อีกฝ่ายหลับตาไปแล้ว ดูจากท่าทางคงจะประหม่าไม่น้อยเหมือนกับเขาที่เสียงหัวใจเต้นดังจนกลบเสียงรอบกาย โน้มตัวลงประทับริมฝีปากของเราทั้งคู่เข้าหากันอย่างนุ่มนวล หลับตาลงเก็บความรู้สึกจากสัมผัสนี้ไว้ ค้างช่วงเวลานั้นเพียงครู่เดียวก็ผละออกไป ถ้านานกว่านี้ใจของเขาเองคงรับไม่ไหวเป็นแน่ "อืมม... เท่านี้ก็ได้แล้วมั้ง..."

( แอบแวบมาเก็บโมเม้นตอนงานโอบ้งไว้ในแอคเจ้าชุนค่ะ🍅🤲🏻🦷 เฟิร์สเลิฟของแมวหนุ่มบอกชอบเธอครั้งแรกก็ง้องๆแง้งๆซะแล้ว ครั้งหน้าขอแก้ตัวใหม่นะคับ🎇 )

เธอหันมาหัวเราะและยิ้มให้กับคานามิก่อนจะเริ่มชายตามองไปที่ใบหน้าของเขา "จุ๊บ" เสียงของริมฝีปากที่กระทบลงบนหน้าผากของรุ่นพี่คนตรงหน้าดังขึ้น "เวลาเจ็บตัว.." "ก็ต้องจุ๊บเบาๆให้หายดี.." "คุณพ่อกับคุณแม่สอนฉันมาค่ะ"

(สวัสดีค่ะทางเรามาเปิดโปรเจคอาร์ตบุ๊คตามที่เคยสอบถามเอาไว้ช่วงกีฬาสี โดยโปรเจคนี้ได้รับการอนุมัติจากทางคอมมูนิตี้เป็นที่เรียบร้อยแล้ว!) เนื่องจากเป็นโปรเจคอาร์ตบุ๊ค หลาย ๆ ท่านอาจจะสงสัยเรื่องค่าใช้จ่ายหรือมีคำถามอื่น ๆ ด้วย ทางเรามีสรุปให้คร่าว ๆ ตามนี้ค่ะ...

คานามิลุกขึ้นจากขอนไม้ ก่อนจะหันหลังไปทำอะไรบางอย่าง ก่อนที่เขาจะกลับมาพร้อมกับกลิ่นหอมฉุยที่เตะจมูก นั่นคือเนื้อย่างบาร์บีคิวที่เพิ่งออกจากเตา เขายื่นมันให้ซานอนด้วยรอยยิ้มอบอุ่นและนั่งลงข้างเธอ “ยูคาวาจัง ทั้งน่ารัก ทั้งใจดีและเอาใจใส่” เขาพูดด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความหวัง “ถ้าเป็นไปได้ ผมก็อยากจะรู้จักให้มากกว่านี้… พวกเราลองคบกันมั้ยครับ” 「付き合ってみませんか？」