esra-irene.bsky.social
ไอรีน วิลลิซ | Princess | Y.2 | Delphinium🪻 | ทัก โค โรล เวิ่น จีบ 24/7 | #ESRA_Commu
Doc | https://bit.ly/3ZZdIY6
277 posts
361 followers
358 following
Prolific Poster
Conversation Starter
comment in response to
post
แม้สัมผัสนั้นจะเย็นเฉียบราวกับหิมะในฤดูหนาวแต่ดูท่าวิสต์จะไม่ได้รังเกียจเลยแม้แต่น้อย กลับกุมไว้ให้แนบชิดยิ่งกว่าเดิมเสียอีก
“ท่านพูดแล้วนะ” เมื่ออารมณ์ดีขึ้นมาถึงเอ่ยคำหยอกกลับบ้าง
บางทีเขาอาจต้องการความอบอุ่นเช่นนี้เป็นครั้งคราวเพื่ออยู่ต่อไปเพียงเท่านั้นก็พอแล้ว
(ลงใหม่เพราะลืมแว่นคับ🗿)
comment in response to
post
คู่หมั้นขององค์ชายรามิริส (ซับคาร์)
comment in response to
post
ดวงตาจ้องไปยังทิวทัศน์ที่ต่ำกว่า ภาพของแสงสีจากมุมที่สูงกว่า มันช่างน่าอภิรมย์ใจอย่างบอกไม่ถูก
วิลเฮลมิน่าไม่ได้ตอบอะไรเขากลับไปในทันที หญิงสาวหันกลับไปมองเขาด้วยรอยยิ้มที่ยากจะคาดเดา
"ไม่หรอก" เธอโกหกโดยที่ไม่ได้พยายามจะปิดบัง ไม่นานก็ได้ละสายตากลับไปมองภาพตรงหน้าแทน สายลมพัดผ่าน กลิ่นดอกไม้ที่ผลิบานในยามค่ำโชยตามกระแส +
comment in response to
post
( ขออนุญาตตัดจบเท่านี้นะคะ🙇🏻♀️ กลัวมันจะยืดเยื้อเพราะความตอบช้าของเรา55 )
comment in response to
post
“ อืม แต่ดิฉันขอตัวไปพักสักหน่อยนะคะ ”
พอได้เต้นรำจนพอใจแล้วก็เกิดรู้สึกอย่างพักอยู่เหมือนกัน เรียกได้ว่าเป็นการใช้ความคิดเดียวแบบเรื่อยเปื่อยไหมนะ?
“ เธอเองก็ลองชมงานนี้ไม่ก็ไปเต้นกับคนหล่อดูล่ะ ”
นางส่งยิ้มหวานให้พลางเดินไปรับเครื่องดื่มจากบริกรก่อนจะเดินไปที่ไหนสักที่แถวนั้นเพื่อเชนชมงานเลี้ยง
comment in response to
post
“ ดีแล้วล่ะค่ะ ”
ในขณะที่กล่าวเสียงดนตรีก็หยุดลงพอดิบพอดี นางใช้สองมือจับไปที่ไหล่ของอีกฝ่ายอย่างเอ็นดูก่อนจะดึงมันกลับมาแล้วโค้งตัวลงขอบคุณสำหรับการเต้นรำในครานี้
“ การเต้นรำของเธอยอดเยี่ยมมาก! ”
นางเอ่ยชมด้วยรอยยิ้มอย่างจริงใจพลางๆจับมืออีกฝ่าย
+
comment in response to
post
“ ขอบคุณค่ะ ”
มือเรียวของอีกฝ่ายอุ่นกว่าที่คิดเมื่อเทียบกับผิวขาวดุจหิมะ
“ ถึงจะถูกหิมะพวกนี้กัดเข้าดิฉันคงไม่สนใจหรอกค่ะ ”
“ ก็มันงดงามนี่นา ”
ว่าแล้วเรียวนิ้วก็ยกขึ้นรับเกล็ดน้ำแข็งลวดลายสวยขึ้นมอง แม้ดวงตาของมนุษย์จะเห็นรายละเอียดนั้นได้ไม่มาก แต่เมื่อมองดูดีๆมันก็งดงามอย่างเห็นได้ชัด
“ ถ้าที่บ้านเกิดมีแบบนี้บ้างฉันคงเหงาน้อยลง. . . ”
เสียงของนางเปล่งขึ้นอย่างแผ่วเบา
comment in response to
post
(เค้ามาาา)
เฮทตี้ยืนมองพืชเรืองแสงของป่ากระซิบเงียบ ๆ ฟังเสียงกระซิบแผ่วเบาของมันราวกับบทเพลงโบราณ ก่อนจะละสายตากลับมาทักทายอีกฝ่ายด้วยรอยยิ้ม
ภายใต้แสงเรืองรองของป่ากระซิบ เบสเตียห์ดูสง่างามราวกับเทพีแห่งความเร้นลับ นัยน์ตาสีอำพันสะท้อนประกายเรืองรองของผลึก เห็นแล้วชวนให้เผลอชื่นชมออกมาโดยไม่รู้ตัว
“วันก่อนเป็นตัวเอกในนิยาย วันนี้เป็นคุณเทพี”
+
comment in response to
post
( เดี๋ยวพี่สาวคนนี้จะตัดการ ฮึ้ยๆ คอยดู )
comment in response to
post
(มาแล้วค่ะ🥺)
แพทริเซียเห็นแผ่นหลังที่คุ้นเคยอยู่ไม่ไกลนัก จึงได้ตัดสินใจเดินเข้าไปใกล้เด็กสาวขึ้นเรื่อยๆ
"ชาร์ลีน กำลังทำอะไรอยู่หรอคะ?"
เอ่ยทักทายออกไปพร้อมกับเพ่งพินิจเจ้าสิ่งของที่อยู่ในกล่อง ข้างๆกันมีตะกร้าดอกไม้วางไว้อยู่
"มงกุฎดอกไม้นี่เอง..."
เธอค่อยๆนั่งลงข้างกันกับอีกฝ่าย เอียงคอน้อยๆเอ่ยคำถามออกไป
"อยากทำมงกุฎดอกไม้หรอคะ?"
comment in response to
post
มือข้างหนึ่งคว้าเอวบางของอีกฝ่ายไว้มั่นราวกับกลัวว่าเจ้าตัวจะหลุดหายไปกับสายลม ขณะที่อีกข้างคว้าแขนเอาไว้และดึงร่างธิดาแห่งแทนกรีเข้ามาใกล้จนแนบชิด
หัวใจที่เต้นแรงอยู่แล้ว ยิ่งเต้นแรงกว่าเดิม..
"จับได้แล้ว"
เสียงนุ่มเอ่ยออกมาแผ่วเบา ทว่าหนักแน่นพอจะประกาศชัยชนะของตนเอง..
(14+17+7+16=54 เย้ ชนะะ!!)
comment in response to
post
( ถ้าเป็นคนนี้ยอมค่ะ เอาตัวหนูไปเลย🫱 )
comment in response to
post
( รอพี่สาวแปปนึงนะ จะรีบติดปีกไปหาา🥺💕🦋 )
comment in response to
post
“ ด้วยความยินดีค่ะ ”
ในสภาพอากาศที่มีอุณหภูมิต่ำอะไรจะดีไปกว่าการได้ดื่มของร้อนๆรสชาติดีอย่างชามาคลายความหนาวกันล่ะ
“ ถ้าอยากรุ่นพี่ชอบ พรุ่งนี้ดิฉันจะเอาใบชาไปให้นะคะ ”
ยิ้มอย่างเปล่งประกาย พลางกล่าวด้วยท่าทีที่ยินดีอย่างยิ่ง เพราะการมอบบางสิ่งที่ชอบให้แก่คนรู้จักมันก็เสมือนกับป้ายยาไปด้วยในตัว