Profile avatar
thkhideyukihomura.bsky.social
ฮิเดยูกิ โฮมุระ~ ปีนี้ก็16ขวบแล้ว ราศีตุลย์⚖️ ชอบสีส้ม สีชมพู ชอบของหวานถ้าชวนล่ะก็ไปแน่🍧 ( Y1/F ชมรมวอลเลย์บอล 175/58 BL 100% ) ( https://shorturl.asia/3gMFH )
18 posts 313 followers 316 following
Regular Contributor
Conversation Starter
comment in response to post
โฮมุระเหม่อมองไปที่กระถางต้นไม้ข้างๆเสียงของเซยะที่พูดอยู่ก็กลืนไปกับเสียงรอบตัว เขาไม่เข้าใจว่าทำไมถึงไม่มีใครได้ดั่งใจไม่มีใครเข้าใจ “...วันนี้ผมจะหยุด ฝากบอกอาจารย์ด้วย” น้ำเสียงเรียบๆเอ่ยกับเซยะทั้งที่เขาก็ไม่ได้หันไปมองหน้าเซยะด้วยซ้ำ โฮมุระลุกขึ้นยืนแม้ขายังคงสั่นเล็กน้อย “จะไปไหนก็ไป วันนี้อย่ามายุ่งวุ่นวายกับผมแล้วกัน” ร่างบอบบางเดินขึ้นห้องตัวเองอย่างเงียบงัน (F)
comment in response to post
“เฮอะ! ไม่เห็นรู้ว่านายชอบผู้หญิงง่ายแบบนั้น ที่ทำเล่นตัวคงอยากเพิ่มคุณค่าให้ตัวเองงั้นสิ พี่ชายผมก็โง่ซะด้วย ใช่มั้ยล่ะ กับผู้หญิงนายคงชอบนักล่ะสิ” เลิกคิ้วมองเซยะอย่างเย้ยหยันโฮมุระดูถูกทั้งอิจิกะและเซยะแม้จะปากสั่นก็ตาม ตัวเขาเองก๋ไม่เข้าใจว่าทำแบบนี่ไปเพื่ออะไร “...คนอย่างพวกนาย...แม่งก็เหมือนผีเน่ากับโลงพุนั่นแหละ” (2)
comment in response to post
สายตาจ้องจิกอิจิกะไม่เว้นแม้ตอนที่เธอเดินไปหยิบน้ำแข็งในตู้เย็นแล้วเดินออกไปโฮมุระหันกลับมามองที่เซยะก่อนจะโวยวาย “นี่มันอะไรกัน ทำไมยัยนั่นทำตัวสบายใจเหมือนบ้านตัวเองแบบนี้ คิดว่าตัวเองเป็นพี่สะใภ้ผมหรือไง” โฮมุระเริ่มลืมฝันร้ายก่อนหน้านี้ในใจมีแต่ความส่อเสียดประชดประชันเข้าแทนที่เมื่อเจออิจิกะ (1)
comment in response to post
ทั้งที่ตอนนี้ควรมีแค่เขากับเซยะในบ้านแต่เหมือนว่าจะมีเสียงที่เขาไม่ชอบผุดตามหลังเซยะมา พอสายตาเห็นอิจิกะที่เอาผ้าชุบน้ำหมาดมาเช็ดตัวเขาก็ปัดออกอย่างสุดแรงจนมืออิจิกะแดงเพราะแรงตี "นี่เธอ!! เข้าบ้านคนอื่นมาได้ไงนังตัวเมียนี่ ออกไป!!!! ออกไปเดี๋ยวนี้นะ" แททนที่จะใจเย็นขึ้นแต่กลับกันโฮมุระโวยวายหนักกว่าเดิมแถมพลาดทุบตีอดเซยะไปหลายตุบเพราะเซยะเอาตัวบังอิจิกะไว้ (F)
comment in response to post
สัมผัสอุ่นๆจากมือเซยะที่แตะแก้มเนียนทำให้โฮมุระรู้สึกตัวอีกครั้งเขาเงยหน้าขึ้นมองก็เห็นเซยอยู่ตรงหน้าแล้ว น่าแปลกที่คนที่โฮมุระเกลียดอยู่ตรงหน้านี้กลับทำให้เขาสบายใจเวลาตื่นจากฝันร้ายทุกครั้ง "ไม่ ไม่เอา เซยะอยู่นี่นะอย่าปล่อยผมไว้คนเดียวนะ มันจะให้ผมอยู่กับมัน ไม่เอา" เรียวมือกำเสื้อของเซยะไว้แน่นแต่เนื้อตัวยังคงสั่นเทาไม่หายโฮมุระพูดอย่างร้อนรนด้วยใบหน้าที่ชุ่มเหงื่อและคราบน้ำตา (1)
comment in response to post
"อื้มม〜 ดีใจจัง เย่ เย่〜 พี่เซยะใจดีที่สุด" น้ำเสียงของโฮมุระเปลี่ยนเป็นน้ำเสียงที่สดใสร่างเริงโผกระโดดกอดคอเซยะประหนึ่งว่าดีใจนักหนาแต่ความจริงแล้วทุกการกระทำล้วนมาจากความตั้งใจที่รู้ว่าเซยะไม่ชอบเขาขนาดไหน "ฮี่ๆ〜 ไปลงทะเบียนกันเลยนะ พี่ทำอาหารเก่งนี่หน่าเรามาจับคู่ด้วยกันบ่อยๆนะ"
comment in response to post
ถึงจะยิ้มหวานอยู่แต่สายตาที่มองเซยะนั้นแฝงด้วยความคาดคั้นอย่างมากจนเซยะเองก็คงรู้ตัว "อ๋อ...งั้นหรอ นี่ ตัวเองวิเศษมาจากไหนกันถึงมาปัดมือผมได้ เป็นแค่ไอ้เด็กที่ไม่มีที่ไปจนต้องมาลงเอยที่บ้านผมแท้ๆ" แค่คำพูดถากถางสั้นๆก็มากพอที่จะกระตุกสิ่งที่ค้ำคอเซยะไว้ได้แล้ว แน่นอนว่าเรื่องเล็กน้อยอย่างเรื่องชมรมคงไม่ใช่เรื่องยากที่เซยะจะเปลี่ยนเพื่อตัดปัญหากับโฮมุระ
comment in response to post
‘ฝันนั้นอีกแล้ว พอที!!...หยุดเดี๋ยวนี่นะ ไม่เอาแล้ว ผม...ผมไม่อยากอยู่ในตู้ไม้กวาดนี้ เอาผมออกไปที มันเข้ามาแล้วมันจะให้ผมอยู่ในนี้กับมัน ไม่ ไม่ ไม่!!!’ “อ๊าาาาาาาาาา!!!!! อ๊ากก!!!” ร่างบางที่ถูกปลุกด้วยอดีตที่แสนน่ากละวลุกขึ้นด้วยสภาพที่ชุ่มเหงื่อและน้ำตา โฮมุระรีบวิ่งลงมาที่ห้องครัวเขารั่งกอดเข่าที่มุมห้องด้วยร่างกายที่สั่นเทา ‘อีกเดียวต้องมา หมอนั่นต้องมาที่นี่ รีบมาสักทีเซยะ’ (1)
comment in response to post
(ให้ผมกอดปลอบมั้ยยัยพี่สาว / อ้าแขนรอพร้อมรอยยิ้มที่จริงใจไม่มีอะไรแฝง?)
comment in response to post
(เอมิ เอมิจางง~ เป็นอะไรไปมาเล่นกับผมมั้ย / แหย่เหนียง)
comment in response to post
(พี่ชายไม่ติดตามผมกลับเลยเย็นชาจัง เดี๋ยวกลับบ้านผมจะชงชาเย็นรอนะ😁)
comment in response to post
(โอ้ ผมทักไปนะรุ่นพี่✨)