มองสถานีตำรวจตกแต่งสีชมพูปริบๆอย่างนึกแปลกใจปนอึ้งๆด้วย
“คือฉัน..ฉันเองก็ไม่คิดว่าพวกเขาจะแต่งเล่นใหญ่แบบนี้ค่ะ”
ความน่าเกรงขามของสถานีหายไปหมด!!(...) ว่าแล้วสายตาก็กวาดมองรอบๆก่อนจะสะดุดกับตรงมุมนึง
“คุณโจนส์..เหมือนว่าคนจะเดินไปตรงนั้นกันเยอะนะคะ”
ชี้ไปตรงที่มีกลุ่มคนรวมตัวกันเยอะกว่าปกติให้อีกฝ่ายดูด้วย
“คือฉัน..ฉันเองก็ไม่คิดว่าพวกเขาจะแต่งเล่นใหญ่แบบนี้ค่ะ”
ความน่าเกรงขามของสถานีหายไปหมด!!(...) ว่าแล้วสายตาก็กวาดมองรอบๆก่อนจะสะดุดกับตรงมุมนึง
“คุณโจนส์..เหมือนว่าคนจะเดินไปตรงนั้นกันเยอะนะคะ”
ชี้ไปตรงที่มีกลุ่มคนรวมตัวกันเยอะกว่าปกติให้อีกฝ่ายดูด้วย
Comments
โอ ดูเหมือนจะพบแล้วนะครับ ^^ /จึงก้าวพาเดินนำไปบริเวณนั้น/
/สายตาสังเกตโดยรอบไปด้วยว่ามีกิจกรรมอะไรแถวนี้อีกไหม แต่คงเพราะเป็นสถานีตำรวจเลยไม่มีอะไรเท่าไหร่/
“ถ้างั้นเดี๋ยวใช้เครื่องฉันลองแสกนดูนะคะ”
มือล้วงหยิบโทรศัพท์จากในกระเป๋าเสื้อโค้ทขึ้นมาเปิดกล้องเพื่อเตรียมสแกนคิวอาร์ ระหว่างนั้นก็พาอีกฝ่ายเดินสวนผู้คนที่ทยอยออกมากัน
พอเห็นคิวอาร์แล้วก็ชูแขนฮึบให้กล้องแสกน
ลุ้นอยู่ว่าอะไรจะโผล่ขึ้นมา?
/หน้าจอคงปรากฎบอกว่าเช็คอินเรียบร้อยแล้ว! เฉยๆ ไม่ได้มีอะไรหวือหวามาก-- แต่ก็คงมีภาพให้เห็นว่าสถานที่จุดที่พวกเราอยู่ถูกเช็คอินมากแค่ไหนแล้ว/
/มองตามไปด้วย แล้วหันไปยกมือถือมาสแกนเช็คอินบ้าง/
ดูเหมือนว่าหากคนร่วมกิจกรรมมากพอ จะปรากฎภาพบนแผนที่สินะครับ
“อย่างงี้นี่เอง”
“ให้ไปแสกนหมดทั้งเมืองภายใน1วันก็ดูจะเป็นไปได้ยากนะคะ“
ปัดหน้าจอขึ้นเปลี่ยนเป็น g**gle map แล้วชี้ให้ดูด้วย
”ฉันกำลังคิดว่าพวกเราควรเริ่มจากแถวนี้ก่อนค่ะ ไล่จากสถานที่ๆร่วมกิจกรรมที่อยู่ใกล้ๆก่อน”
หน้าก็พาซีเรียสไปแบบไม่ได้ตั้งใจ(....)
“คุณโจนส์อยากไปที่ไหนต่อคะ? คราวนี้ฉันให้คุณเลือกบ้าง”
/หันไปมองตามแมพที่อีกฝ่ายเปิดให้ดู/
ผมเห็นด้วยนะครับ ^^
อืม... /ส่งเสียงครุ่นคิดเล็กน้อย/ คราวนี้เราลองไปทางสนามกีฬา แล้วลงไปแวะที่บริเวณสนามเด็กเล่น .. ตามด้วยสาธารณาเซย์โจว ดีไหมครับ?
พยักหน้ายิ้มๆ เพราะทางที่อีกฝ่ายนำเสนอมาให้ฟังก็เป็นสิ่งที่ตัวเธอเองก็คิดไว้ในหัวแต่แรกแล้วเหมือนกัน
“ถ้างั้นเราไปสนามกีฬากันต่อเลยดีกว่าค่ะ ยิ่งสแกนได้เยอะเท่าไหร่ก็ยิ่งได้รู้ไวนี่เนอะ“
ไม่รอให้อีกฝ่ายเอออออะไร ตัวเองก็เริ่มเดินพาไปทางสนามกีฬาต่อแล้วล่ะ