Osmanlı döneminde yemeğin tadına tuzuna bakmak için ağza alınan lokmaya "nemek-çeş" deniyormuş. "Nemek" Farsçada tuz anlamına geliyor. Tabi ki bu tabir küçük, dönem eliti bir çevrede kullanılıyor çünkü "tuz" eski Türkçede de "tuz" olarak geçiyor, Dîvânu Lugâti't-Türk'te de.