้นซะได้
ฟิ้ว~
เสียงลูกศรแหวกอากาศเกิดขึ้นแล้วแต่ไร้สัญญาณบ่งบอกว่าศรนั้นเข้าเป้า
แต่กลับพุ่งตกไปบนพื้นหญ้าเสียอย่างนั้น
”อ่า เผลอตัวซะได้”
เธอหันไปพูดกับหญิงสาวที่เตรียมปล่อยศรไป ทว่าศรกลับปักไปที่อื่นเสียนี่
"คงเพราะไม่ได้จดจ่อเฉยๆน่ะค่ะ ท่านหญิงฝีมือดี ถ้าตั้งสมาธิต้องยิงเข้าแน่ค่ะ"
รอยยิ้มถูกส่งให้ ก่อนที่เธอจะหันไปหยิบลูกศรขึ้นมาอีกดอก ในมือกำลูกศรไว้
"เราคิดว่าแองเจิ้ลคงไปเที่ยวแถวนี้นั่นแหละค่ะ"
แองเจิ้ลผู้ซุกซนไปที่ไหนไม่มีใครรู้....
"ปกติมักพบกันใต้หมู่ดาวนี่คะ"
ใครที่ไหน เพื่อนดูดาวของเธอนี่เอง ดูแปลกตาเล็กน้อยเมื่อพบเจอกันก่อนช่วงดึก ดูกำลังขันแข็งเชียวล่ะ
"ขอร่วมยืดเส้นยืดสายด้วยได้ไหมคะ?"
”ฉันเองก็แปลกใจนะคะ ไม่นึกเลยจะพบกันที่นี่“
ใครจะคิดว่าผู้ที่ปรากฏตัวจะเป็นมิตรยามราตรี ก็ตอนนี้พระอาทิตย์ยังไม่ลับขอบฟ้าไปเสียด้วยซ้ำ
"หวัดดีๆลีลี่ พอดีชั่วโมงสมาคมยิงปืนคนใช้ที่ซ้อมไปเยอะนะ"
เธอพูดขึ้นพร้อมหยิบธนูอีกดอกขึ้นมาอย่างบรรจงมือที่กำคันอย่างหนักแน่นพร้อมสายตาที่มองเล็งเป้าอย่างไม่โลเลแม้จะคุยกับอีกฝ่ายอยู่
"มาแข่งกันไหมละลีลี่"
ฉึบ!
"พอดีฉันไม่ค่อยมีใครแข่งกับฉันนานแล้วนะ"
ประโยคถัดมาที่อีกฝ่ายกล่าวกลับทำให้เธอเหยียดยิ้มกว้างและตาลุกวาวออกมา
“ธนูจะเป็นสิ่งที่ฉันถนัดน้อยที่สุดในบรรดาอาวุธที่ยิงได้ด้วยสิ”
“แต่ว่าถ้าแค่ยืนเฉยๆแล้วยิงนับแต้มจากเป้าคงน่าเบื่อแย่เลย ทำไมเราไม่…“
เธอว่าโดยไม่จบประโยคพลันส่งสายตาสื่อใจให้เซเรนา
เธอเอ่ยพร้อมหันไปมองอีกฝ่ายที่ระเว้นช่องว่างให้พูด คงมีเพียงช่วงเวลาซ้อมอาวุธระยะไกลที่ดูจะทำให้เธอเป็นผู้เป็นคนที่สุด
รอยยิ้มขี้เล่นของเธอเผยออกมาก่อนจะทำท่าคิดตามมารยาทในความเป็นจริงเธอคิดแผนการพิเรนภายในหัวไว้ตั้งแต่ต้นแล้วต่างหากละ
ไม่งั้นเธอคงไม่เอ่ยปากชวนอีกฝ่ายหรอ
"ฉันว่าฉันสามารถไปขอยืมม้าจากสมาคมขี่ม้าในชั่วโมงยามว่างได้นะถ้าสนใจ"
ลีลี่เองจึงยิ้มตอบอีกฝ่าย😏
“ถึงจะดูเสี่ยงไปหน่อย แต่อยู่กับคุณเซเรนาก็มีแต่น่าสนุกทุกทีเลยนะคะ”
“ถ้าอย่างนั้นก็ไปกันเถอะค่ะ ยิงธนูบนหลังม้าน่ะ”
ไร้ความคิดที่จะปฏิเสธโดยสิ้นเชิง แม้การใช้อาวุธบนสิ่งที่เคลื่อนที่ได้จะไม่ใช่สิ่งที่คุ้นเคยแต่ไม่ลองก็ไม่มีทางรู้ใช่ไหม ;3
เจ้าของเรีอนผมสีน้ำเงินกล่าวทักทายด้วยเสียงทุ้มนุ่มพลางคลี่ยิ้มอย่างเป็นมิตร ก่อนจะโค้งให้อย่างสุภาพ มือซ้ายถือคันธนูคู่ใจไว้ เขาก้าวย่างไปยืนหน้าเป้าถัดจากเป้ายิงของอีกฝ่าย
"คราวนี้เราก็ต้องขอรบกวนเหมือนเช่นเคย"
มือซ้ายเก็บรวบคันศรและลูกธนูไว้ด้านหลัง อีกมือหนึ่งวางทาบบริเวณอกก็จะโค้งคำนับตอบอีกฝ่าย
“วันนี้ก็ขอรบกวนเช่นกันค่ะ ครั้งเป็นการซ้อมมืออย่างจริงจังหรือเพื่อผ่อนคลายกันหรือคะ?”
เขายืดเส้นยืดสายเล็กน้อยก่อนเอ๋ยถามความเห็นของอีกฝ่ายพลางรวบเส้นผมยาวของตนเพื่อเตรียมซ้อม
วิธีที่ง่ายที่สุดในการแข่งเล็กๆนี้คือนับแต้มจากเป้านิ่งตามคะแนนของวงกลมสีแต่ละวงนั้น เธอจึงเอ่ยถามถึงจำนวนครั้งในการยิงขึ้นมา
“ถ้าเอาแบบง่ายๆ…ใช้ลูกธนูเท่าไหร่ดีล่ะคะ 5 10 หรือมากกว่านั้นดี”
เขายืนอย่างมั่นคงพลางหันไปยิ้มให้หญิงสาวเล็กน้อย และหันไปทางเป้ายิง หยิบลูกธนูเสียบข้างคันธนู มือซ้ายถือคันมือขวาน้าวสายธนูจนตึงสายตาเล็งไปยังตำแหน่ง
"ระหว่างที่ไม่ได้เจอกันเป็นอย่างไรบ้างล่ะ?"
ไหนๆได้เจอกันเขาจึงถามสาระทุกข์สุขดิบของอีกฝ่ายไปด้วยเลย