thk-ijuki.bsky.social
遠藤 • 妃寿[Endou Ijuki] | โซเนชก้า [Сонечка] | ปี 3-L |18Y.| ชมรมยูโด | 173/60 | #THK_Commu
(ทัก โรล โค เวิ่น DM OK✨)
Doc: https://bit.ly/3DGJ6DF
42 posts
528 followers
569 following
Prolific Poster
Conversation Starter
comment in response to
post
“อื้อๆ”
ไม่ได้ขัดขืนอะไรที่โดนลาก เธอปล่อยให้รุ่นน้องเป็นฝ่ายนำส่วนเธอก็เดินตาม อีกฝ่ายดูอาการดีกว่สก่อนหน้านี้มากแล้ว ค่อยสบายใจขึ้นหน่อย
จนโดนลากมาถึงสนามหญ้า เธอมองไปรอบๆแล้วจึงกระตุกแขนเสื้อรุ่นน้องเบาๆ
“เรามาเริ่มหากันเลยเถอะ!”
ว่าจบก็ชี้ไปที่มุมหนึ่งเป็นการเสนอว่าให้เริ่มหาจากตรงนั้น
comment in response to
post
“หืม? โอ๊ะ! จริงด้วยๆ”
เธอมองตามไปยังเมฆที่อีกฝ่ายชี้นิ้วไป แล้วพยักหน้าหงึกหงัก
“ส่วนนั่นฉันว่าเหมือนลูกแมวเลย นั่นก็เหมือนปลาล่ะ!”
เธอมองเมฆก้อนอื่นๆโดยรอบแล้วชี้ให้ดูบ้าง เมฆก้อนเล็กกว่าหลายก้อนชวนให้จินตนาการว่ารูปร่างคล้ายอะไร
comment in response to
post
“ที่แปลกๆหรอ…นั่นสินะ~”
“…ก็หวังว่าจะไม่ต้องเจอฝน”
เธอพึมพำพร้อมกับมองรอบๆตัว ถ้าไปอยู่ในที่ยุ่งยากก็ลำบากแย่
“โทวยะคุงมีที่ไหนที่อยากลองไปดูก่อนมั้ย? อย่างสนามหญ้า? หรือโรงยิม?”
comment in response to
post
(ตัวเล็กตัวน้อยมากค่ะ😂 ถ้าตกลงให้พาไปห้องพยาบาลจะอุ้มไปท่าเจ้าหญิง—)
comment in response to
post
เลิกคิ้วเล็กน้อยเป็นเชิงถามว่าแน่ใจนะว่าจะไม่ไปห้องพยาบาล แต่พอดูแล้วอีกคนน่าจะไม่เป็นไรก็ไม่เซ้าซี้ต่อ
“อื้อ บัตรของฉันก็หายไปเหมือนกัน กำลังเดินหาอยู่เลยล่ะ…”
หันมองรอบๆตัวครู่นึงก่อนจะหันกลับมาหารุ่นน้องตรงหน้าอีกครั้ง
“ไปหาบัตรด้วยกันมั้ยคะ? เผื่อว่าช่วยกันจะเร็วขึ้น!”
เธอยิ้มกว้างจนเห็นฟันเขี้ยวเล็กๆ ถ้าช่วยกันหาอาจจะเร็วกว่าการเดินหาตัวคนเดียวก็ได้ ถ้าอีกฝ่ายตกลงล่ะนะ
comment in response to
post
“เอ ตัวร้อนๆนะ เหมือนว่าหน้าจะแดงด้วยรึเปล่าเนี่ย?“
หลังจากวัดอุณหภูมิเสร็จก็ผละมามองสำรวจสภาพร่างกายของคนเด็กกว่า ท่าทางดูแปลกๆอาการน่าเป็นห่วง
“อยากให้พาไปห้องพยาบาลมั้ยคะ? เดี๋ยวฉันพาไป”
comment in response to
post
“ยังเลย กำลังหาอยู่เหมือนกัน ไปด้วยกันมั้ย?”
เธอส่ายหน้าเบาๆประกอบคำพูด เธอดูไม่ได้รีบร้อนอะไรเท่าไหร่ เหมือนแค่เดินๆไปเดี๋ยวก็เจอ
“ว่าแต่เมื่อกี้ดูอะไรน่ะ ฝนจะตกหรอ?”
เงยหน้ามองฟ้าดูอีกรอบ
comment in response to
post
“อื้อๆ เก่งมากๆ”
ชมให้กำลังใจไปหนึ่งครั้ง ระหว่างนั้นก็ไล่มองห้องแต่ละห้องที่เดินผ่านไปด้วย
“ห้องE ห้องE…อ๊ะ นั่นไงล่ะ!”
เธอชี้ไปยังป้ายหน้าห้องที่เขียนเอาไว้
“พาเด็กหลงมาส่งถึงห้องEเป็นที่เรียบร้อย~”
comment in response to
post
พยักหน้าหงึกหงักตาม
“โอ๊ะ ดีเลยค่ะ ฉันทานมาแค่ขนมปังแผ่นเดียว เริ่มหิวขึ้นมานิดหน่อยแล้วเหมือนกัน”
ขนมปังแผ่นเดียวไม่มีทางทำให้อิ่มอยู่แล้ว พอมาใช้กำลังขนของจัดของแบบนี้ยิ่งหิวเร็วขึ้นอีก ราวกับขนมปังที่กินไปสลายเป็นอากาศไปแล้ว
“แวะโรงอาหารกันค่ะ!”
comment in response to
post
(แวะมาแจมด้วยคนค่ะ!)
หลังจากที่รู้ตัวว่าบัตรนักเรียนของตัวเองหายไป อิจูกิเองก็ออกมาตามหาบัตรเหมือนคนอื่นๆ เธอเดินไปเรื่อยๆดูไม่ได้รีบร้อนอะไรมากนัก
แต่พอเลี้ยวเข้าโถงทางเดินก็พบกับใครอีกคนที่เดินเซไปมาจนต้องรีบเข้าไปประคองไว้
“โทวยะคุง? เป็นอะไรรึเปล่าคะ?”
“ดูอาการไม่ค่อยดีเลย มีไข้รึเปล่าเนี่ย..”
มือเรียวแตะหน้าผากของของรุ่นน้องตรงหน้าไปด้วยเพื่อวัดไข้
comment in response to
post
“ม่ายเปนไรค่ะ~ สบายมากเลย มีของไม่เยอะหรอก ขอบคุณน้า”
เธอส่ายหน้าเล็กน้อยเป็นการปฏิเสธ ของพวกนี้มีไม่เยอะมากและมันไม่ได้หนักขนาดที่เธอยกไม่ไหว ไม่รบกวนรูมเมทจะดีกว่า
“อุโนะซาวะซังย้ายของเสร็จหมดแล้วหรอคะ?”
comment in response to
post
“โอ๊ะ”
ในระหว่างที่เดินหาบัตรของตัวเองไปเรื่อยเปื่อยไม่ได้ดูรีบร้อนอะไรก็ดันเหลือบไปเห็นคนคุ้นหน้าคุ้นตายืนเงยหน้ามองฟ้าอยู่ไม่ไกล
“โคกิคุง! มายืนทำอะไรตรงนี้น่ะ หาบัตรเจอแล้วหรอคะ?”
และแน่นอนว่าเธอก็ไม่พลาดที่จะเข้าไปทักทายอย่างร่าเริง
ส่วนบัตรของตัวเธอเอง…ช่างมันก่อนแล้วกัน
comment in response to
post
“หรอ น่าเสียดายจัง”
???
“แต่ก็เข้าใจแหละนะ~ ถ้าหลงอีกแล้วหาคนพากลับไม่ได้ก็คงจะแย่แน่ๆ”
“เพราะงั้นหลังจากนี้ก็ดูผังไม่ก็จำทางไปห้องตัวเองดีๆล่ะ! หลังจากวันนี้ก็คงพอจำได้บ้างแล้วแหละ”
comment in response to
post
(ขอแวะมาปักไว้ก่อนนะคะ!✨)
comment in response to
post
“อื้อๆ ยินดีที่ได้รู้จักนะโคบายาชิคุง!”
เธอยิ้มให้ตาปิด
“ตอนฉันปี1ก็เดินไปทั่วเหมือนกัน! ตอนแรกก็ไม่หลงแต่พอเดินไปเรื่อยๆก็หลง”
“หลง2-3รอบจากนั้นก็จำทางได้หมดเลยล่ะ นายอาจจะต้องลองเดินไปทั่วๆบ้างนะ~”
ชวนคุยไปเรื่อยระหว่างพาอีกฝ่ายมาในที่ทางที่ถูกต้องก็คิดไปด้วยว่าพามาถึงแค่ตรงนี้พอแล้วหรือยัง แต่สุดท้ายก็คิดว่าพาไปส่งให้ถึงห้องเลยแล้วกัน เดี๋ยวไปโผล่ที่ไหนอีก
comment in response to
post
“หลงมาไกลอยู่เหมือนกันนะเนี่ย.. ตามมาๆ”
เธอชะลอเท้ารอให้อีกคนเดินไปพร้อมๆกัน ระหว่างนั้นก็ตัดสินใจว่าชวนคุยสักหน่อยแล้วกันเพื่อไม่ให้มันเงียบเกินไป
“ฉันชื่อเอ็นโด อิจูกิ อยู่ปี3นะ~”
“แล้วนายล่ะๆ?”
comment in response to
post
“โอ๊ะ ขอโทษทีนะ ทำให้ตกใจใช่มั้ย”
เธอหัวเราะแหะๆพร้อมกับขอโทษ ไม่ได้ตั้งใจจะแกล้งหรืออะไรเลยแม้แต่น้อย
“ห้องEหรอ? ได้สิ! เดี๋ยวฉันไปส่งเอง!”
มือข้างที่ไม่ได้อุ้มตุ๊กตาเอาไว้ตะเบ๊ะอย่างร่าเริงเป็นการรับคำ ก่อนจะเริ่มออกเดินนำ
comment in response to
post
“หืม?”
นัยน์ตาสีฟ้าเหลือบเห็นใครบางคนยืนเคว้งอยู่คนเดียว ดูท่าว่าเขาอาจจะต้องการความช่วยเหลือรึเปล่านะ?
สองเท้าก้าวเข้าไปหาก่อนจะกระตุกแขนเสื้อเบาๆจากด้านหลัง
อืม..ไม่คุ้นหน้าเลย
“ปี1ใช่มั้ย หลงทางอยู่รึเปล่าเอ่ย?”
“ให้พาไปส่งมั้ยคะ~”