thk-kenzou.bsky.social
湧志郎 ・ 賢三 , Yūshirō Kenzō ( 17 )
17�/64 | 2年G組 | เด็กหอ | ชมรมเขียนพู่กัน
doc : https://bit.ly/4iPGwKO ⋆
* รบกวนอ่าน doc ให้ละเอียดก่อนมาเล่นด้วยกันนะคะ ! *
⠀ ⠀⠀⠀ ⠀⠀ role play acc for
⠀ 《 #THK_commu 》
⠀⠀⠀⠀⠀ ≖ิ‿≖ิ only.
42 posts
701 followers
775 following
Regular Contributor
Active Commenter
comment in response to
post
( มาชิโระคุง ! ให้เปียกๆ 🫳🏻🫳🏻🫳🏻 )
comment in response to
post
เขาผละมือออก ก่อนจะเดินออกไป
ได้เพียงสองสามก้าวเท่านั้นแหละ… จู่ๆก็หยุดกลางทาง คล้ายพึ่งนึกอะไรบางอย่างขึ้นมาได้ !?
“เจอกันบนห้องเรียน~”👋🏻
เขาหันกลับมาโบกมือให้คิตซึด้วยสีหน้ายิ้มแย้มขัดกับบรรยากาศเมื่อครู่สุดๆ
เสียงตะโกนจากด้านหลังดังขึ้นอีกครั้ง
“อย่าลืมหาอะไรทานด้วยล่ะ! ถ้าเธอดันท้องร้องตอนฉันหลับ มันจะรบกวนฝันดีของฉันเอาน่ะ”
( มาแล้วๆๆอย่าทะเลาะกัน ㅜ ㅜ ㅜ )
comment in response to
post
เคนโซก้าวออกจากกำแพงที่พิงอยู่ เขาวางมือลงบนบ่าของคิตซึ ตบเบาๆอย่างเชื่องช้าและแม่นยำ
สัมผัสนั้นไม่รุนแรงแต่ก็หนักแน่นพอให้เธอรู้ว่าเขา ‘ตั้งใจ’
“ไม่ต้องห่วงหรอก คิตซึ” เขาโน้มตัวลงเล็กน้อย
“เธอก็รู้ดีนี่ว่า ฉัน ไม่ ใช่ หมา” เขายิ้ม
รอยยิ้มบางเฉียบไม่มีร่องรอยของความขุ่นเคือง ไม่มีการเยาะเย้ยใดๆ
“ใช่มั้ยล่ะ?” ◠‿◠
เขาพูดเสียงนุ่ม แต่แฝงความคาดคั้นเอาไว้
( + )
comment in response to
post
เขาหันกลับมาทางเธออีกครั้ง
“โหห แต่นี่ขู่เหมือนว่าฉันกำลังจะปล่อยข่าวฉาวเธอจริงๆอย่างงั้นน่ะ”
กล่าวจบก็เบ้หน้าเป็นการยั่วน้ำโหอีกฝ่ายเล็กๆ
โถ่ ใครจะไปทำอย่างงั้นกันล่ะ ?? เนอะ
“แต่เอาเถอะ ถ้ามันเป็นเรื่องที่พูดออกไปแล้วถึงตายได้จริงๆ …”
เขาทอดเสียงทิ้งท้าย ประหนึ่งว่ากำลังไล่เรียงบางอย่างในหัวให้เป็นระเบียบ
“จะเก็บเป็นความลับให้ก็ได้~ ” ◠ ◠✌🏻
( + )
comment in response to
post
เคนโซเหลือบตามองคัตซึครู่นึง ก่อนจะหลุบตาลงราวกับกำลังทบทวนอะไรบางอย่างอยู่
…ไม่ใช่ทุกคำถามจะมีคำตอบนี่
เขาทำเหมือนจะถอนหายใจแต่ก็ไม่ถึงกับพ่นลมหายใจออกมา ยักไหล่เบาๆเอนศีรษะพิงกำแพงอีกครั้ง
“ก็… เลิกตั้งคำถามแล้วมันใช้ชีวิตง่ายขึ้นน่ะ”
เขาว่าอย่างนั้น
น้ำเสียงฟังดูสบายๆเหมือนไม่ได้คิดอะไร แต่หากสังเกตดีๆจะพบว่าแววตาของเขาไม่ได้ยิ้มตามอย่างเคย
( + )
comment in response to
post
( 🚮 🏃🏻➡️ 🏃🏻➡️ )
comment in response to
post
( คุณเป็นมิตร แล้วเค้กเป็นมิตรมั้ยครับ👺 )
comment in response to
post
ห้อง 2-G
comment in response to
post
( เค้ามาแล้วว ิิ ,
โอ้ ให้ผมหรอ—? ดูน่าทานดีนะครับ~
ว่าแต่ชิจังง…ซื้อมาจากร้านไหนหรอครับ ? ? ◠ _ ◠ ٥
ถามเพื่อความปลอดภัยน่ะ เพราะถ้าเธอตอบว่าทำเอง เขาจะได้… 🚮 👋🏻
เพราะจากประสบการณ์ครั้งก่อน ผมยังอยากมีชีวิตอยู่ต่อไปอีกสักพักน่ะ💧 ,
ขอบคุณสำหรับเค้กน้าชิองง น่ารักม้ากเลยย😭💞💞 )
comment in response to
post
comment in response to
post
( วันนี้มีคนเกิดเยอะเลยนี่นาา สุขสันต์วันเกิดนะคะ ! 🎂 )
comment in response to
post
( โอ้ะ นาโอะคุงเกิดวันเดียวกับเคนโซเลยล่ะค่ะ ! สุขสันต์วันเกิดนะคะ ิิ 🎂 )
comment in response to
post
( ขอบคุณสำหรับเค้กโรลนะครับ ทาจิบานะซัง 🙌🏻 )
comment in response to
post
( ผมอายุเท่าคุณแล้ว🙂↕️ )
comment in response to
post
( !!!! ห๊าาาา💥 ค ค คิริโกะคุงงก็ด้วยหรอ😭😭😭😭😭😭💓💓💓💓 ว้ากกกหกหฟก ฮืออ น่ารักมากมากเลยค่ะ ขอบคุณนะคะ ! 🫂 *ตัวสลาย*
ผมจะเป็นเพื่อนสนิทคุณให้ได้เลย ! (???) )
comment in response to
post
( ผมรีบโตเปนผู้ใหญ่น่ะ🧍🏻 )
comment in response to
post
( ขอบคุณครับ god คามิคุง ิิ )
comment in response to
post
( วันนี้วันเกิดเคนโซล่ะค่ะ🖐🏻 อายุฉิบแปดปีแล้ว ิิ , แต่มะค่อยมั่นใจไทม์ไลน์ในคอมมูเท่าไหร่ y y ถึงวันที่ 9 เมษายังหว่า ? ?
แล้วก็ๆๆขอบคุณผปครุยมากมากเลยย ㅠ ㅠ ㅠ @thk-rui.bsky.social 🫶🏻
*เค้าเสียชีวิตรอบที่ล้าน🫠*
ผมรักรูมเมทของผมมม เพื่อนผมมันโค้ดเท่ พวกเราเท่ระเบิ้ดเรยนะเว้ยยย 😭😭😭😭😭💞💞💞💞 )
comment in response to
post
เคนโซเดินมาหยุดตรงหน้าคิริโกะที่นั่งหอบอยู่ริมรั้ว
เขายืนนิ่งอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะตัดสินใจเอ่ยทักทายคนคุ้นหน้าคุ้นตา
“ไง” ✋🏻
.
วันนี้แดดแรงจนพื้นแทบละลาย นักเรียนหลายคนยังคงหาบัตรของตัวเองไม่เจอ และขอเดาว่าคิริโกะเองก็คงเป็นหนึ่งในนั้น
“แน่ใจนะว่าไม่ได้ลืมไว้ที่หอ?” เขาพูดด้วยน้ำเสียงขบขันเป็นกันเอง
ก่อนจะทิ้งตัวนั่งลงข้างๆโดยไม่รอให้อีกฝ่ายเชื้อเชิญ
comment in response to
post
“ไม่หรอ — ? ฉันเสียใจนะ”
น้ำเสียงแสร้งทำเป็นเสียดาย แต่ใบหน้ากลับเต็มไปด้วยความสนุกสนาน ^ ^
เคนโซรู้ดีว่าเธอไม่ได้หมายถึง ‘เรื่องนี้’ แต่เขาจะตอบแบบนี้แหละ แล้วใครจะทำไมกันล่ะ? (อ่าว)
comment in response to
post
“อาา…ส่วนเรื่องฝั่งฉันเหรอ?”
เคนโซทวนคำถาม เอียงหน้ามองคิตซึเล็กน้อย มือหนึ่งล้วงกระเป๋าส่วนอีกข้างยกขึ้นเกาแก้มตัวเองราวกับกำลังเขินเล่นๆ ทั้งที่จริงแค่กำลังยื้อเวลา
“ก็แค่เดินเล่นน่ะ แล้วบังเอิญเจอคนคุ้นหน้าเข้าก็เลยทักทายเท่านั้นเอง” เขาไหวไหล่เบาๆ
“ก็ทั้งคาบเธอเอาแต่จ้องฉันนี่นา นึกว่าอยากคุยด้วยซะอีก”
( + )
comment in response to
post
เขาโน้มตัวเข้ามาหาเธอเล็กน้อย ลดน้ำเสียงต่ำลงราวกับกำลังกระซิบอยู่ยังไงอย่างงั้น
“ก็แค่สงสัยนิดหน่อยน่ะ”
ดวงตาที่มักหลบอยู่ใต้รอยยิ้ม เปิดเผยแววจริงจังขึ้นเพียงเสี้ยววินาที ก่อนที่เขาจะเบนสายตาออกราวกับไม่คาดหวังคำตอบตั้งแต่แรก
“ว่าแต่…เธอดูพูดเก่งขึ้นเยอะเลยนะ” ◠ ◠
เขากลับมายืนตรงเหมือนเดิม ราวกับเมื่อครู่ที่ก้าวล้ำเข้าไปนั้นไม่เคยเกิดขึ้น
( + )
comment in response to
post
บนใบหน้าของเคนโซยังคงมีรอยยิ้ม ไม่ใช่รอยยิ้มที่จริงใจนักแต่ก็ไม่ได้ถึงกับเย้ยหยัน
มันเป็นรอยยิ้มของคนที่รู้ตัวว่ากำลังแหย่เส้นใครบางคนอยู่ และดูเหมือนเขาจะตั้งใจทำนิดๆ ด้วย
‘โอ้ะ ? โกรธจริงด้วยแฮะ’ เขาคิดในใจ
“โอเคๆ ฉันไม่พูดก็ได้”
เขายกมือขึ้นเล็กน้อยเหมือนยอมแพ้แบบขอไปที แต่น้ำเสียงยังแฝงความล้อเลียนไม่เปลี่ยน
( + )
comment in response to
post
“ฉันต่างหากที่ต้องเป็นฝ่ายถามเธอมากกว่าว่าทำอะไร ‘ที่นี่’ น่ะ”
คราวนี้น้ำเสียงของเขาจริงจังขึ้นเล็กน้อย ขณะที่เลื่อนสายตาจับจ้องไปที่ผมหน้าม้าของคิตซึแทน
ชัดเจนว่ามีบางสิ่งที่เปลี่ยนแปลงไป
เธอดูแตกต่างไปจากเดิม.
“แล้วว~”
เคนโซปรับน้ำเสียงให้กลับมาเป็นปกติ พร้อมทำท่าทางเหมือนจะชะเง้อหาอะไรบางอย่าง
“…ไม่ได้มาด้วยหรอกหรอ??” ◠‿◠
ก็เห็นๆอยู่ว่าไม่มีใครมาด้วย ก็ยังจะถามอีก🤷🏻
comment in response to
post
เคนโซยังคงยืนพิงกำแพงโดยไม่แสดงท่าทีถูกกดดันแม้แต่น้อย ดวงตาของเขาจับจ้องไปที่กิ้งก่าที่วิ่งหายไปในพงหญ้า ราวกับทุกสิ่งรอบตัวในตอนนี้ไม่ได้มีความหมายสำหรับเขาเลยแม้แต่น้อย
“แหมดุจังเลยนะคิตซึจัง”
เขาพูดเสียงเนิบๆ เสมือนมันเป็นเรื่องขำขัน
“ใจเย็นหน่อย~” เคนโซพูดขึ้นอีกครั้ง
( + )
comment in response to
post
“ฉันว่ามันคงไม่อยากเรียนคาบบ่ายกับพวกเราหรอกนะ คิตซึ”
เขากล่าวขึ้นเสียงเรียบโดยไม่ขยับเข้าไปใกล้ น้ำเสียงไม่ดังนักแต่ก็ดังพอให้เธอได้ยินชัดในความเงียบ
เขาเว้นจังหวะไปเล็กน้อย ก่อนจะเอ่ยต่อพร้อมรอยยิ้ม น้ำเสียงแฝงความขบขำเล็กๆแบบ‘เพื่อนเก่า’ที่กำลังหยอกล้อกัน (???)
“ถ้ามันจะเป็นสมาชิกใหม่ของโต๊ะเรา”
“ฉันควรเริ่มทำความรู้จักไว้เลยมั้ย?” ◠ ◠ ☝🏻
comment in response to
post
( เค้ามาา✋🏻 )
เคนโซยืนพิงกำแพงใต้ร่มไม้ห่างออกไปไม่กี่ก้าว ดวงตาไล่ตามเจ้ากิ้งก่าตัวนี้ตั้งแต่ก่อนที่มันจะไต่ขึ้นขาเธอแล้ว
จนตอนนี้มันถูกจับขึ้นมา…
บอกตามตรงเขาเองก็ตกใจไม่น้อยเหมือนกัน ไม่คิดว่าจะได้เห็นเธอรับมือกับสิ่งมีชีวิตหน้าตาประหลาดอย่างเรียบเฉยถึงเพียงนี้ ◠ _ ◠ ;
( + )
comment in response to
post
( ถ้าอย่างงั้นผมขอรับตำแหน่งเคนโซที่ 2 ประจำหอพักไว้แล้วกันครับ✌🏻
ฝากตัวด้วยนะครับ ^ ^ )
comment in response to
post
( ลุงยามชื่อเดียวกันเลยนี่นาา 🫵🏻 ᴖ ᴖ )
comment in response to
post
( ตอนนิ้จัดแจ๋ววว🙂↕️ )
comment in response to
post
( ขอรับไว้แล้วกันนะครับ~ / ◠‿◠ )🫴🏻 )
comment in response to
post
( คือมันน่ารักมาก ๆๆๆๆ ㅜ ㅜ ㅜ ㅜ 🫶🏻 ขอให้เคนโซได้วาดคืนสักหน่อย 🧎🏻➡️🧎🏻➡️
*ลงใหม่คับๆ* ไปแก้มานิดหน่อยย )