tsubasakmi.bsky.social
ชิโนมิยะ สึบาสะ | ปี 2 - C | อายุ 16 ปี | 180/63 | คาร์เป็นคนเพี้ยนๆ แต่ไม่มีพิษภัยค่ะ | Doc: https://bit.ly/4hgtN3c
499 posts
182 followers
191 following
Regular Contributor
Active Commenter
comment in response to
post
(ดุมาก!)
comment in response to
post
"เรียนครับ ผมเองก็มีเป้าหมายของตัวเองอยู่เหมือนกัน" เขามองๆเนื้อที่อีกคนคีบเข้าปาก ดูชุ่มฉ่ำมากเลยไม่อยากกินแค่ไก่คาราอาเกะแล้วสิ
"โทฟุซังคงไม่คิดจะออกจากเมืองนี้สินะครับ..." มองจานเนื้อสลับกับมองหน้าอีกฝ่าย
"ขอชิมคำนึงได้รึเปล่า?"
comment in response to
post
(ความจริงอะไร ไม่รับรู้ววแน้ว *กุมหัว*)
comment in response to
post
ในฝันคนในม่านฝนกำลังเลือนหายไปท่ามกลางสายฝนพรำ
ใจเขาดิ่งวูบ
พยายามคว้าคนๆนั้นไว้แต่ก็สายไปแล้ว...
ยามเช้าลืมตาตื่น น้ำตาหยดลงบนผ้าห่มเป็นด่างดวง ความรู้สึกโหวงในใจราวกับสูญเสียสิ่งสำคัญไป
เขาจำฝันนั้นไม่ได้ แต่ความรู้สึกยังคงฝังอยู่ในใจ
”ฝันร้าย?“ เขาพึมพำกับตัวเอง นั่งนิ่งบนเตียงสักพักแล้วยกมือปาดน้ำตาลวกๆ หยิบแว่นมาใส่ก่อนลุกออกจากเตียง
(/ตัดรูทแบบแงๆ---พี่จินน 🥺)
comment in response to
post
[ จินซังก็อย่าเล่นเกมดึกจนไม่ได้นอนล่ะ ] แซวอีกคนไปหน่อย
[ ฝันดีนะครับ ไว้เจอกันในฝันนะ ]
comment in response to
post
เห็นรูปที่ส่งมาแล้วกดเซฟไว้ทันที
[ แฟนใครไม่รู้น่ารักจังเลย ]
[ คืนนี้ฝันดีแล้วครับ ]
comment in response to
post
“ขอบคุณนะ” หยิบพลาสเตอร์มาแกะพันแผลที่นิ้วตัวเองระหว่างฟังที่โทฟุพูดไปด้วย
“ก็จริง...โทฟุซังดูทุ่มเทมากเลยนี่นากับร้านนี้” ตอนเขาเข้ามาเห็นอีกฝ่ายยุ่งๆแล้วยังเจียดเวลามาให้เขาได้ก็ช่างน่าชื่นชม
ต่างกับเขาที่มาเพื่อความต้องการของตัวเองเท่านั้น
“แล้วคิดจะต่อมหาลัยมั้ยครับ?“ จู่ๆก็ถามขึ้นมา มันอยากรู้นี่ว่าโทฟุจะสืบทอดร้านนี้ต่อหรือไปใช้ชีวิตเป็นของตัวเอง(..)
comment in response to
post
><
comment in response to
post
#KMI_Undoukai
#KMI_Aka
"เอ.. เหมือนจะไม่ใช่ขี่ช้างนะ แต่นึกไม่ออกแฮะว่าเป็นสัตว์อะไร"
เขาออกวิ่ง ฝีเท้ากระทบพื้นดินเป็นจังหวะมั่นคง แม้จะมีเด็กสาวเกาะอยู่บนหลัง แต่ก็เบาจนแทบไม่รู้สึกว่ากำลังแบกอยู่
ดวงตาสีแดงสดกวาดมองไปรอบๆ มองหาเต็นท์พยาบาลสีน้ำเงินที่ควรจะตั้งอยู่ที่ไหนสักแห่งในงานแต่ก็ไม่พบ ก่อนจะเหลือบไปเห็น
@ryuga-kmi.bsky.social
(จบรูทเลยนะ55555)
comment in response to
post
[ ไว้เจอกันครับ ] นึกอะไรหน่อยก่อนพิมพ์ส่งไปอีก
[ อยากเห็นหน้าจินซังตอนนี้จังครับ ]
[ ถ่ายรูปแล้วส่งมาให้ดูหน่อยได้มั้ยครับ ]
comment in response to
post
(😭😭😭)
มองดูมือรุ่นพี่ที่ประสานเข้ากับมือตัวเองอยู่พักนึง
ใจเต้นก่อนแพ้สินะ...
ว่าแล้วเธอก็ดึงมือที่จับอีกฝ่ายเข้าหาตัวอย่างเร็ว จนร่างรุ่นพี่เข้ามาแนบชิดร่างตน มืออีกข้างโอบกอดเอวบางไว้ ก่อนจะเริ่มพูดประโยคสั้นๆ พร้อมรอยยิ้ม
"แบบนี้พอจะได้ไหมคะ?"
comment in response to
post
(เท่ฝุดๆเลยใช่ป่าวว)
comment in response to
post
[ โอเคครับ ] เขาหยิบหนังสือที่จะอ่านวันนี้มาเตรียมไว้บนโต๊ะ นิ้วจิ้มพิมพ์ข้อความตอบกลับไปด้วยรอยยิ้ม
[ ผมชวนเดทอยู่รู้ใช่มั้ยครับ? ]
comment in response to
post
นั่งลงตรงโต๊ะอ่านหนังสือ เขาคงจะทบทวนบทเรียนก่อนแล้วค่อยนอน
[ ได้ครับ ^^ ] นึกๆดูตอนนั้นเขาเคยเจอรุ่นพี่ระหว่างที่ส่งอาหารนี่นะ...นึกได้ก็พิมพ์ถาม
[ ร้านอาหารที่ไหนครับ? ]
[ ผมจะไปรับ ]
comment in response to
post
เขาหยิบสองเล่มที่จินเลือกใส่กระเป๋านักเรียนไว้ มองข้อความที่ส่งมาก่อนพิมพ์ตอบกลับไป
[ เสาร์นี้จินซังว่างมั้ยครับ? ]
comment in response to
post
ระหว่างที่รอจินตอบเขาเองก็ไปไล่ลิสรายชื่อหนังสือเกี่ยวกับคำสาปในห้องตัวเอง
[ครับ]
[เมื่อกี้ผมไปลิสรายชื่อหนังสือเกี่ยวกับพวกคำสาปในห้องมาน่ะ]
/ส่งลิสรายชื่อหนังสือให้อีกฝ่ายประมาณสิบกว่าเล่ม/
[ถ้าสนใจเล่มไหนบอกนะครับ]
[ผมจะเอาไปให้ที่โรงเรียน]
comment in response to
post
[เปล่าครับ]
[อาบเสร็จก็คิดถึงจินซัง ヽ(=´▽`=)ﾉ ]
[อยากไปกินเร็วๆจังครับ]
comment in response to
post
นอนพลิกตัวซ้ายทีขวาทีรอข้อความจากแฟน พอได้ยินเสียงแจ้งเตือนดังก็เด้งตัวลุกขึ้นนั่งบนเตียง เห็นภาพที่ส่งมาแล้วพิมพ์ตอบยิ้มๆ
[กินของหวานหลังข้าวเย็นสินะครับ ไอติมรึเปล่านะ 🍨?]
[ผมเพิ่งอาบน้ำเสร็จ]
[กำลังนอนเล่นบนเตียงน่ะครับ] ส่งภาพแว่นขึ้นฝ้าที่วางอยู่บนหัวเตียงให้ดู
comment in response to
post
ความอบอุ่นจากร่างกายเพียงชั่วขณะจากไป ทิ้งไว้แต่ความเปียกชื้นที่เมื่อโดนอากาศก็ให้ความรู้สึกเย็นๆ
ไม่ทันประมวลผลหรือสวมกอดกลับไป
เสียงวี้ดว้ายรอบๆช่วยให้เขาดึงสติกลับมาอีกครั้ง รู้สึกใบหน้าร้อนผ่าวขึ้นมา
ไม่รู้เพราะอะไรเธอถึงเลือกทำอะไรแบบนี้ท่ามกลางผู้คนมากมาย แต่ว่าเขาคงต้องกลับไปคิดคำขอใหม่ซะแล้ว...
comment in response to
post
(/เกาคางแงว 🫴)
comment in response to
post
(ดีใจอะ 😭💕💕🩵💖💞😍💖💕💕💕 /สึบาสะคุงมีแมวเป็นของตัวเองแล้วนะ!)
comment in response to
post
“เยอะมากเลยครับ” เอนหลังพิงเสาอาคารยิ้มๆ
“เป็นทัศนศึกษาที่ผมคงไม่มีวันลืมเลยครับ“
จะ 1 ปี 2 ปี...อีก 10 ปี หรือ 20 ปี นับจากนี้เขาจะคงจะไม่ลืมที่ๆพวกเขาตกลงคบกันในฤดูใบไม้ร่วง ท่ามกลางใบไม้สีแดงของเมืองเกียวโต
”จินซัง ต่อไปนี้เรามาทำความรู้จักกันให้มากขึ้นนะครับ...ในฐานะคนรัก“ ยื่นมือไปลูบหัวคุณที่ถ่ายรูปกันทีเผลออีกแล้ว
comment in response to
post
พอมีคนถ่ายให้เขาก็เอนไหล่ไปชนกับไหล่จินแล้วกอดคออีกฝ่ายไว้หลวมๆ
“ยิ้มกว้างๆนะครับ” เขากระซิบบอกอีกฝ่ายก่อนชูสองนิ้ว
1...2...3 แช๊ะ!
สาวน้อยคนนั้นยังถ่ายให้พวกเขาอีกสองสามรูปก่อนจะคืนกล้องให้จิน เขาบอกขอบคุณเธอก่อนจะพาจินมาหลบอยู่ข้างๆอาคารแทน
“รูปเป็นไงบ้างครับ?”
comment in response to
post
เอาแต่อมยิ้มอยู่อย่างนั้นก่อนจะค่อยๆปล่อยคนในอ้อมแขนอย่างเสียดาย
"ตรงนี้วิวดีมากเลยครับ" เขาหันไปมองทิวทัศน์อีกครั้ง สายลมพัดผ่านเส้นผมจนยุ่งแต่เขาก็ไม่ได้คิดจะจัดทรงดีๆ ทั้งแก้มทั้งสองข้างแดงระเรื่อไม่ต่างจากอีกฝ่ายเท่าไหร่
"ถ่ายรูปด้วยกันอีกสักรูปนะครับ" คราวนี้จะเป็นรูปพวกเขาในฐานะแฟน...ไม่ใช่แค่รุ่นพี่กับรุ่นน้องอีกแล้ว