thksanzen-in.bsky.social
沢田 燦然院 • さわだ さんぜん いん | Sawada Sanzen'in | Y.3 - L | ชมรมวิจัยสิ่งลี้ลับ |
[ #THK_Commu | Doc : https://bit.ly/4hu96ji ]
244 posts
462 followers
478 following
Regular Contributor
Active Commenter
comment in response to
post
“ ที่นี่เหมาะสำหรับการเตรียมสอบแล้วล่ะครับ.. ”
“ หรือ ' ซากิฮิโตะซัง ' มีสถานที่ที่ต้องการก็ช่วยบอกลักษณะคราวๆได้มั้ยครับ ”
เขายังคงปรากฏรอยยิ้มค้างไว้บนใบหน้าพร้อมฝ่ามือที่เคลื่อนขึ้นมาสัมผัสปลายคางพร้อมแสดงปฏิกิริยาที่ดูสงสัยและใคร่รู้
แน่นอนว่าของแบบนี้เขาคิดทันทีไม่ได้ คงต้องขอความคิดเห็นจากรุ่นน้องตรงหน้าเสียก่อนถึงจะพาหาสถานที่ใหม่ได้
comment in response to
post
“ นับเป็นเรื่องที่ดีนะครับ.. ”
ชายหนุ่มพยักหน้าตอบรับเบาๆเมื่อรับรู้สิ่งที่อีกฝ่ายต้องการสื่อ สายตาขยับเคลื่อนลงไปมองสมุดโน๊ตตรงหน้าเพียงชั่วครู่ก่อนที่จะเคลื่อนขึ้นมาโฟกัสคู่สนทนา
“ สนใจติวด้วยกันเลยมั้ยครับ ? ”
“ ถึงเนื้อหาจะต่างกัน แต่ผมก็พอช่วยเหลือเธอได้นะ ซากิฮิโตะซัง ”
ยกยิ้มบางพร้อมเอ่ยเชิญชวนอีกฝ่ายด้วยปฏิกิริยาเรียบๆ แต่ก็ดูผ่อนคลายลงมากจากก่อนหน้านี้เท่าที่สังเกตเห็นได้
+
comment in response to
post
แววตาคู่คมเหลือบมองและเฝ้าสังเกตปฏิกิริยาของทั้งคู่อยู่สักพักก่อนที่จะตัดสินใจเดินตรงเข้าไปหาเพื่อทักทายด้วยท่าทางเรียบง่ายที่แสนธรรมดาเช่นเคย
“ ว่าไงครับ.. ”
“ กำลังพูดเรื่องน่าเต้นใจอยู่รึป่าว ขอฟังด้วยได้มั้ยครับ ”
รอยยิ้มเย็นปรากฏขึ้นบนริมฝีปากของของเขาโดยที่สายตายังคงคอยจับตามองชายชราพร้อมสลับมองชายหนุ่มอีกคนเป็นระยะด้วยท่าทางที่สงบนิ่ง
comment in response to
post
ปลายเท้าที่ขยับก้าวเดินขึ้นมายังบนเขาที่เป็นสถานที่ห้ามผู้ ' ไม่เกี่ยวข้อง ' เข้าร่วม แน่นอนว่าเขาเองก็ไม่คิดที่จะทำตามอยู่แล้ว
ในระหว่างการเดินทางนั้นเอง สายตาของชายหนุ่มก็ได้เหลือบไปเห็นร่างที่อยู่คุ้นเคยอยู่ระแวกใกล้เคียง
คนนั้นๆเขารู้จักเป็นอย่างดี ส่วนอีกคนนั้น.. เขาจำชายชราคนนั้นได้เช่นกัน สิ่งที่เขาพบเจอในช่วงเทศกาลยังคงตราตรึงอยู่ภายในอก ชวนให้รู้สึกตื่นเต้นดีจริงๆ
+
comment in response to
post
' อยากรู้อยากเห็น หรือ ข่าวลือเรื่องเล่า '
มันนับเป็นเรื่องธรรมดาที่หลายๆคนต่างก็หยิบยกนำมันมาใช้เป็นข้ออ้างเมื่อต้องการหลบเลี่ยงเรื่องยุ่งยากหรือปกปิดความผิดที่ตนเองได้ก่อขึ้น
สิ่งที่เขากำลังคิดจะทำอยู่ก็เช่นกัน ไม่ว่าจะเป็นการได้ยินข่าวลือมาก็บ้าง หรือ ต้องการสอดรู้สอดเห็นก็ตามแต่ก็ไม่สามารถหลีกหนีความจริงที่ว่าเขา กำลังทำ ' ผิดกฏ ' อยู่นั้นเอง
+
comment in response to
post
“ อุบ... ”
“ อะแฮ่ม ขอโทษด้วยครับ ^^ ”
ชายหนุ่มเกือบจะหลุดหัวเราะออกมาก่อนที่จะค่อยๆกระแอมเบาๆเพื่อเปลี่ยนบรรยากาศตรงหน้า
ก่อนที่จะหันมาให้ความสนใจกับหญิงสาวพร้อมเผยรอยยิ้มประดับไว้บนใบหน้าเช่นเคย
“ แต่ผมรู้สึกดีใจนะครับ.. ที่ได้เจอเธอแบบนี้น่ะ ”
เขากล่าวตอบด้วยท่าทางเรียบๆพร้อมสาวเท้าก้าวเดินตามหลังไปโดยที่เว้นระยะห่างแบบพอเหมาะ
“ รีบจังเลยนะครับ ^^ ”
comment in response to
post
( /มอง คิด... ปักไว้ก่อน )
comment in response to
post
( อันเก่ายังไม่จบ ขอปักไว้ก่อนนะ🤲 )
comment in response to
post
เขากล่าวพูดคุยกับอีกฝ่ายราวกับไม่คิดเล็กคิดน้อยในปฏิกิริยาที่แปลกไปมากๆนั้น
แม้ว่าเขาจะรับรู้และคอยสังเกตเห็นได้ถึงความผิดปกติ แต่เขาก็ไม่คิดที่จะลงมือทำอะไรหรือพยายามหาคำตอบใดๆ
สิ่งเดียวที่เขากำลังทำมีเพียงแค่รับชม ' ความสนุก ' ผ่านแววตาคู่นี้ก็เท่านั้นเอง
comment in response to
post
ใบหน้าเรียบเฉยค่อยๆหันมองตามชายหนุ่มที่กำลังเดินก้าวเท้าเดินผ่านตนไปราวกับไม่สนใจความหวังจองเขา
ปฏิกิริยาของภายนอกยังคงดูสงบนิ่ง เขาหลุบยิ้มออกมาอย่างไม่นึกขุ่นเคืองใดๆกับการแสดงออกของอีกฝ่าย
และเพียงไม่นาน ชายหนุ่มเองก็ค่แยๆก้าวปลายเท้าเดินตามหลังของคนที่หมายเมินเขาไป
“ ไม่คิดจะทักทายกันหรอครับ.. ”
“ นับเป็นเรื่องที่แปลกใหม่และน่าตื่นเต้นดีนะ ”
+
comment in response to
post
พร้อมกับคำถามที่ค้างคาอยู่ในความคิด
“ หาที่เงียบๆครับ.. ”
“ ผมกำลังอยู่ในช่วงเตรียมสอบ ”
คำถามถูกตอบกลับไปพร้อมขยับสนุดโน๊ตขนาดพอเหมาะที่กำลังถืออยู่ในมือโบกไปมาเบาๆเพื่อให้อีกฝ่ายสังเกตเห็น
ปฏิกิริยาของเขายังคงเเสดงออกอย่างเรียบง่าย โดยยังคงปรากฏรอยยิ้มอ่อนๆเพื่อตอบรับอีกฝ่ายเช่นเคย
comment in response to
post
^^....
ชายหนุ่มไม่ได้กล่าวอะไรตอบกลับมานอกจะรอยยิ้มมุมปากที่กำลังตอบรับอีกฝ่าย
แววตาเฉี่ยวคมยังคงคอยสังเกตบรรยากาศโดยรอบเพื่อไตร่ตรองและประเมินถึงข้อสรุปบางอย่าง
“ ไม่มีอะไรหรอกนะครับ... ”
“ ผมก็แค่คิดอะไรเพลินๆจนเหม่อลอยไปชั่วขณะเองครับ ”
เขาเลือกที่จะปล่อยผ่านและไม่ปริปากกล่าวถึงเหตุการณ์ก่อนหน้านี้ และไม่มีความคิดที่จะกล่าวถึง
มันคงจะดีกว่าหากมันหายไป
+
comment in response to
post
แต่ถ้าในมุมของของชายหนุ่มเอง เขาก็คงทำใจเมินและเฉยชาต่อเพื่อนร่วมชั้นปีไม่ได้
“ ชิโรกาเนะซัง ”
“ เกิดอะไรขึ้นจนทำให้รู้สึกอึดอัดหรือเปล่าครับ... ”
น้ำเสียงนุ่มนวลเอ่ยขึ้นด้วยลักษณะที่เต็มไปด้วยถ้วยคำฟังที่ฟังดูห่วงใยพร้อมรอยยิ้มอ่อนๆที่เผยออกมาเล็กน้อยประดับไว้บนใบหน้า
“ พูดคุยกับผมได้เสมอนะครับ.. หากคุณต้องการ ”
comment in response to
post
เสียงจังหวะก้าวเดินที่แผ่วเบาที่ดังขึ้นมาบริเวณทางเดิน เรียกความสนใจให้แก่ชายหนุ่มที่อยู่บริเวณนั้น
แววตาเฉียวคมที่ขยับเคลื่อนสายตาเพื่อสังเกตปฏิกิริยาของชายหนุ่มที่กำลังกลายเป็นจุดสนใจ ณ เวลานี้
ช่วงเวลาที่กำลังครุ่นคิดและไตร่ตรองถึงบางอย่างที่เกิดขึ้นในตอนนี้ เขานั้นควรที่จะหยิบยื่นความช่วยเหลือ หรือ ควรจะปล่อยผ่าน
ถึงแม้ผลประเมินในสถานการณ์ยังสรุปได้ไม่ชัดเจน
+
comment in response to
post
.....
เขาเงียบและไม่ปริปากอะไรพร้อมหยุดคิดและไตร่ตรองถึงอะไรบางอย่างเงียบๆ
“ นี้มันเป็นเรื่องระหว่างเรา ไม่ควรมีผู้เกี่ยวข้องนะครับ.. ”
“ อีกอย่าง.. นั้นนับว่าเป็นการบุกรุกพื้นที่ส่วนตัวนะครับ ^^ ”
เขาเผยรอยยิ้มบางๆด้วยสีหน้าที่เรียบเฉยราวกับไม่ได้มีปฏิกิริยาใดๆกับสิ่งที่เหมือนคำขู่จากอีกฝ่าย
และดูจะยังไม่ค่อยมีความใส่ใจสักเท่าไหร่นักกับเหตุการณ์ตัวอย่างที่กล่าวถึง
comment in response to
post
ชายหนุ่มยังคงเฝ้ามองและคอยสังเกตการณ์อยู่เงียบๆด้วยแววตาคู่เดิม
ทั้งยังไม่ได้แสดงปฏิกิริยาต่างจากเดิมเท่าไหร่ นอกจากรอยยิ้มที่ยังประดับไว้อยู่
^^...
มันคงจะรู้สึกสนุกกว่านี้หากเขานึกครื้นสรรหาเหตุการณ์มาทำให้อีกฝ่ายลำบาก
แต่น่าเสียดายที่เขาคงจะเหนื่อยเกินไปที่จะหาทำอะไรในเวลานี้
“ นี้คือเป็นการแสดงความห่วงใยสินะ ”
“ ในแบบของคุณ เนโกะซัง ”
“ มีเอกลักษณ์ดีนะครับ... ”
+
comment in response to
post
( อุ้ยแหม่ ชิโรกาเนะคุง ปักไว้ก่อน😊 )
comment in response to
post
ไม่รู้ว่าทำไมจู่ๆเขาจึงมาตกอยู่ในสถานการณ์เช่นนี้ แต่มันก็คุ้มค่าเมื่อได้เห็นปฏิกิริยาของหญิงที่ดูหงิดหงิดแบบนี้
ชวนให้เพลินจริงๆจนแอบหลุดขำออกมา
“ หึ.. ”
ตอนนี้เขากำลังดูสนุกสุดๆทั้งที่บรรยากาศกำลังดูอึดอัดแท้ๆ
“ ครับ... เข้าใจแล้วครับ ^^ ”
ชายหนุ่มเหยียดยิ้มเเย้ยหยันออกมาอย่างไม่ปิดบัง แน่นอนว่าเขาเต็มใจจะจะปฏิบัติตามคำของหญิงสาว แต่เขาก็ไม่ได้รับปากว่าจะทำตามเธอทุกเรื่อง
comment in response to
post
ชายหนุ่มเหยียดเย้าขึ้นมา แน่นอนว่าเขารับรู้ว่าภายในใจของอีกฝ่ายนั้นกำลังคิดอะไรอยู่
เพราะในเมื่อพบเจอกันได้ตลอดแบบนี้ ' ทุกคืน ' ก็ต้องมีตาดการณ์ไว้ได้เป็นธรรมดา
ดวงตาที่ดูเหมือนปิดสนิทยังคงเฝ้ามองและไตร่ตรองบางสิ่งจากคนเบื้องหน้าอยู่เสมอ
“ ถ้าไม่รังเกียจ จะช่วยแบ่งบันความห่วงใยให้กันบ้างและก็.. ”
“ ผมไม่ขัดนะครับ ”
เขายิ้มตอบรับด้วยใบหน้ายิ้มแย้มที่ดูเพลิดเพลินไร้ซึ่งเจตนาใด
comment in response to
post
เหมือนกำลังพบบางสิ่งที่คาดไม่ถึงเข้า แต่ตัวเขาก็ไม่ได้ใส่ใจและคิดที่จะหาคำตอบกับมัน
แต่พวกนี้ก็ไม่ได้นับว่าเป็นเรื่องที่ใหม่เท่าไหร่สำหรับเขา
“ พบกันอีกแล้วนะครับ ซากิฮิโตะซัง ”
“ และยังใส่ใจกันดีเหมือนเคยเลยครับ ”
ชายหนุ่มกล่าวด้วยน้ำเสียงเรียบๆพร้อมเผยรอยยิ้มพรายออกมาจางๆจากมุมปากที่กระตุกขึ้นมา
“ ....ใจดีจัง ขอรบกวนสักพักนะครับ ”
comment in response to
post
น้ำเสียงแสนนุ่มนวลที่ดังมากจากเบื้องหน้าของตนจนแอบทำให้ร่างกายกระตุกขึ้นมา
พอได้หันกลับมาก็ได้พบเข้ากับเจ้าของที่เป็นต้นตอของบทสนทนาเมื่อครู่ โดยที่ระยะห่างระหว่างของพวกเขาดูใกล้ชิดกันจนสัมผัสได้ถึงลมหายใจอุ่นๆ
เขายังไม่ได้กล่าวตอบอะไรกลับไป แต่เพียงหันกลับมายังจุดเดิมที่ตอนนี้เหมือนจะไม่มีอะไรอยู่เลย ราวกับว่าได้อันตรหายไปราวกับไม่เคยมีอยู่
ปฏิกิยาของเขายังคงดูดั่งเดิมทั่งๆที่
+
comment in response to
post
ชายหนุ่มที่กำลังถือสมุดโน๊ตในมือเพื่อเตรียมตัวสำหรับบทเรียน
ทีแรกความสนใจก็ไม่ได้มีมากนักและกำลังจะจากไป จนกระทั่งได้ยินบางอย่างเข้าจนทำให้ใบหูผึ่งขึ้นมาเพื่อรับฟังทันที
^^...
บทสนทนาของหญิงที่หัวเราะคิกคักอย่างสนุกสนานยังคงดำเนินต่อไปโดยที่เขายังคงรับฟังอยู่เงียบๆด้วยปฏิกิริยาที่ดูเพลิดเพลินเหมือนกำลังฟังเรื่องเล่าที่น่าติดตาม
แต่ความเพลิดเพลินนั้นก็อยู่ได้เพียงไม่นานเมื่อจู่ๆ
+
comment in response to
post
ช่วงใกล้สอบเป็นเวลาอันสำคัญสำหรับนักเรียนหลายๆกลุ่มที่ต้องจัดเตรียมการเพื่อทวบทวนบทเรียนของตนเอง รวมถึงตัวเขาเองก็เป็นหนึ่งในนั้นเช่นกัน
ปลายเท้าที่ค่อยๆขยับก้าวเดินมาเรื่อยๆจนมาหยุดอยู่ภายในห้องสมุดของโรงเรียน นับเป็นสถานที่เหมาะเจาะที่หลายๆคนต่างก็เลือกมาเตรียมตัวที่นี่
แต่เหนือสิ่งอื่นใด จู่ๆก็ได้มีเสียงเล็กเเหลมที่แผ่วเบาดังลอดผ่านตามลมเข้ามาให้เขาได้ยินเข้า
+
comment in response to
post
( แล้วทำไมต้องอันนี้ด้วย คุณใช้คำว่าเองหรอ😭 )
comment in response to
post
( โอ้ว ปักปุไว้น้า😔 )
comment in response to
post
เขาหลุดหัวเราะจางๆเล็กน้อยในคอ ไม่ได้เป็นการเย้ยหยัน แต่เพียงแต่เชิงต้องการหยอกล้อกับอีกฝ่ายก็เท่านั้น เขาไม่ได้มีเจตนาที่มุ่งร้าย
“ วางใจเถอะนะครับ.. ”
“ ผมไม่ได้มีแพลนที่จะทำอะไรในคืนนี่หรอกครับ แค่'คืนนี้'น่ะ ^^ ”
กล่าวตอบกลับคำตอบที่ถูกถามมาด้วยปฏิกิริยาเดิมๆด้วยน้ำเสียงที่นุ่มนวล แต่คำพูดเหมือนกับแฝงไปด้วยนัยบางอย่างที่ฟังดูกำกวม ทั้งชวนให้สงสัยและไม่เข้าใจ
comment in response to
post
เขายกยิ้มอ่อนๆบ่งบอกถึงบรรยากาศที่แสนเรียบง่ายและคุ้นตา ก่อนที่จะเริ่มตอบบทสนทนา
“ คืนนี้วางแผนอะไรงั้นหรอครับ ”
เขาสงสัยและคิดไตร่ตรองบางอย่างถึงคำถามที่อีกฝ่ายกล่าวถามออกมาด้วยปฏิกิริยาที่นึกแปลกใจอยู่หน่อยๆ
แต่ถ้าฟังและพิจารณาจากน้ำเสียงนั้นก็คงตอบได้ว่าอีกฝ่ายกำลังพยายามตักเตือนเขาอยู่จากเหตุการณ์สะเทือนขวัญเมื่อเดือนก่อน
“ แหม่.. แอบเป็นห่วงกันสินะครับแบบนี้ ”
+
comment in response to
post
( อุ้ย ปักไว้ก่อน🤭 )
comment in response to
post
( .เท้าเอว )
comment in response to
post
ในจังหวะที่ถูกยิงคำถามกลับมาเขาแอบนิ่งค้างไปชั่วขณะก่อนที่ค่อยๆขยับใบหน้าหันกลับมาพร้อมสบสายตากับคนเบื้องหน้า
“ หลังจากนี้หรอครับ ? ”
เขาครุ่นคิดและไตร่ตรองบางอย่างอยู่เงียบๆเพื่อเรียบเรียงคำพูด โดยยังปรากฏรอยยิ้มบางๆเอาไว้
“ ไม่มีนะครับ ”
“ ถ้าให้พูดแบบมุขติดตลก ผมว่างงานครับ ^^ ”
น้ำเสียงทุ้มนุ่มที่ฟังดูติดตลกปะปนไปด้วยเสียงหัวเราะเล็กๆที่แทรกเข้ามาเป็นระยะ
comment in response to
post
นับเป็นเรื่องที่ดี เพราะอีกฝ่ายดูค่อนข้างว่าง่ายและเชื่อฟังแบบนี้
สายตาที่ค่อยๆเหลือบมองรถพยาบาลที่เคลื่อนเข้ามา เป็นการบ่งบอกโดยนัยว่าใกล้ถึงเวลาแยกทางกันแล้ว
“ ยินดีครับ หากการที่ผมอยู่ตรงนี้แล้วช่วยเหลือเธอได้แบบนี้.. นับว่าดีแล้วครับ ”
กล่าวตอบด้วยน้ำเสียงที่ฟังดูนุ่มนวลและยังคงความสงบนิ่งมาตั้งแต่ต้นจนจบโดยไม่มีปฏิกิริยาที่แปรผันไปเลย
โดยที่เขายังไม่ละสายตาไปจากรถพยาบาล
+
comment in response to
post
ชายหนุ่มพยักหน้าตอบรับเบาๆเมื่อได้รับคำตอบที่ฟังแล้วเป็นที่น่าพอใจสำหรับเขา
สายตาที่เหลือบมองผู้คนที่ค่อยๆพากันแยกย้ายกันไปเมื่อเรื่องทุกอย่างจบลงก่อนที่จะปรายตาหันกลับมามองอีกฝ่าย
“ ดีครับ อย่างน้อยๆเธอก็ยังรักร่างกายตัวเองอยู่ ”
อมยิ้มเล็กน้อยด้วยปฏิกิริยาที่เรียบนิ่ง
“ เป็นเรื่องที่ดีแล้วครับ อย่างน้อยๆเธอก็ควรกลับไปพักผ่อนก่อน ”
พยักหน้าช้าๆเพื่อตอบรับอีกฝ่ายอีกครั้ง
+
comment in response to
post
“ แม้เธอจะบอกว่ามันไม่เจ็บก็ตาม... แต่จะให้ไปไหนต่อทั้งๆที่ยังเป็นแบบนั้น.. ”
“ ถ้ารถพยาบาลมาก็ทำแผลสักหน่อยเถอะนะครับ ”
หลังไตร่ตรองบางอย่างอยู่นานจนสุดท้ายก็เอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงเรียบๆแต่ก็ดูจริงจังพอสมควรโดยที่ใบหน้ายังคงคลี่ยิ้มเย็นเอาไว้บางๆ
“ คงจะไม่ปฏิเสธนะครับ ถึงเธออาจจะมีธุระต่อก็ตาม ^^ ? ”
comment in response to
post
เขาเฝ้ามองปัญหาที่ถูกคลีคลายอย่างง่ายดายด้วยน้ำเสียงที่แสนอ่อนโยนและหนักแน่นของอีกฝ่าย
สิ่งที่อีกฝ่ายแสดงให้เขาเห็นหลังจากนี้มันชวนให้รู้สึกจั๊กจี๊อย่างบอกไม่ถูก ทั้งๆที่ตกอยู่ในรูปลักษณ์แบบนั้นก็ตาม
“ ผมโอเคครับ ยังปกติดี ”
“ เธอควรจะห่วงใยร่างกายตัวเองมากกว่าผมนะครับ.. ”
กล่าวด้วยน้ำเสียงนุ่มนวลก่อนจะเงียบไปพร้อมสายตาที่กวาดมองไปทั่วร่างของคนเบื้องหน้าที่ดูยับเยินพอตัว
+
comment in response to
post
จากภาพตรงหน้าที่ได้พบเห็น มันเป็นเรื่องที่ชวนให้รู้สึกไม่ค่อยเข้าใจ แต่ก็ไม่มีคำถามใดผุดออกมา
เขาปรายตาเหลือบมองหญิงสาวที่เหมือนจะเป็นคุณแม่ของเด็กชายที่เข้ามารับลูกของตนด้วยปฏิกิริยาที่ดูเรียบนิ่งไม่ได้แสดงอารมณ์ออกมามากมายนัก
ชายหนุ่มเลือกที่จะปล่อยให้รุ่นน้องได้จัดการสิ่งที่อยู่ตรงหน้า
ส่วนเขาเลือกที่จะเฝ้ามองและไตร่ตรองบางอย่างอยู่เงียบๆแทนโดยไม่ปริปากกล่าวอะไร
^^..
+