thk-aizen.bsky.social
重信 愛染 | Shigenobu Aizen
Y.2 | 188
เนิร์ดหลังห้องหน้าตาอมทุกข์
TW : กระดูก, เลือด, ซากสัตว์
co dm 24/7 (slow)
doc : https://shorturl.at/0nEIX
#THK_commu
23 posts
656 followers
688 following
Prolific Poster
Conversation Starter
comment in response to
post
(โอยยย พี่สาวคะ😭🙏)
comment in response to
post
ฝูงมดสามารถจัดการสัตว์ที่ใหญ่กว่าตัวมันได้หลายพันเท่า ผึ้งและระบบสังคมที่ซับซ้อน
แววตาไร้อารมณ์จับจ้องไปที่ผีเสื้อปีกแหว่งตัวนั้น มันลงเกาะที่หัวไหล่ของเขา
”ฉลาด”
“หรือโง่เขลา“
มือหนาเอื้อมไป สองนิ้วคีบสัมผัสปีกของมันไว้ หยิบออกมาสังเกตดูตรงหน้า หนวดและแขนขาของมันขยับอย่างไร้ทิศทาง พยายามขัดขืนสัมผัสบางเบาบนปีกนั่น
“หรือต่างจากมนุษย์โดยสิ้นเชิง”
“อาจารย์ถึงได้หลงไหลมัน?”
comment in response to
post
ในฐานะที่เห็นหน้าคร่าตากันมาและคนที่สนใจอะไรร่วมกัน ไม่แปลกที่เขาจะตัดสินใจถามคำถามนี้ทันทีที่เจอกัน
เหมือนกับว่าคอยสังเกตมาตลอด
ไอเซ็นพยักหน้าตอบเล็กๆคล้ายเห็นด้วย ? คงจะเป็นคำว่าเข้าใจได้มากกว่า
“ถ้าในเชิงการเอาชีวิตรอด…ผมเห็นด้วย“
“ในโลกของสัตว์ ก็ถือว่าน่าสนใจ”
(+)
comment in response to
post
(ว่าไงคับน้องชาย😎)
comment in response to
post
ตาสีอ่อนเหลือบมองลอดแว่น ยื่นมือไปรับไฟแช็คกลับคืน พลางสังเกตอีกคนหัวจรดเท้า ตอบตัดกลับไปเสียงเรียบ
“..เดินเล่น“
ดูท่าอีกคนคงคุ้นเคยกับที่นี่มากกว่าคนปกติ เทศบาล? สัปเหร่อ?
comment in response to
post
“…”
เขาหันมา ไม่ได้มีท่าทีตกใจใดๆ เพียงแต่ดูไม่สบอารมณ์เล็กน้อยเท่านั้น ตอบเสียงทุ้มเรียบ
“มี”
ว่าแล้วก็ยื่นไฟแช็คจากเสื้อคลุมออกไปให้ก่อนจะกลับไปตั้งหน้าตั้งตา ส่องไฟฉายตามป้ายสุสานต่อ
comment in response to
post
ยังคงมองตาอีกฝ่ายค้างไว้
5 วินาที…
30 วินาที…
ความอึดอัดก่อตัวในอากาศ ซึ่งนั่นก็ไม่ได้กวนใจเขาเลยซักนิด
“มาซุมุ ไคริ” ปีสาม เจอที่ชายทะเลบ่อยๆ มีงานอดิเรกชอบตกปลา ดูเหมือนว่าจะเหม่ออยู่บ่อยๆ
“…”
ข้อมูลของอีกฝ่ายที่เขารู้ผุดขึ้นมาในหัวเรื่อยๆ แต่ถึงกระนั้นก็ไม่ได้พูดทักอะไรออกไป
comment in response to
post
(ขอบวกด้วยนะคะ!)
ร่างสูงหันกลับมามอง ตาสีอ่อนสบตาเข้า แสงสลัวจากไฟฉายที่ส่องไปอีกทาง สะท้อนให้เห็นใบหน้านิ่งเฉย คิ้วขมวดเล็กน้อย ดูไปดูมาแล้วออกดูไม่ค่อยพอใจนัก…
“…”
เขาจงใจเมิน ไม่ได้ตอบอะไร สาวเท้าเดิน ส่องไฟฉายดูตามสุสาน ราวกับไม่รับรู้ถึงตัวตนของอีกคน
comment in response to
post
(อาจ๊ารรรย์ ขออนุยาดบวกนะคะ!)
เป็นอีกวันที่ไอเซ็นเดินสำรวจตามชายป่าเช่นเคย หวังว่าจะได้เจอซากตัวอะไรติดไม้ติดมือไปบ้าง เขาเดินตามผีเสื้อ แต่ก็ไม่คิดว่าจะได้เจอคนคุ้นเคยตรงหน้า
“ครับ”
ชายตัวสูงในชุดลำลอง ตอบกลับน้ำเสียงนิ่งเรียบไร้อารมณ์ ก่อนหันไปจดจ่อที่ผีเสื้อตัวหนึ่งตรงหน้า ปีกเว้าแกว่งแต่ยังบินได้ไม่บกพร่อง ตาเหลือบมองก่อนเอ่ยถาม
“..ทำไมอาจารย์ถึงชอบแมลงหรอครับ”
comment in response to
post
ครับ ☺️✨️