Profile avatar
july20th.bsky.social
及川 徹 𝐎𝐈𝐊𝐀𝐖𝐀 𝐓𝐎𝐑𝐔 (15) / kitagawa daiichi junior high / volleyball club / setter #𝟏 / ハイキュー!! 🏐
86 posts 24 followers 2 following
Regular Contributor
Active Commenter

𝐈𝐈𝐈. 𝐓𝐡𝐞 𝐖𝐚𝐥𝐥 โทรุเป็นคนขยันและมีความพยายาม เขาจริงจังและให้ความสำคัญกับการฝึกซ้อมเป็นอย่างมาก เขาตื่นเช้ามาที่โรงยิมก่อนเวลานัดหมายและมักจะเป็นคนสุดท้ายที่อยู่ซ้อม เขาหัดกระโดดเสิร์ฟแทบเป็นแทบตายหวังจะใช้มันเป็นอาวุธโจมตีคู่แข่ง แต่น่าเสียดายที่ผลตอบแทนของการทุ่มเทฝึกซ้อมอย่างหนักคือ ‘ความพ่ายแพ้’

⠀⠀⠀ ⠀ ⠀⠀ 🌅 𝐒𝐨𝐥𝐨 𝐑𝐨𝐥𝐞𝐩𝐥𝐚𝐲 ✧ * · ⠀

𝐈𝐈. 𝐆𝐞𝐧𝐢𝐮𝐬𝐞𝐬 ปีนี้โทรุที่เป็นนักเรียนชั้นปีสามได้รับตำแหน่งกัปตันชมรมวอลเลย์บอลชายของโรงเรียน เขาภูมิใจในตัวเองมากเสียจนอดไม่ได้ที่จะโอ้อวดกับคนอื่นเล็ก ๆ น้อย ๆ (หรืออาจจะเยอะ) เขาสนุกกับการเล่นวอลเลย์บอลและทำกิจกรรมชมรม เขามีความสุขทุกครั้งที่ได้ก้าวเท้าเข้ามามาโรงยิม เว้นเสียแต่ว่า . . มีใครบางคนเข้ามาสั่นคลอนชีวิตที่แสนสงบสุขของโทรุ

𝐈. 𝐁𝐞𝐠𝐢𝐧𝐧𝐢𝐧𝐠 เช้าวันที่อากาศแจ่มใส โทรุยังคงเดินไปโรงเรียนกับเพื่อนสนิทอย่างอิวะจังไม่ต่างจากเดิม แต่โทรุรู้สึกได้ว่ามีอะไรบางอย่างเปลี่ยนไป เพราะนี่คือโอกาสในการเริ่มต้นใหม่ เขากลายเป็นนักเรียนชั้นปีสาม ปีสุดท้ายของมัธยมต้น โอกาสสุดท้ายที่เขาจะได้ทำตามความฝันของตัวเอง ❝ ปีนี้ต้องไปให้ถึงรอบระดับประเทศให้ได้เลย ! ❞

⠀⠀ ❝ 𝐈𝐟 𝐲𝐨𝐮'𝐫𝐞 𝐠𝐨𝐢𝐧𝐠 𝐭𝐨 𝒉𝒊𝒕 𝐢𝐭, 𝐡𝐢𝐭 𝐢𝐭 𝐮𝐧𝐭𝐢𝐥 𝐢𝐭 𝒃𝒓𝒆𝒂𝒌𝒔. ❞ ⠀⠀

‘ บันทึกประจำวันของโทรุ 📔 ’ วันนี้เป็นวันสิ้นปี กระดาษหน้านี้ก็เป็นหน้าสุดท้ายพอดีเลยด้วย ถึงเวลาต้องบอกลาสมุดบันทึกแล้วสินะ รู้สึกว่าเวลาผ่านไปเร็วมาก ๆ หนึ่งปีที่ผ่านมามีเรื่องสนุก ๆ เกิดขึ้นเยอะเลย แต่ที่ทำให้ฉันมีความสุขที่สุดก็คือตอนที่ฉันกับอิวะจังได้ไปดูการแข่งวอลเลย์บอลญี่ปุ่นกับอาร์เจนตินาที่เซ็นไดแล้วได้ขอลายเซ็นผู้เล่นบลังโก ฉันจะไม่มีวันลืมความรู้สึกในวันนั้นเลย

‘ บันทึกประจำวันของโทรุ 📔 ’ วันนี้เป็นวันคริสต์มาส ทุกคนบอกว่าเป็นวันที่พิเศษ ฉันก็ชอบวันคริสต์มาสเหมือนกัน เพราะว่าจะได้ของขวัญจากซานต้าซัง อิวะจังบอกว่าซานต้าซังไม่มีจริง แต่ฉันเชื่อว่ามีจริง ถึงจะไม่เคยเห็นด้วยตัวเองก็เถอะ ซานต้าซังก็เหมือนเอเลี่ยนซังไงล่ะ !

‘ บันทึกประจำวันของโทรุ 📔 ’ วันนี้ไปฉีดวัคซีนไข้หวัดใหญ่ที่โรงพยาบาลมา ฉันไม่กลัวเข็มฉีดยาแล้วก็ไม่กลัวคุณหมอด้วย แต่ว่าตอนฉีดยาเจ็บมากจริง ๆ ถึงจะรู้สึกอยากร้องไห้แต่ฉันโตแล้วก็เลยต้องฮึบไว้ และเพราะฉันแสดงภาพลัก(สะกดยังไง?)เท่ ๆ พี่พยาบาลคนสวยก็เลยให้อมยิ้มมาหนึ่งอัน

‘ บันทึกประจำวันของโทรุ 📔 ’ ฉันไม่สบาย เป็นไข้มาสองวัน ทำอะไรไม่ได้เลย ต้องนอนอยู่แต่บนเตียง วันนี้ไม่มีไข้แล้ว แต่แม่ก็บอกให้ฉันอยู่บ้านก็เลยไม่ได้ไปโรงเรียน แม่บอกว่าฉันยังไม่หายสนิทดีเลยห้ามไม่ให้ไปเล่นกับทาเครุ ออกไปเล่นข้างนอกก็ไม่ได้ อากาศเย็นเกินไป

‘ บันทึกประจำวันของโทรุ 📔 ’ วันนี้มีเหตุการณ์น่าตื่นเต้นเกิดขึ้นก็คือฉันฟันหลุด จริง ๆ แล้วก็ไม่ใช่เรื่องแปลกเพราะฟันน้ำนมฉันก็เคยหลุดมาหลายซี่แล้ว แต่ฟันหลุดที่โรงเรียนเพิ่งเคยเกิดครั้งแรก วิชาวิทยาศาสตร์วันนี้เป็นการเรียนนอกห้องเรียน พวกเราออกไปที่สนามแล้วทำการทดลองถือแว่นขยายส่องกลางแดดให้ใบไม้แห้งติดไฟ

‘ บันทึกประจำวันของโทรุ 📔 ’ วันนี้วิชาพละสนุกมาก คุณครูให้แข่งวิ่งผลัด 4x100 เมตร ในทีมมีฉัน อิวะจังแล้วก็เด็กผู้หญิงอีกสองคน ต้องมีผู้หญิงด้วยเพราะเป็นแบบผสม ฉันเป็นไม้ที่ 1 พอคุณครูเป่านกหวีดฉันก็ออกตัวเร็วมาก วิ่งนำคนอื่นเลย แต่พอถึงไม้ที่ 3 ฮานะจังเกือบสะดุดล้ม

บ่ายวันนี้อากาศกำลังเย็นสบาย ใบไม้ที่เปลี่ยนสีเริ่มร่วงโรย โทรุนอนหงายแผ่เป็นปลาดาวบนเสื่อทาทามิมองเพดานห้องนั่งเล่นอย่างง่วงงุน เสียงโมบายกล่อมเด็กที่แขวนอยู่เหนือเปลของทาเครุดังมากจากด้านข้างยิ่งไม่ช่วยอะไร เขายันตัวลุกขึ้นนั่งพลางถูหน้าขยี้ตาแรง ๆ เพื่อปลุกตัวเองแล้วมองกระดาษวาดเขียนแผ่นใหญ่ที่ถูกวาดระบายด้วยสีชอล์คไปเพียงหนึ่งในสามก่อนจะถอนหายใจ

❝ ฉันมีหลานแล้วนะ อิวะจังอิจฉารึเปล่า ~ ? ❞ ❝ วันนี้ทาเครุพลิกตัวได้ด้วยล่ะ สุดยอดไปเลย ! ❞ ❝ ฉันว่าอีกไม่นานทาเครุต้องเรียกชื่อฉันได้แน่— ❞ คำพูดทำนองนี้เมื่อโทรุเอ่ยกับเพื่อนสนิทด้วยท่าทางกระหยิ่มยิ้มย่องเขามักจะได้รับสีหน้าเหม็นเบื่อตอบกลับมา ผ่านมาหลายเดือนแล้วนับตั้งแต่ทาเครุลืมตาดูโลก แต่คุณน้ามือใหม่อย่างโทรุก็ยังไม่เลิก ‘เห่อ’ หลานชายเสียที