Profile avatar
saray-am.bsky.social
پشت هیچستانِ نگاهم به خیالِ رویاهای تارم اندکی شعر می‌بافم از هجر برای پناهِ بی‌کسی‌هایم...
196 posts 158 followers 119 following
Regular Contributor
Active Commenter
Posts 21 Comments 27

عجیبه! من صدساله اینجا هیچ پستی نمیذارم! از کجا پیدام میکنن فالوم میکنن آیا؟!

submitted 103 days ago • 2 comments

کاش نجات دهنده در گور نخفته بود و میتونست نجاتم بده…

submitted 371 days ago • 1 comment

کجا تموم میشه این داستان رنجِ آدمیزاد…

submitted 385 days ago • 0 comments

دیگه وقتی پنیک میشم نمی‌ترسم سرمو میذارم رو زانوهام پاهامو بغل میکنم بغضم میترکه و هی بخودم میگم الان خوب میشی الان خوب میشی نترس

submitted 385 days ago • 0 comments

شبا، شب نیست دیگه یخدونِ غمه عنکبوتای سیاه، شب تو هوا تار می‌تنه دیگه شب مرواری دوزون نمیشه آسمون مثل قدیم، شبا چراغون نمیشه احمد شاملو

submitted 389 days ago • 0 comments

جدی جدی دیگه ترسیدم و هیچ ایده‌ای برای آینده ندارم… حتی نمی‌دونم چجوری میشه دووم اورد، زندگی قرار نبود انقدر سخت بشه…

submitted 399 days ago • 0 comments

مغزم از حرف متلاشیه اما به قالب کلمات در نمیان لعنتیا که بتونم بیانشون کنم، شاید کمی از شدت درد کم بشه…

submitted 400 days ago • 1 comment

ازینکه همیشه من اونی‌ام که حمایت میکنم و تمام مسئولیت‌ها به دوش منه و مواظب همه چیزم خسته‌ام کاش یبار من، بی‌هیچ مشغله‌ و فکری بودم و یکی دیگه بهم میگفت ببین غمت نباشه من هستم، منو داری اما همیشه من اونی بودم که میگفتم: من هستم، درستش میکنیم کاش یبار یچیز درست و تحویلم میدادن میگفتن:تو عشق کن و راحت باش

submitted 404 days ago • 0 comments

نمی‌دونم انقدر خوشحالیام و بهونه برای خوشحال بودنم کم شده که با یه نم ِ بارون انگار دنیا رو بهم دادن یا اینکه هنوزم روحم طراوت و کودکیشو حفظ کرده که با یه بارون میتونه انقدر خوشحال بشه، البته که بارون تو این شهر سربی غنیمته…

submitted 417 days ago • 1 comment

گاهی هم حسرت زندگی‌ای که دیگه هیچ‌وقت نمی‌تونم داشته باشم و میخورم و این غم تمومم میکنه…

submitted 422 days ago • 1 comment

بله آقای کیمیایی، خیلی تاوان داره شریف زندگی کردن، خیلی… ما سالهاست داریم تاوان پس میدیم که شریف بمونیم واگرنه که…!

submitted 422 days ago • 0 comments

ولی من می‌ترسم، خیلی می‌ترسم از آینده، از ایران، از فردای نامعلوم، از خشکسالی، از زلزله، از عملیات تروریستی، از عدم امنیت جانی اقتصادی روانی… حتی از مهاجرت… من خیلی می‌ترسم… کاش شجاع بودم اما این کشور آخرین قطره‌های امید و شجاعتم رو هم داره نابود میکنه…

submitted 424 days ago • 3 comments

کاش منم جز اون دسته از ادما بودم که سرمو میذاشتم رو بالشت خوابم میبرد اما خب باید جون بِکَنم تا بخوابم…

submitted 425 days ago • 0 comments

خودِ معمولیت را پیدا کن خودِ معمولیت را نشان بده! به‌دنبال بهترین و برترین نباش تا از زندگیت و از هر آن چه داری لذت ببری از خودِ معمولیت لذت ببر و به آن عشق بورز ... 👤 ‫#الیف_شافاک‬

submitted 430 days ago • 0 comments

کاش وقتی ذوقشو داریم، بشه…

submitted 432 days ago • 0 comments

امروز با چشمایی که از شدت درد قرمز بود یکساعت و نیم بی‌وقفه وزنه زدم، چرا؟ فشار از رو سرم برداشته بشه، چرا؟ درد و فشار تمرین باعث میشه دردام یادم بره ‏کاش هیچ‌وقت هیچ‌کس نفهمه درداتو با هم جابجا میکنی یعنی چی!

submitted 433 days ago • 1 comment

یه ورطه‌ی هولناکی درزندگی هست که متوجه میشی، هیچکس‌و نداری، نه خانواده نه دوست و رفیق و نه... تنهایه تنهایی و هرچه هست از روابط، فقط و فقط ظاهریه ‏اونجا متوجه میشی که چقدر فداکاری‌هات پوچ بوده و چرا یاد نگرفته بودی کلاهتو سفت بچسبی که باد نبرتش و عاقبت، باد خودتو زندگیتو جوونیتو برد...

submitted 436 days ago • 1 comment

انگاری هممون از یجایی ببعد دیگه اون آدمِ سابق نشدیم…

submitted 436 days ago • 0 comments

او می‌خندید و چشمانم می‌شکفت…

submitted 436 days ago • 0 comments

برای لمسِ تن عشق کسی باید، باشه باید ‏که سر خستگیاتو به روی سینه بگیره ‏برای دلواپسی‌هات واسه سادگیت بمیره…

submitted 436 days ago • 1 comment

آرزو میکنم یه‌ روز به خودت بیای و ببینی با آدمی تو رابطه‌ای که انگار نسخه‌ی دومِ خودته یه آدم که شبیهِ تو به دنیا نگاه میکنه و راحت میتونی حرفاییو بهش بزنی، که قبلاً فقط تو ذهن خودت مرورشون میکردی…

submitted 437 days ago • 0 comments