thk-tsubaki.bsky.social
尹戸 椿 (みなと つばき)｜2年-D組｜18年｜171 cm.｜ชมรมจัดดอกไม้ | #THK_Commu
"มองมาแค่ทางผมก็พอครับ ตัวผมก็มี'ผม'แค่คนเดียวเท่านั้น"
*คาร์แอบtoxic*
Doc: https://url.in.th/RyMKS
103 posts
367 followers
389 following
Regular Contributor
Active Commenter
comment in response to
post
ได้ยินคำตอบก็ส่งยิ้มให้อีกฝ่ายด้วยความยินดี
"ตามสบายครับ~^^"
"ถ้างั้นคงไม่ว่าอะไรถ้าผมจะร้องเพลงต่อนะครับ"
ว่าแล้วก็ขับร้องเพลงต่อ
เพลงที่ร้องออกมาเป็นเพลงกล่อมเด็ก ขับขานออกมาชวนกล่อมฟังดูโศกาอย่างแปลกประหลาด
comment in response to
post
เพราะอีกฝ่ายพูดเบาเสียจนเขาไม่ได้ยิน เจ้าตัวจึงยังขับร้องต่อไป
บทเพลงถูกขับขานจนถึงท่อนสุดท้าย
และความเงียบก็เข้ามาแทนที่กั้นระหว่างเขากับฮิคาริ
"...มองวิวทั้งที่ไม่ใส่แว่นแบบนั้นเห็นหรอครับ?"
ถามพลางหันไปหา
ดูเป็นคำถามที่ดูเข้าไปยุ่มย่าม แต่ก็อดถามออกไปไม่ได้
comment in response to
post
"จะว่ายังไงดี..."
"ก็มีร้องบ้างน่ะนะ~^^"
กล่าวตอบพร้อมรอยยิ้ม หากบอกว่าชอบก็อาจจะได้กระมัง?
"ไม่หรอกๆ เธอไม่ได้รบกวนผมเลย"
"มองครั้งเดียวก็รู้เลยหรอ ว่าผมไม่ได้อยู่ปีเดียวกับเธอน่ะ?"
comment in response to
post
"อ๋า ต้องกลับบ้านแล้วสินะครับ"
"ใช่ครับ ผมบ้านอยู่ที่นี่น่ะ^^"
กล่าวตอบพร้อมรอยยิ้ม โดยที่ไม่รู้ว่าอีกฝ่ายเห็นอะไรก่อนหน้าจึงไม่ยอมใส่แว่น
"คงไม่ว่าอะไรถ้าผมจะร้องเพลงต่อนะครับ เซมไป"
กล่าวเสร็จก็เริ่มขับขานบทเพลงต่อ
เป็นเพลงกล่อมเด็กที่ขับร้องออกมา ได้ฟังแล้วชวนกล่อมพลางฟังดูโศกาอย่างประหลาด
comment in response to
post
เสียงร้องเพลงหยุดลงเมื่อได้ยินใครบางคนเดินขึ้นมา
"อ๊ะ บังเอิญเหมือนกันนะครับ"
"ผมเองก็ไม่คิดว่าจะมีใครขึ้นมาดาดฟ้าตอนเวลานี้เหมือนกัน~^^"
เขากล่าวพร้อมรอยยิ้ม
สึบากิเปลี่ยนอริยาบถเปลี่ยนมายืนหันหน้าหาอีกฝ่ายพร้อมท่าทีสบายๆ
comment in response to
post
(ได้เลยค่ะ)
"หุๆ ก็ถูกครับ~" กล่าวพร้อมรอยยิ้ม
"เซมไปเองก็คงเหมือนกันสินะครับ เพราะไม่งั้นคงไม่ขึ้นมาดาดฟ้าหรอกเนอะ^^"
เขากล่าว แม้จะไม่รู้ว่าทำไมอีกฝ่ายเลือกที่จะเก็บแว่นกลับไปก็ตาม
comment in response to
post
(ปล. รูทสำหรับใครที่มีสัมผัสพิเศษอยู่ในโควตนะคะ! จอยได้ค่ะ)
comment in response to
post
"มีอะไรหรือเปล่าครับ-?"
สิ้นเสียงเด็กหนุ่มกล่าวขึ้น เงาตรงหน้าก็หาบไปราวกับไม่เคยมีมาก่อน
เงานั้นคืออะไรกัน?
ควรจะถามออกไปดีหรือไม่
comment in response to
post
TW/CW: วิญญาณ/ภาพน่ากลัว/ดวงตา/ภาพชวนอึดอัด
...และเพียงชั่วพริบตาเดียว
เงานั้นก็ปากฏตรงหน้า'คุณ'
จ้องมองไม่กระพริบชวนอึดอัดอย่างบอกไม่ถูก
จดจ้องไม่พูดอะไร
จดจ้องลึกเข้าไป
ลึกเข้าไป...
เข้าไป...
ไป...
+
comment in response to
post
เพียงช่วพริบตาเงานั้นก็หายไปแล้ว
...
หายไปไหนกันนะ?
หายไปจริงๆหรอ...?
พลางเสียงร้องเพลงหยุดลง
+
comment in response to
post
TW/CW: วิญญาณ/ภาพน่ากลัว/ดวงตา/ภาพชวนอึดอัด
เงานั้นค่อยๆขยับเข้ามาหา'คุณ'อย่างช้าๆ
...ทีละนิด
...ทีละนิด
โดยเสียงร้องเพลงยังคงดังก้องอยู่
+
comment in response to
post
TW/CW: วิญญาณ/ภาพน่ากลัว/ดวงตา/ภาพชวนอึดอัด
เงานั้นหันมาสบตา'คุณ'อย่างจัง
มันจ้องมอง'คุณ'ไม่ขยับไปไหน
เสียงขับขานยังคงดำเนินอยู่
+
comment in response to
post
TW/CW: วิญญาณ/ภาพน่ากลัว/ดวงตา/ภาพชวนอึดอัด
'คุณ'จดจ้องเงานั้นด้วยความฉงนและลังเลว่าจะทายทักกล่าวเตือนบุคคลที่กำลังยืนร้องเพลงดีหรือไม่?
แต่ไม่นานนัก
เงานั้นก็ชำเลืองมองมาทาง'คุณ'
+
comment in response to
post
เวลาล่วงเลยผ่านไปจนไม่ทันได้สังเกต รู้ตัวอีกทีก็ใกล้3ทุ่มแล้ว
"จะไปแล้วหรอครับ?"
"...จะว่าไงดี ขอบคุณที่เป็นห่วงจะไปส่งนะครับ แต่ผมคิดว่าผมยังอยากเดินเล่นแถวนี้ต่ออีกหน่อยน่ะ^^"
เขาปฏิเสธอย่างอ้อมๆไป แต่เรื่องที่อยากเดินเล่นอยู่ไม่ได้โกหก
"ไว้เจอกันนะครับ เซคุง"
กล่าวลาพร้อมรอยยิ้ม หากได้มีโอกาสเจอกันอีกก็คงจะดีไม่น้อย
(จบตรงนี้ได้จะเลยนะคะ ขอบคุณที่มาโรลด้วยกันนะคะ!✨️)
comment in response to
post
ได้ยินอีกฝ่ายพูดเช่นนั้นทำเอาสึบากิชะงักไปเล็กน้อย คงเพราะไม่คิดว่าจะได้รับคำชมและคำปลอบโยนจากคนที่เพิ่งเจอกันได้ไม่ถึงวันล่ะมั้ง?
มันทำให้เขา
ไม่รู้ว่าควรจะรู้สึกยังไงกับเรื่องนี้ดี
'เป็นคนดีจังนะ...'
ใบหน้ายังคงแสดงรอยยิ้มดังเดิมแต่ก็ไม่สามารถอ่านสีหน้าได้ว่าตัวเขานั้นรู้สึกอย่างไร
"....ขอบคุณนะครับ เซคุง"
แต่ถึงกระนั้นก็ไม่ปฏิเสธคำปลอบโยนของอีกฝ่าย
comment in response to
post
"ฮะๆ ไม่ใช่เรื่องสุดยอดอะไรหรอกครับ"
"ฮืมมม~ นั่นสินะ ก็ไม่ใช่ตอนกลางคืนตลอดซะทีเดียวหรอกครับ"
เขาตอบ
"ผมไม่รู้หรอกว่ามันมีเงื่อนไขเฉพาะไหม"
"แต่ละคนก็น่าจะไม่เหมือนกันล่ะมั้งครับ-?"
comment in response to
post
"ผมหรอครับ"
"ฮืมมม จะว่าไงดี"
หยุดพูดพลางคิดไปครู่นึง
"ก็เห็นบ้างล่ะครับ"
"แต่ผมก็ไม่รู้สึกว่ามันกระทบอะไรกับผมสักเท่าไหร่"
"เหมือนเป็นส่วนนึงในชีวิตล่ะมั้ง-?"
เขากล่าวพลางยิ้มก่อนจะเหมือนนึกอะไรขึ้นมาได้
"หุๆ ว่าไปนั่น"
ฉุกคิดขึ้นมาได้ว่าไม่ใช่ทุกคนจะมีสัมผัส พูดไปอาจจะแปลกสำหรับคนที่ไม่เคยเห็นหรือเชื่อเรื่องพรรคนี้
comment in response to
post
"ฮืมม แปลกจริงๆนั่นแหละครับ" เขาตอบ
"ไม่นึกเลยว่ากฎหอพักโรงเรียนเราจะยิบย่อยขนาดนี้"
พอฟังสิ่งที่เซชินเล่าแล้วสึบากิก็นึกคิดในใจว่าอย่างน้อยก็ไม่ต้องอยู่หอในล่ะนะ
"แต่กฎแปลกๆพวกนี้อาจจะปกป้องเราจากอะไรบางอย่างที่เรายากจะเข้าใจก็ได้นะครับ—"
"หุๆ ว่าไปนั่น~"
comment in response to
post
"อย่างนั้นหรอครับ?"
กล่าวพลางทานไทยากิทีละคำ
"ถ้าลืมอาบน้ำก่อนเที่ยงคืนคงแย่หน้าดูเลยนะครับ"
"เคยได้ยินมาบ้างเหมือนกันครับว่าหอในโรงเรียนเรากฎแปลกๆเยอะน่ะ"
"แต่ผมก็พึ่งรู้เหมือนกันว่าหอในห้ามออกห้องหลังเที่ยงคืนน่ะ"
"ลำบากน่าดูเลยนะครับ"
comment in response to
post
(ดีใจที่ได้มาแจมโรลด้วยเหมือนกันค่ะ! ซากิฮิโตะคุงหายไวๆล่ะ)
comment in response to
post
"ผมว่าจะอยู่ต่ออีกสักพักนึงน่ะครับ"
"อากาศดี ลมพัดเย็นสบาย ท้องฟ้าปลอดโปร่งเห็นดาวสวยๆเลยอยากดูต่ออีกหน่อยน่ะครับ~^^"
กล่าวตอบพร้อมรอยยิ้ม
ช่วงเวลาเจอปีละครั้งแบบทานาบาตะสึบากิเองก็อยากจะเก็บเกี่ยวช่วงเวลาแบบนี้ไว้นานๆ
"เซคุงจะกลับแล้วหรอครับ-?"
comment in response to
post
ยังไม่ทันได้กล่าวอะไรอีกฝ่ายก็ลุกเดินไปเสียแล้ว ทั้งยังเดินกลับมาพร้อมกับของกินอีก
"อ เอ่อ..."
"ขอบคุณครับ" เขากล่าวพร้อมรอยยิ้ม
'เกรงใจชะมัดเลยแฮะ...' ได้แต่คิด แถมจะปฏิเสธก็ไม่กล้าอีก
'ใจดีจังนะ...'
เขาคิดพลางค่อยๆทานไทยากิทีละน้อย
comment in response to
post
สึบากิพยักหน้ารับก่อนจะหันไปจัดการโอเด้งในมือต่อ
ก่อนหน้าที่คุยกับเซชินก็พอทำให้โอเด้งพออุ่นขึ้นมาบ้าง แต่ถึงอย่างนั้นเขาก็เป่าก่อนทานอยู่ดี
"ครับ–?" หันไปห่อีกฝ่ายเมื่อได้ยินคำถาม
"หุๆ~ แค่นี้ก็ทำให้ผมอิ่มท้องแล้วครับไม่ต้องห่วง~^^"
กล่าวตอบพร้อมรอยยิ้ม เหมือนบอกเป็นนัยๆว่าไม่ต้องกังวลว่าเขาจะไม่อิ่มล่ะนะ