devanainjl.bsky.social
SUPERBAT│CAVFLECK│TGM 🐓🥴│GUSLASSEN 🚬🏹
※ Superman, Henry Cavill, Rooster【TOP】
※ Batman, Ben Affleck, Alan Ritchson, Hangman【BOTTOM】
※ R-18/NSFW & DO NOT REPOST MY ART※
※ CMS Account: @devinjlcms.bsky.social
※ VGEN: vgen.co/Devanainjl
1,104 posts
163 followers
51 following
Active Commenter
comment in response to
post
'ประเดี๋ยวสิ! มันอันตรายนะ!' ลาร์คหันมองคฤหาสน์สลับกับคนรักไปมาราวกับเลือกไม่ได้ว่าจะช่วยใครก่อน แต่เมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายขอให้ตนวางใจลาร์คจึงจำใจรับคำพุ่งเป้าไปคุ้มกันลูกสาวและหลานตนเองที่ใกล้ฟักเต็มทีพร้อมกับช่วยประคองอาการของดั๊ก
comment in response to
post
ลาร์คที่กำลังเสริมพลังเวทย์ให้แก่เขตแดนเหลือบไปเห็นแดเนียลเดินออกมานอกบาเรียของคฤหาส์นทำให้เจ้าตัวรีบร่อนลงไปหาคนรักทันที 'ทำอะไรอยู่น่ะไยเจ้าจึงไม่เข้าไปหลบข้างใน?'
comment in response to
post
ออกัสท์ทำตามคำสั่งโดยง่ายโอบกอดคนรักและลูกเอาไว้ในอ้อมแขน เพียงไม่กี่อึดใจท้องฟ้าไร้แนวป้องกันก็ถูกบาเรียสีทองขนาดใหญ่ตามธาตุผู้ใช้งานครอบคลุมทั้งอาณาจักรเช่นเดียวกับเสามานาที่ส่องสว่างราวกับประภาคารหลังประกาศเตือนภัยให้ประชาชนเข้าบ้านและล็อคประตู ส่วนเจ้าของพลังลอยตัวอยู่เหนือวังเพื่อดูสถานการณ์
comment in response to
post
เมอร์ลินถูกเรียกตัวกลับมาประจำการอย่างเร่งด่วนในขณะที่ลาร์คยังติดธุระต้อนรับแขกผู้มาเยือนและเหตุกาณ์จากในตัวเมืองเสียพัลวันยากจะปลีกตัวราวกับถูกถ่วงเวลาไม่ให้เจ้าเมืองมาเปิดเสามานา ส่วนฝาแฝดและฟิลลิปส์เตรียมตัวรับมือสำหรับเหตุการณ์ที่กำลังจะมาตามที่แดเนียลแนะนำ
comment in response to
post
'เช่นนั้นหากมีเรื่องอันใดก็เรียกหาข้าได้ทุกเมื่อหนา' ลาร์คโน้มไปจูบริมฝีปากคนรักก่อนผละมาจูบหัวมังกรน้อยแล้วจึงขอตัวกลับไปทำงานพร้อมๆกับมีคำสั่งให้เตรียมเปิดเสามานาเพื่อป้องกันคืนวัลเพอร์กิสที่กำลังจะมาและครั้งนี้บาเรียที่เปิดล้อมนับว่าแข็งที่สุดในประวัติการณ์เพราะเจ้าเมืองเป็นคนอัดพลังเวทย์เปิดเสาด้วยตนเอง
comment in response to
post
'ก็...ข้าเห็นนางหิวจึงป้อนพลังเวทย์ให้กินระหว่างรอเจ้ากลับ' ลาร์คใช้ศาสตร์แปรธาตุเปลี่ยนพลังเวทย์ของตนเองกลายเป็นมณีก้อนกลมหลากสีสันและแวววาวดังลูกกวาดยื่นให้คนรักดูหากแต่ไม่ทันได้จะสลายเวทย์ทิ้งมังกรน้อยก็รี่ปีนป่ายไปคาบมณีเวทย์มาเคี้ยวกร้วมในขณะที่ลาร์คพยายามขยับมือหนีเพื่อหลีกเลี่ยง 'เดี๋ยวเถอะ...กินจนพุงกางแล้วยังมิพออีกหรือ?'
comment in response to
post
'หากเจ้าเป็นกังวลจักอยู่ที่นี่ดูแลหลานก็ได้ ข้ามิเป็นไร' มือหยาบยกเกลี่ยดวงหน้าแสนรักก่อนเผยรอยยิ้มอ่อนโยนเพื่อให้เจ้าตัวตัดสินใจได้ง่ายขึ้น ลาร์ครู้ดีว่าคนรักของตนสับสนและเป็นกังวลมากแค่ไหนที่ต้องเลือกบางอย่างที่ไม่สามารถทำได้พร้อมกัน 'เพื่อหลานแล้วข้ามิงอแงหรอกวางใจได้'
comment in response to
post
'แน่นอนยอดรัก...เราเคยผ่านมันมาแล้วอาณาจักรของเรามีเสามานากางเขตแดนขนาดใหญ่ฝังรอบอาณาเขตที่ครอบครองและสามารถใช้งานได้ทุกเมื่อ' ลาร์คแตะมือคนรักให้คลายกังวล แน่นอนว่าเรื่องแดเนียลกล่าวมากลายเป็นสิ่งที่ปลดล็อคความสงสัยและลางสังหรณ์ของตนที่เกิดขึ้นเมื่อตอนเช้า ดูเหมือนว่าการที่ตนนึกครึ้มส่งสาส์นถึงราชันย์มังกรจะเป็นเรื่องที่ดีอย่างคาดไม่ถึง
comment in response to
post
ลาร์คที่รับรู้การมาของคนรักรีบจ้ำอ้าวไปหาด้วยรอยยิ้มแต่เพียงไม่กี่อึดใจลาร์คกลับหุบยิ้มเมื่อเห็นสีหน้าอันซีดเซียวของแดเนียลจึงเข้าไปประคองให้นั่ง '...เกิดอะไรขึ้น? เหนื่อยหรือ? ข้าเตือนเจ้าแล้วมิใช่หรือว่าอย่าหักโหมน่ะ'
comment in response to
post
เสียงขยับตัวด้านนอกทำให้ลาร์คที่กำลังเกาแก้มเก้อเขินเมื่อถูกคนท้องนินทาระยะเผาขนพลันหยุดชะงัก เจ้าเงยหน้าขึ้นมองด้านบนเล็กน้อยก่อนจะเอ่ยบอกให้พี่คนโตของตนใจเย็นลงและเลิกสนใจสิ่งที่บินผ่านเมื่อครู่ 'พวกนางแค่ผ่านทางมาเท่านั้นมิได้มาร้าย'
comment in response to
post
'เรื่องนั้นย่อมข้ารู้ดี มิใช่ว่าข้าไม่เคยขอ...แต่เหตุการณ์มากมายที่เกิดตลอดมานั้นยากจะมีเวลาที่เหมาะสม' ลาร์คกล่าวโดยอ้อมและไม่บอกสาเหตุหลักที่นอกเหนือจากงานว่าน้องสะใภ้และภรรยาเพื่อนเองก็มีส่วน
comment in response to
post
ลาร์คหันมาทำหน้างุนงงพร้อมมังกรน้อยในมือที่กำลังกินพลังเวทย์อัดเม็ดราวลูกกวาดและเอียงคอรับเป็นลูกคู่กับพ่อทูนหัว 'ขออะไรหรือ?'
comment in response to
post
ลาร์คเผยยิ้มอย่างขบขันขณะลูบปลอบมังกรน้อยที่รีบปีนหนีขึ้นบ่าบิดามาพันตัวก่อนละสายตาไปมองคนรักที่วุ่นวายอยู่กับศิลาอ่อน 'ส่วนเจ้าก็อย่าหักโหมมากเล่า'
comment in response to
post
'ข้าเห็นดีด้วยยอดรักแต่...ท่านพี่เรวิลล์จักยอมไหมนี่ซี' ลาร์คเหลือบมองมังกรน้ำแข็งที่เริ่มแผ่ไอเย็นเมื่อรู้ตัวว่าถูกโจมตีก่อนลาร์คจะเรียกภูตไฟมาสร้างความอบอุ่นไม่ให้ความหนาวเย็นด้านนอกมีผลกระทบกับภายใน เมื่อมังกรยักษ์ขยับปีกซ้ายขึ้นโอบคฤหาส์นก็เกิดลมกรรโชกแรงแช่แข็งทุกสิ่งที่โดนพัดผ่าน บางอย่างร่วงหล่นจากฟ้าและตกลงมาแตกสลายราวแก้วจนไม่เหลือชิ้นดี '...แบบนี้ก็ไม่เลว'
comment in response to
post
ดวงตาของลาร์คพลันเปลี่ยนเป็นสีทองเมื่อรับรู้บางอย่างที่พยายามแทรกซึมเข้ามา มือหยาบตวัดวาดสร้างวงเวทย์เพื่อกำจัดสิ่งแปลกปลอมน่าสะอิดสะเอียนที่สัมผัสได้ผ่านบาเรีย สีหน้าของลาร์คในยามนี้ดูกังวลเพราะบาเรียนั้นแน่นหนามากแม้แต่เมอร์ลินก็ยากเข้าไฉนสิ่งแปลกปลอมนี้จึงหลุดรอดมาได้ลึกชั้น '...น่าขยะแขยงนัก..เหมือนผีเสือไอมารมิมีผิด'
comment in response to
post
#เข้าหลายรอบแล้วแต่อุบไว้--
มีเสียงโวยเบาๆตามหลังแดเนียลหลังจากเจ้าเมืองโดนทำโทษตีมือดังเพี๊ยะจนพี่ชายและสหายอดไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมาก่อนเจ้าตัวจะเดินงอนออกไปวาดอักขระป้องกันซ้อนอีกหลายชั้นเพื่อความปลอดภัยเมื่อนึกถึงหลานทั้งสามที่กำลังจะลืมตาดูโลกในไม่ช้า 'อืม...สังหรณ์ใจไม่ค่อยดีเลย...หรือข้าจักเรียกคาลเอลมาดีหนา?'
comment in response to
post
ลาร์คขานรับทันทีก่อนกระโดดลงจากหัวแฝดคนโตเพื่อวาดตราคุ้มครองไปพร้อมกับสร้างบาเรียล่องหนขึ้นมาครอบคลุมคฤหาส์น บนข้อมือของทุกคนเรืองแสงขึ้นพร้อมลวดลายอักขระกำไลเสมือนกุญแจที่อนุญาตให้เข้าบ้านอย่างจำกัดคน 'แบบนี้คงเบาใจได้'
comment in response to
post
'พลังชีวิตเหลือล้นเสียเหลือเกิน...' ลาร์คที่แวะเวียนมาเยี่ยมหลานและเอ่ยแซวคุณพ่อมือใหม่ที่ทำจมูกยื่นจมูกยาวภูมิใจตัวเองและภรรยาที่รักก่อนผละไปช่วยคนรักตนเองตรวจสอบความเสถียรของพลังเวทย์แต่ละคนและมังกรตัวโตพี่ใหญ่ของบ้านวอล์คเกอร์ด้านนอกคฤหาส์นที่นอนหมอบเฝ้าขุมทรัพย์ที่เรียกครอบครัวอย่างเงียบๆ
comment in response to
post
#โดนนมลาสซี่หนีบสินะ--
ฝาแฝดมีหน้าที่จัดการทุกอย่างแทนดั๊กทั้งหมดไม่ว่าจะด้วยอาหารการกินหรือคัดเลือกคนรับใช้พร้อมๆกับการสร้างคฤหาส์นหลังงามดำเนินการเสร็จภายในระยะเวลาไม่กี่เดือนจุดประสงค์นั้นเพื่อปกป้องสิ่งชั่วร้ายที่หมายตาคนรัก ดังนั้นคฤหาส์นนี้จึงมีมังกรดำมหึมานอนล้อมพื้นที่เป็นวงกลมเสมือนปราการขนาดใหญ่ที่ไม่มีสิ่งใดกล้าย่างกรายเข้ามาใกล้และจะสลับเวรยามกับแฝดอีกคนเพียงเดือนละครั้ง
comment in response to
post
"เช่นนั้น...ข้าเกรงว่าเราอาจต้องสร้างวังใหม่สำหรับฟักไข่เจ้าตัวน้อย เจ้าคิดว่าอย่างไรคนดีของข้า?" เรว์เดินผละไปยังหน้าต่างเพื่อดูที่ทำเลใกล้ๆอาณาจักรนี้และมีทะเลสาบน้อยๆให้มังกรตัวโตได้ดื่มแก้กระหาย
comment in response to
post
"แน่นอน...เพื่อดวงใจและลูกๆที่น่ารักของข้าไม่มีสิ่งใดที่ข้าทำมิได้" ฝาแฝดกล่าวโดยสัตย์พลางลดตัวนั่งลงข้างกายดั๊กแล้วโอบกอดเจ้าตัวที่นั่งกกไข่ประหนึ่งแม่เป็ดที่หวงแหน ก่อนออกัสท์เดินมาดึงลิ้นชักหยิบกล่องเมล็ดพันธุ์ต้นไม้โลกเม็ดสุดท้ายส่งให้แดเนียล "ข้าขอฝากสิ่งนี้ให้กัซและแอนเดอร์สได้หรือไม่?"
comment in response to
post
ฝาแฝดมองไข่แวววาวด้วยความสนใจพร้อมปลายนิ้วที่เกลี่ยเบาๆอย่างรักใคร่ เรว์ที่ยังไม่คืนร่างมนุษย์ดีหางใหญ่แกว่งไปมาแม้ว่าใบหน้าจะเรียบนิ่งก่อนหันมาหาแดเนียลเอ่ยถามอย่างใคร่รู้ "ฟักไข่ใช้เวลานานเท่าใดหรือ?"
comment in response to
post
แน่นอนว่าเสียงดุและมนตร์สะกดของแดเนียลไม่มีผลกับออกัสท์มิหนำซ้ำยังขู่และมีแสงแดงส้มไล่ขึ้นมาจากอกผ่านลำคอพร้อมความร้อนที่แผ่ขยายหากแต่เพียงเสี้ยววิมังกรตัวเขื่องก็พลันสงบลงเมื่อดั๊กคว้าเขี้ยวคมโดยไม่กลัวโดนบาด พริบตาเดียวร่างของออกัสท์ก็กลับกลายเป็นมนุษย์ที่มีสีหน้าสำนึกผิดและเอ่ยขออภัยที่ปล่อยให้สัญชาตญาณของมังกรควบคุม
comment in response to
post
ฝาแฝดมองหน้ากันเล็กน้อยก่อนเรว์จะเป็นฝ่ายลุกไปหาผ้าหาน้ำมาเช็ดตัวคนรักตนเองที่กอดไข่ฟองน้อยเอาไว้ไม่ห่างตัวพร้อมๆกับส่งนกไวไปเรียกผู้ที่เชี่ยวชาญเรื่องนี้ในขณะที่ออกัสท์โอบกอดคนรักมาไว้ข้างกายแล้วนอนล้อมเจ้าตัวดังปราการราวกับคอยเฝ้าระวังให้ลูกน้อยที่กำลังจะเกิดเช่นเดียวกับร่างมนุษย์ที่เริ่มมีเกล็ดมังกรห่อหุ้มและจำแลงสู่ร่างมังกรจนใหญ่คับห้องตามสัญชาตญาณ
comment in response to
post
ฝาแฝดที่เห็นท่าทีทรมานของคนรักสลัดอารมณ์ตัณหาเข้าประคองคนรักและแบ่งเบาภาระจากอีกฝ่ายด้วยเวทย์มนตร์แบ่งปันความเจ็บปวดที่ร่ำเรียนจากเมอร์ลินเผื่ออนาคตข้างหน้า แต่กระนั้นก็ไม่คิดว่าตนจะได้ใช้มันเร็วขนาดนี้ ใบหน้าฝาแฝดของโทรมไปด้วยหยาดเหงื่อเมื่อความเจ็บปวดของดั๊กถ่ายเทมาที่พวกตนเกือบร้อยเปอร์เซ็น
comment in response to
post
"อืม...เมล็ดพันธุ์กำลังสร้างลูกมังกรตัวน้อยของเราอยู่กระมัง?" มือหยาบลูบไปบนลวดลายที่เรืองแสงก่อนคลึงเบาๆแล้วขยับสวนเมื่ออีกฝ่ายหยุดการกระทำ
comment in response to
post
ออกัสท์ทำตามอย่างว่าง่าย มือหยาบประคองสะโพกอีกฝ่ายแล้วยกขึ้นเล็กน้อยเพื่อให้ขยับกระแทกโดยง่ายและลึกขึ้นจนเกิดเสียหยาบโลนพร้อมๆกับก้มพรมจูบไปตามผิวกายบ้างก็ขบกัดทิ้งรอยรักไว้บนตัว ดั๊กที่พยายามคลานหนีกายร้อนที่สอดลึกจนกระแทกโดนเมล็ดพันธุ์ถูกมือหยาบจับขาลากกลับมาชำเรา "...จักหนีไปไหนเล่าคนดีของข้า..ข้ายัง...กินเจ้าไม่อิ่มเลย"
comment in response to
post
"...น้ำนม?" ดวงตาสีครามเข้มข้นถนัดตา หยาดน้ำที่ไหลซึมจากยอดอกจุดประกายความซุกซนในหัวเช่นเดียวกับความประหลาดใจในยามนี้แปรเปลี่ยนเป็นความตื่นเต้นจนกายที่แช่นิ่งสงบอยู่ภายในพลันขยายตัวขึ้นทีละน้อยทำให้คนใต้ร่างแสดงสีหน้าอึดอัดออกมาก่อนฝาแฝดจะเลื่อนมือไปบีบคลึงอกอย่างสนใจและครอบริมฝีปากเพื่อลิ้มลองรสชาติดังกล่าว "อา..ยอดรัก...เจ้าช่างหวานไปเสียทั้งตัว"
comment in response to
post
"...อยากหยุดหรือ?" สะโพกที่ขยับลุกล้ำเร็วและรุนแรงพลันช้าและนิ่งในกายเมื่อเห็นดั๊กบิดเร้าอย่างทรมานพร้อมๆกับจ้องมองหน้าท้องที่นูนขึ้นผ่านลวดลายที่กำลังเปร่งแสงตอบรับเชื้อพันธุ์ที่ใกล้ปะทุ "ดูซี...เจ้าชื้นแฉะดังสตรีเชียว..ชอบหรือ?"
comment in response to
post
ฝาแฝดเหลือบมองลวดลายบนหน้าท้องที่เปร่งแสงระเรื่อถูกน้ำรักเติมเต็มจนล้นปรี่ทำให้ทั้งสองเข้าใจว่าเมล็ดพันธุ์นี้เติบโตด้วยการหล่อเลี้ยงเช่นไรเมื่อเรว์ถอนกายออกเมล็ดพันธุ์เม็ดที่สองจึงถูกเติมอีกครา ร่างของดั๊กถูกพลิกกายให้นอนหงายเมื่อรอบนี้ออกัสท์เป็นฝ่ายเริ่ม
comment in response to
post
"ปากอย่างใจอย่างเสียจริง...ปฏิเสธข้าแต่ก็กลืนกินข้ามิหยุดช่างละโมบโลภมากเหลือทูนหัวของข้า" เรว์ดึงเกี่ยวร่างคนรักมากอดรัดแล้วกระแทกกระนั้นตามใจตนเองผิดกับครั้งแรกที่อ่อนโยนและเนิบนาบเพราะต้องคำนึงถึงร่างกายของอีกฝ่ายเป็นลำดับแรก
comment in response to
post
"ดูเหมือนเมล็ดต้นไม้โลกจักได้ผลดีเกินคาดเลยหนา..." ออกัสท์เชยคางคนรักให้เงยหน้าขึ้นจากกายที่ตั้งตระหง่าตรงหน้า ดวงตาหยาดเยิ้มของอีกฝ่ายทำให้ออกัสท์แปลกใจไม่น้อยโดยเฉพาะกลิ่นหอมเบาบางจากตัว เมื่อเรว์เริ่มขยับกายเสียงครางหวานจากดั๊กก็ดังกลบความสงสัยและแทนที่ด้วยรสจูบที่เจ้าตัวร้องขอ
comment in response to
post
"ดี...ดีมากดักลาส" ออกัสท์จับศีรษะคนรักให้ขยับตามก่อนหันมาเพยิดหน้าให้พี่ชายของตนไปทำอะไรที่อยากทำในระหว่างนั้นเช่นเดียวกับหางยาวที่รัดต้นของดั๊กและบังคับให้ถ่างขาออก เรว์ผละนิ้วออกจากช่องก่อนจะลุกขึ้นใช้กายร้อนถูไถช่องทางนุ่มเพื่อปลุกเล้าอารมณ์ตนเองพร้อมกับสอดใส่เมล็ดพันธุ์ที่ตระเตรียมไว้แล้วใช้ส่วนหัวดันมันเข้าไปอย่างช้าๆพลางก้มกระซิบให้อีกฝ่ายผ่อนคลายและไม่เกร็งจนทำตัวเองเจ็บ
comment in response to
post
เรว์เอื้อมหยิบน้ำมันหอมขณะปล่อยให้คนรักและน้องชายตนเองสนุกกันไป ระหว่างนั้นดวงตาสีครามเหลือบไปเห็นกล่องบรรจุเมล็ดต้นไม้โลกที่วางไว้บนโต๊ะก่อนหยิบมาเปิดดูอย่างพิจารณาและนึกวิธีใช้งานที่ดั๊กกล่าวให้ฟังก่อนปลายนิ้วหยาบกร้านจะเลื่อนไปถูไถช่องทางที่ปิดสนิทพร้อมกับชโลมน้ำมันหอมเพื่อเตรียมเบิกทาง
comment in response to
post
เรว์ส่ายหัวน้อยๆคล้ายไม่ติดใจอะไรและเพลิดเพลินกับการมองคนรักตนเองปรนเปรอกระนั้นก็ไม่วายใช้หางละลาบละล้วงสำรวจเบื้องล่างจนเจ้าตัวสะดุ้ง ส่วนออกัสท์นั้นยันตัวเท้าศอกกับเตียงมองคนรักพลางเอ่ยขอให้อีกฝ่ายเร่งจังหวะขึ้นอีกนิดเพราะใกล้เสร็จ
comment in response to
post
ฝาแฝดมองการกระทำแสนงกเงิ่นแต่ไม่ได้ติเตียนอะไรซ้ำยังเอ็นดูในความพยายามเอาอกเอาใจของอีกฝ่ายที่กำลังส่งผลให้ครึ่งมังกรตื่นตัวและแนบกายร้อนขยับเสียดสีกับหน้าอกเจ้าตัว
comment in response to
post
"หากเจ้าเสนอ...ข้าก็ยินดีจะรับน้ำใจไว้" ฝาแฝดเผยรอยยิ้มขณะช่วยมือที่สั่นปลดเปลื้องผ้าผ่อนที่ปิดบังจนกายร้อนดีดออกมาตีแก้มอีกฝ่าย สัมผัสและขนาดนั้นแตกต่างกว่าร่างมนุษย์เป็นอย่างมากนั่นทำให้ทั้งสองหัวเราะออกมาเมื่อเห็นสีหน้าคนรักตนเอง "เปลี่ยนใจยังทันหนา"
comment in response to
post
ออกัสท์เชยคางคนรักก่อนก้มต่ำไปหาเพื่อมอบจูบแสนหวานที่เพิ่มสัมผัสลุกล้ำในโพรงปากเนื่องจินตนาการเมื่อร่างมังกรมีความหลากหลายไม่เหมือนร่างมนุษย์ก่อนผละออกให้เรว์มีโอกาสได้ลิ้มลองเจ้าลูกเป็ดแสนดื้อที่กำลังหอบฮักเพราะรสจูบ "ดูเหมือนว่าแดเนียลจักสอนเจ้ามาเยอะเชียว..."
comment in response to
post
เสียงกัดฟันกรอดดังลอดริมฝีปากของสองมังกรราวกับกำลังต่อต้านความคิดซุกซนในหัวเมื่อเห็นร่างของคนรักที่ประดับประดาด้วยเครื่องประดับขับผิวกายจนดูกระจ่าง มือหยาบเลื่อนสัมผัสผิวกายอีกฝ่ายไปพร้อมกับปลดผ้าตามคำขอก่อนประทับจูบไปตามลาดไหล่อย่างอดไม่ได้ "งดงามมาก..."
comment in response to
post
"น่าสนใจมาก...ถ้าให้พี่ชายและพ่อทูนหัวของเจ้าสักเมล็ดพวกเขาคงดีใจน่าดู" หางมังกรขยับขึ้นลงอย่างเชื่องช้าราวกับกำลังพิจารณาและรอเวลาที่เหมาะสมไปพร้อมๆกับดูลาดเลาว่าอีกฝ่ายจะทำอะไรต่อ
comment in response to
post
"โอ้...ช่างเหนือความคาดหมายของข้านัก ข้านึกว่าเจ้ามิสนใจเสียอีก" รอยยิ้มปรากฏขึ้นใบหน้าแม้จะมีแหวนเวทย์ประดับบนนิ้วเพื่อสะกดพลังแต่อาการที่ตื่นเต้นและตื่นตัวมากเกินขอบเขตก็ทำให้รูปลักษณ์ครึ่งมังกรเผยออกมาอย่างห้ามไม่ได้ ดวงตาที่มองคนรักนั้นไม่ต่างจากมังกรที่รอตะครุบเหยื่อตัวน้อย "แล้วเรื่องเมล็ดพันธุ์ล่ะ เจ้ารู้วิธีใช้งานหรือยัง?"
comment in response to
post
#ดิฟไซซ์นุวว--
"งั้นหรือ? สะดวกใช่เล่นทีเดียว" ฝาแฝดประทับจูบลงบนแหวนที่คนรักสวมให้อย่างอารมณ์ดีก่อนดวงตาจะเหลือบขึ้นสบมองชายที่ตนรักยิ่ง "...แหวนนี้คงมิใช่ว่าให้เพราะแค่ต้องการควบคุมพลังคำสาปอย่างเดียวหรอกจริงไหม..แสดงความเป็นเจ้าของหรือขอหมั้นข้ากันล่ะ?"
comment in response to
post
#แอบแซ่บเสร็จค่อยดูกะได้
"ก็มินานหรอก...เพียง 2-3 ชั่วยามก่อนเท่านั้น นั่งพักก่อนซีคนดีเจ้านั่งกวางมาคงเหนื่อยแย่" ครึ่งมังกรผายมือไปยังที่ว่างบนเตียงใหญ่หากแต่สายตาของดั๊กในยามนี้อาจมองได้ว่าคับแคบเพราะขนาดตัวของทั้งสองที่ยังไม่ยอมคืนร่าง
comment in response to
post
#ต่อเลยค่ะพี่แฝดนอนเอกเขนกรอพร้อมแบดดราก้อนใหญ่ๆ--
comment in response to
post
ฝาแฝดพยักหน้ารับคำแม้จะตามไปทีหลังแต่กระนั้นการที่มีปีกและโบยบินได้รวดเร็วจึงได้เปรียบกว่าเดินทางภาคพื้นดิน ดังนั้นของที่ถูกไหว้วานให้ทั้งสองขนย้ายไปส่งตามที่ต่างๆจึงทำได้ไวและเสร็จก่อนดั๊กจะมาถึงหลายชั่วยามจนมีเวลาพอจะจัดที่หลับที่นอนเตรียมไว้อย่างกระตือรือล้น
comment in response to
post
"งั้นหรือ...เข้าใจแล้วข้าจะรับงานนี้" ฝาแฝดเผยรอยยิ้มอีกคราพร้อมกับจูบแก้มคนรักก่อนจะผละออกมาเรียกให้ทหารนำผ้าฝืนใหญ่มาใช้มันห่อสมุนไพรและขนไปยังจุดหมายในคราเดียวแต่กระนั้นก็ไม่วายหันมาสร้างรอยร้อนบนแก้มอีกฝ่าย "ข้าจักรอก็แล้วกัน"
comment in response to
post
"รางวัลล่ะ? ไหว้วานทหารรับจ้างต้องมีรางวัลหนารู้ไหม?" ฝาแฝดยิ้มทะเล้นขณะใช้มือลูบผ่านกำไลผนึกจนร่างมนุษย์ค่อยๆเข้าสู่ร่างครึ่งมังกรตัวโตจนทั้งสองต้องโน้มตัวลงมาเพื่อฟังคำตอบจากคนรัก
comment in response to
post
"ได้..." ฝาแฝดยอมตอบรับดั๊กอย่างใจเย็นก่อนจะหันมาถามอีกฝ่ายว่ามีอะไรให้เจ้าตัวช่วยหรือไม่ เพราะส่วนตัวแล้วฝาแฝดได้ทำงานของตนเองลุล่วงเป็นที่เรียบร้อย