สายตาเหลือบมองจากจุดนั้น ที่ถึงจะไม่ได้เห็นชัดเจน แต่ก็พอรู้ว่าอีกฝ่ายวาดนกกางเขนลงไปจริง

เห็นไหมล่ะ ”ออกมาน่ารักดีจริงด้วยแฮะ“

พอถูกถามถึงชื่อ เขาก็เปลี่ยนไปค้อมหัวด้วยท่าทีสบายๆ

“โอรินครับผม อยู่ห้อง H น่ะ~“ ชั้นปีเขาไม่ได้พูดเพราะคิดว่าอีกฝ่ายอาจพอรู้ มือถูกสอดเข้าไปใต้ชายเสื้อจนคล้ายกำลังกอดอก

“นายอยู่ห้อง I ? สินะ?” เรื่องนี้เดาไม่ยาก แต่เรื่องชื่อคงต้องรอให้บอก

แม้ว่าเรื่องกลุ่มดาวชายเลี้ยงวัวจะถูกเชื่อมโยงกลายเป็นของอร่อย แต่รวมๆมันก็ดูเข้าเค้าดี

เซหันมองรุ่นน้องเขียนคำขอพรและวาดรูปอยู่เงียบๆ จนแขวนคำขอเป็นที่เรียบร้อย จากนั้นก็เป็นอีกฝ่ายที่ถามเขากลับมา

"เรียกฉันว่าเซก็ได้"

เขามักจะแนะนำตัวแบบนี้กับทุกคน แต่รุ่นน้องส่วนใหญ่ชอบเรียกเขาว่ารุ่นพี่ซะมากกว่า

"เป็นคำขอที่ดีเลยนี่"
"ชักอยากจะทานเนื้อเกรดดีๆบ้างซะแล้วสิ"

+

“ก็หวังให้ผมคิดมากไปเองแล้วกัน”

แสดงท่าทีไม่ยี่หระนัก แล้วกวาดตามองอีกฝ่ายอย่างพิจารณา

“มันเป็นคำชมนะ พูดจริงๆ แต่เธอนี่สิ ดูท่าจะมีแต่เรื่องของกินในหัวนะ”

ยกปลายนิ้วขึ้นมาชี้ขึ้นกลางอากาศ

“ก็เป็นช่อดอกที่เป็นพุ่มยาวนุ่มๆ ก้านที่ยาวของมันเต็มไปด้วยดอกที่มีกลีบซ้อนจนดูนุ่มฟูทั่วทั้งก้าน ผมว่ามันสวยทุกมุมเลยนะ“

”ลืมไปเลยว่าเคยถ่ายรูปเอาไว้ งั้นลองดูนี่สิ“ หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเปิดภาพให้ดูนิ่งๆ