چقدر دوس دارم باز بتونم مثه چند سال پیش که صبح تا عصر کتاب می خوندم وقت داشته باشم کتاب بخونم. ولی نه دیگه اون خونه قدیمی هست و بالکن بزرگ و جادار و خنک نه حوصله نه وقت و نه زندگی و کار اجازه می ده
Reposted from Mohammad Tohidlou
‏یه تیکه از کتاب سووشون هست که سیمین دانشور گفته:

آدم‌ها به فَراموشی مُحتاج‌ترند تا به خاطره.
آدم‌ها از خاطرات، خَنجر می‌سازند و با خنجرِ خاطره خط می‌اندازند روی همه‌چیزِ زندگی.
زندگی خجالت می‌کشد که از ذِهن بیرون بیاید، بس‌ که تن‌ و بدن و سر و صورتش خط‌خطی خاطرات است.

Comments