Profile avatar
gulhis.bsky.social
istanbulite. | “ya hep beraber, ya hiçbirimiz”
33 posts 628 followers 563 following
Prolific Poster

Organize Takipçi Listesi 2 Paylaşan herkes listeye eklenir Amaç gündem paylaşımlarına etkileşim vermek ve daha çok görülmesine katkıda bulunmak Buna destek olurum ve listeye girmek istiyorum diyorsan RT yap herkes görsün go.bsky.app/P5k3DmC

Öğrencileri serbest bırakın!

Medusa’nın Salı belgeselini izlemediyseniz izleyin, izlemeyenlere de izletin. Lütfen.

trol ordusu olmadan bir platform gerçekten mümkün mü? we’ll see about that.

eski sevgililerimin sadece eski sevgilim olduğunu bir ara idrak ederim heralde.

bazı insanları çok sevmiş, bağrıma basmış ama itilmişim. bazılarınıysa ben itmişim. karma is a serious thing.

toksik hikâyeler izleyip eskilere üzülmek de tam benlik. ne çok yanmış canım be.

aldatan insanlar sevgililerini, işte ne deniyorsa ismine, nasıl aileleriyle yaşadıkları eve getirip oradaki yatakta falan sevişebiliyorlar? dizide bile olsa çok saçma geliyor bana. gerçi aynı boku babam yemiş, ben de ne diyorsam.

asla evden çıkmak ve birilerini görmek istemiyorum ya bu çok kötü

aşağı katta oturup bu saatte yüksek sesle konuşup anırarak gülen komşularımı napmalı mesela? insanlar gittikçe davarlaşıyor.

keşke kahvaltıcım olsa, üüüf.

bıktım.

senelerdir bir türlü yapamadım ama seneye perseid meteor yağmurunu mutlaka izleyeceğim.

yaşlandıkça sevilmek de zorlaşıyor. o saf salak hallerin geçip gidiyor. öyle bir başına kalıyorsun işte.

ders yaparken kamerayı kapatıp sigara içiyorum, koltuğa yatıyorum falan. yine de aşırı sıkılıyorum. okula dönmeyi hiç istemiyorum.

sevdiğim birine yemek yapmayı özledim.

akşam yemeği olarak çekirdek yedim.

okula dönmeye bir hafta var, sonraki haftanın pazartesi sendromunu bugünden yaşamaya başladım. öf.

2028, LA. 🫰🏼

bu regller beni 30 sonrası aşırı duygusal yaptı, olmayan birine duyduğum sevgiyle dolup taşıyorum ve bu çok acayip.

yüksek tavanlı, güneşe bakan, kocaman balkonlu bir ev. büyük mutfakta doya doya yapılan yemekler. saatlerce yemek yenen sofralar. bir de yanında koynunda uyuyabileceğin, hikâyelerini dinleyecek, seni merak edecek, gözünden yaşlar gelene kadar güleceğin ve çok ama çok seveceğin biri. fazlası değil.

çok başarılı olacak, çok güzel bir hayat yaşayacak derken bir bok olamayan güllü oldum. keşke aptal bir çocuk olsaymışım, böylesini kabullenmek çok zor.

umarım bu son öğretmenlik yaptığım senedir. umarım gerçekten değişecektir bu sene bir şeyler. fingers crossed.

sabah aç karnına ilaç içip en az yarım saat beklemem gerekiyor. üç senedir böyle, ömür boyu böyle sürecek. bazen canımı çok sıkıyor bu durum.

yaşlanmak berbat bir şey. bunu da ekleyeyim. artık susayım, evet.

neyse. altın madalya sıralamasında birinci abd olsun istiyorum çünkü fahri amerikalı gibiyim, hayallerimde.

gece gece ne yüzsüzlüğüm kaldı, ne de yemediğim küfür. garip çünkü bir şey yapmadım. hayır, kabul etmiyorum.

stalk konusunda bir dünya markası olmayı ben seçmedim, kader beni buna itti……….

haftaya son tatil haftası ve ben sadece on gün falan evden çıktım. çok acayip.

so let’s continue in english then, shall we?

tiksiniyorum bu ülkede yaşamaktan, bu insanlarla aynı havayı solumaktan. haritadan silinsek öyle temizlenir her şey.

beni yarı yolda bırakmış herkese çok kırgınım, belki de son nefesime kadar sürecek bu.

herkesten nefret ettiğimi buraya yazayım. sözlükte salak sorulara cevap vermekten, twitter’daki hengameden sıkıldım çünkü. burası günlük gibi olsun nasılsa kimse yok.