yusawaami-kmi.bsky.social
#KMI_commu 🔅
ゆさわ あみ 🍡
1年 || ชมรมดนตรี โอ้เย้ๆ🎤
🍧Doc→ https://citly.me/T9wUB (อ่านก่อนโค)
🍥โค-เวิ่นDM❕
🎀 แอคทีฟ: 24/7
🍡 ชาติ ศาสนา สเปคไทป์พี่สาว🙏🏻
482 posts
621 followers
1,097 following
Active Commenter
comment in response to
post
( เท่ระเบิดเลยค่ะ!! ว่าแต่นึกถึงพี่ชาวี ใส่สูททุกสถานะการ เท่จัง!)
comment in response to
post
( อันนี้รสดาร์กช็อคโกแลตเพื่อพี่ซารินะเลยนะคะ😽 จุ้บแก้ม )
comment in response to
post
( ตอนนี้เริ่มสับสนแล้วค่ะว่านามสกุลอะไร )
comment in response to
post
( อ้ำ<3 คนนี้ตั้งใจป้อนเลยค่ะ อร่อยมั้ยคะ🥺💗)
comment in response to
post
( พูดเหมือนใส่ชุดต้องห้าม )
comment in response to
post
( แบ่ร )
comment in response to
post
( ไม่ชมหน่อยหรอว่าใส่แล้วสวยมั้ย /ตาแป๋ว )
comment in response to
post
( โคตรจะขี้ฟ้อง )
comment in response to
post
( ไม่มีงะ คงต้องใส่แบบนี้ไปทั้งวัน😁)
comment in response to
post
( /วิ่งมา ล้ม แอ๊บสนวม.โชเนน
หล่อมากค่ะ /พูดเสร็จรีบวิ่งหนีหน้าแดงไป🏃🏻♀️➡️🏃🏻♀️➡️🏃🏻♀️➡️)
comment in response to
post
แอบชอบนะคะ ไม่วงเล็บ
comment in response to
post
“ หนูเป็นน้องพี่ใช่มั้ยคะ? ”
เธอเอ่ยคำถามที่ชวนปะติดปะต่อยากขึ้นมา มือบางค่อยๆจับมือที่อยู่ตรงใบหน้าตนแน่นมากขึ้น แสงที่ค่อยๆขยับเขยื่อน ให้เห็นเส้นผมสีดำสนิทนั้น ใบหน้าน่ารักพลั้นเต็มไปด้วยความปราณาในใจ
อยากได้รับความรัก
อยากถูกยอมรับ
อยากได้รับความไว้ใจ
มือข้างที่ว่างค่อยๆจับปลายเสื้ออีกฝ่าย หยดน้ำตาที่ว่าราวกับการละคร
“ พี่เป็นพี่หนูตลอดไปเลยนะ “
ว่าแล้วเธอถึงได้เอ่ยยิ้ม
comment in response to
post
ความอ่อนโยนที่สัมผัสเข้ามาราวกับขนนกที่ตกสู่แอ่งน้ำ ขนนกที่ค่อยๆเปียกชุ่มด้วยดำดิ่งลงก้นบ่อ
เธอนั้นปราณนามาตลอด ใบหน้าที่สั่นเทาพลั้นเผลอสบตาอีกฝ่ายอีดครั้ง
ตรงนี้ไม่ควรเป็นที่ของเธอจริงๆ…มันควรจะเป็นของเธอคนนั้น
เพราะเธอไม่อาจจะแทนที่เธอผู้ที่กล้าหาญและสดใส มือที่ขาวซีดกระทบแสงจับมืออีกฝ่าย ไม่ว่าจะพยายามเท่าไหร่ก็มิอาตจะแทนที่เธอผู้นั้น
จนอยากจะอยู่แบบนี้ไปตลอด
“ พี่… ”
(+)
comment in response to
post
( แบบนี้จะกล้าแกล้งเราอีกมั้ยเรกิจัง💪🏻😏)
comment in response to
post
( เราจะปกป้องมิโนรุเองค่ะ 💪🏻💪🏻💪🏻)
comment in response to
post
( ปกป้องพี่โทฟุค่ะ 💪🏻💪🏻💪🏻 )
comment in response to
post
( “ อามิท้อป ” )
comment in response to
post
( พี่อากิระ หนุจะปกป้อวพี่เอง💪🏻🥺)
comment in response to
post
( พอจะปกป้องพี่ได่มั้ยคะ🥺 )
comment in response to
post
( เพราะพี่อาสึชิค่ะ 🥺)
comment in response to
post
( การเลี้ยงดูมีผลต่อการเติบโต aka โดนอาสึชิเตะจนปลดสกิลต่อต้าน )
comment in response to
post
( “ อามิท้อป ” )
comment in response to
post
( เบี้ยนแตก โดนสเตรทหลอกครบ5ครั้งปลดล้อกสกินทอง )
comment in response to
post
“ ก็พี่น่ะ…พี่น่ะ… ”
เสียวเธอสะอึกไปเล็กน้อยราวกับน้ำตานั้นบีบหัวใจดวงน้อยนั้นให้รู้สึกหายใจไม่ออก มือเล็กถูกยกมาราวกับพยายามปัดน้ำตาที่เปื้อนหน้า
“ หนูคิดว่าพี่เกลียดหนู…เพราะหนูเอาแต่ติดพี่มาตลอด! ”
“ แถมตอนนั้น หนูไม่อยากจะพึงพี่อีกแล้วทั้งพวกเราก็เจ็บมามากพอแล้ว…”
“ ถ้าหนูพูดไปมันเหมือนจะทำให้พวกเรานั้นห่างกันเรื่อยๆไม่ใช่หรอ… ”
เธอเอ่ยออกมามือเล็กที่สั่นไหวถูกปล่อยลงอย่างอ่อนแอ
comment in response to
post
( รักพี่ )
comment in response to
post
( ถามอาสึชิดู ว่าแอบเปลี่ยนนมผงรึเปล่า )
comment in response to
post
“ นั้นสิ ถ้าพยายามไป จะมีเพื่อนเยอะๆมั้ยนะ… ”
เธอเพียงก้มหน้าเอ่ยออกมา น้พเสียงที่ราวกับเด็กน้อยที่ถูกมองข้าม
“ เราน่ะ ไม่อยากถูกเพื่อนๆเกลียดเลยละ ”
“ เพราะมันทำให้เราไม่กล้าที่จะก้าวเดินต่อ เหมือนต้องเลือกทางที่ไม่รู้ว่าทางไหนคือกระจกรึทางใหนคือทางจริงๆ ”
“….”
เธอเงียบลง เธอพบว่าหัวใจเธอนั้นสั่นไหวมาตลอด เธอถึงเงยกน้าสบตาอีกฝ่าย ใบหน้าแคลงใจนั้นทำเอาเธอไม่มั่นใจ
comment in response to
post
(จออภัยทีาตอบช้านะคะ// )
ลมที่พัดผ่านไปมา ดวงตาที่ดูนิ่งสงบสบตาอีกฝ่าย ราวคลื่นที่ไร้ลมแต่กลับหนาวเย็น
เธอแค่ยกยิ้มขึ้นมาก่อนจะลั่นเอ่ยออกมา
” รุ่นพี่ มีความสุขมั้ยคะ? “
เธอก็แค่ถามคำถามออกมา ระยะห่างที่ยืนห่างกันนั้นทำให้มองได้ยากว่าใบหน้านั้นกำลังแสดงสีหน้าแบบใหนกันนะ? เธอยิ้มแบบใหนกันละ? มีเพียงเงามืดสลัวที่มีแสงมาจากหน้าต่างเท่านั้น
comment in response to
post
ดวงตาสีฟ้าสบตากับอีกฝ่าย หากจะบอกว่ากระดาษแผ่นนี้ไร้สีคงจะผิดเพราะมีดวงตาคู่นี้ที่ยังมีสีสัน ใบหน้าขาวคลียิ้มก่อนจะเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน
“ ทามาโอะคุง มีความสุขมั้ย? ”
เธอเอ่ยประโยคคำถามออกมา มือน้อยๆกุมมือราวกับไม่มั่นใจ คำพูดห่างเหินกันหรือไม่นะ? ลมเย็นๆพัดให้ผ้าม่านสีขาวสบัดไปมา ราวกับคำถามที่พลั้งพรูน่าสงสัยรอบตัวเธอ
comment in response to
post
เมื่อเห็นคนที่คุ้นตาเธอไม่รอช้า ที่จะเรียกอย่างสดใส
“ พี่อาสึจี้! ”
เธอกระโดดกอดราวกับให้กำลังใจ
ก่อนจะหยิบน้ำในกระเป๋าที่สะพายอยู่ ยื่นให้อีกฝ่ายแถมยังออกแรงเปิดให้แม้จะหน้าแดงจนเหมือนมะเขือเทศ แต่เหมือนจะโตขึ้นมาก้าวนึง เมื่อเสียงน้ำถูกเปิดเธอถึงได้เสียบหลอดยื่นให้ด้วยรอยยิ้ม
“พี่อาสึชิเก่งที่สุดเลย” อามิยิ้มสดใส เพราะพี่ชายของเธอนั้นเก่งในสานตาเธอเสมอ
“ เหนื่อยมั้ยคะพี่ ”
comment in response to
post
เธอคลียิ้มสดใสเมื่อพี่ขายหันมามองและทักทาย นั้นทำเอาเธออยากจะเชียร์พี่ขายแบบนี้ไปตลอด ดวงตาสีฟ้าถูกวาดราวพระจันทร์เสี้ยว
เมื่อถึงพักเกม แต้มที่ห่างกันเป็นคืบ อันอดคิดไม่ได้ว่าแม้แต่เธอก็ยังตึงแบบนั้นเธอคงเครียดน่าดู
เธอเพียงลุกขึ้นจากที่นั่งและเดินออกไป สองเท้าน้อยๆสับขาก้าวเดินอย่างว้องไว แม้ขาเธอจะสั้นแต่กลับเดินไวกว่าคนอื่นเพราะมีจุดมุ่งหมายที่รออยู่
(+)
comment in response to
post
“ หนูจะปกป้องพี่จ๋าเอง ”
comment in response to
post
( ท เท่ระเบิด ว่าแต่ก่อสร้างนานจังนะคะ555)
comment in response to
post
( เอ๋ ไม่ผ่านได้ไงกันนะ😞สีผมหรอ พี่ๆก็สีผมเดียวกับเรานะ อาซูม๊าาาจางงง /จริงๆแล้วนัดไปย้อมกันทั้งบ้าน)
comment in response to
post
( ปั้มตรงนี้ทีค่ะ /เปิดเหม่งแล้วชี้เหม่ง )
comment in response to
post
( แหม่ ทามะจังนี้ใจดีจังน้า แต่อดแบ่งเพื่อนๆในห้องเลย สงสัยคงต้องเก้บไว้สินะ /เอาใส่กระเป๋าเสื้อ )
comment in response to
post
( ป่าวซะหน่อย /รูปตกเต็มพื้น )
comment in response to
post
( รักพี่ )
ท่ามกลางเสียงผู้คน ดวงตาสีฟ้าสบตากับดวยตาของอีกฝ่าย เธอไม่พลาดที่จะมาเขียร์พี่ชาย ใบหน้ายาวยิ้มแป้นหวาน ยกมือป้องปากก่อนจะพูดโดยไม่มีเสียงราวกับให้อ่านปาก
“ สู้ สู้ นะ คะ พี่ ชาย ! ”
ว่าแล้วหล่อนก็ยิงยิ้มให้กำลังใจ ยกกำปั้นน้อยๆขึ้นมาว่าสู้สุดแรงไปเลย! เธอรู้อยู่แล้วว่าพี่เก่ง (เพราะซ้อมโยนเธอขึ้นแป้นบาสทุกวันนิ)
comment in response to
post
( อุ้ยล้ม /หยิบรูปเข้าประเป๋าแล้งวิ่งหนี)
comment in response to
post
( เท่สุดๆ! ระวังพี่เราไว้นะ อาซุมะจัง! )
comment in response to
post
“ เคียวกะ มีความสุขอามิก็ดีใจมากเลยนะ ”
“ อามิน่ะ อยากเห็นเคียวกะยิ้มทุกวันเลย ”
เธอเอ่ยด้วยรอยยิ้ม ดวงตาสีฟ้าสบตาอีกฝ่าย ก่อนที่ใบหน้าที่สดใสจะหม่นหมองเล็กน้อย
” อามิน่ะ เหนื่อยมากเลย “
” พอพยายามมากเข้า บางทีก็กังวล “
” แต่พอเห็นรอยยิ้มเพื่อนๆ อามิน่ะ เหมือนได้ชาร์จพลังเลยละ! “
เธอเอ่ย หากจะเพ่งมองดีๆ ผมสามสีของเธอกลับหม่นหมองเหมือนสีดำสนิท
comment in response to
post
ทันทีที่มือถูกดึง อามิกลับพยายามดึงดันจะยืนจุดนี้ต่อ แม้แรงน้อยกว่าแต่ก็พยายามดึงมือออก
” พี่เกลียดหนูใช่มั้ยละ!! “
อามิเอ่ยออกมาด้วยใบหน้าที่บึ้งตึง น้ำสีใสที่ไหลออกมาหางตา
” ก็พี่น่ะ! พี่น่ะ…ไม่ชอบหนู “
ทั้งใบหน้าที่ดูรำคาญนั้น ทั้งท่าทีที่มองเธอเป็นภาระ แม้แต่วันที่เธออยากได้รับคำปลอบมากที่สุดเมื่อเข้าโรงเรียนครั้งแรก เธอเห็นแต่ท่าทางไม่แยแส
” หนูไม่อยากให้พี่เหมือนพ่อนะ “ เธอเอ่ย
comment in response to
post
“ แล้วทำไมตอนนั้นพี่ถึงไม่สนใจหนูเลยละ? ”
ใบหน้านั้นหุบยิ้มทันที ใบหน้าที่น่าสงสารปรากฏ พร้อมดวงตาที่สดใสพร่ามัว
วัยเด็กเธอนั้นเอาแต่ตามพี่ๆ ท่าทางที่เมินเฉยนั้นชวนให้หัวใจดวงน้อยของเธอนั้นบีบตัวจนรู้สึกเจ็บไปหมด ราวกับเส้นด้ายที่พันแน่นรอบหัวใจนั้น
เธอไม่เคยลืมมันเลย แผ่นหลังของพี่ชายที่เดินผ่านเธอไปทุกเย็น
“ ทำไมละคะ? ” น้ำตาสีใสไหลหยดลงพื้น ทั้งที่ที่ผ่านมาเธออดกลั้นมาเสมอ
comment in response to
post
“ อื้อมีความสุขมากเลย ”
“ เหมือนทุกๆวันเลยละ ”
เธอคลียิ้มตอบคำถามที่อีกฝ่ายถามกลับมา
ใบหน้าที่ยิ้มแย้มดูธรรมดาของเธอ คงดูไม่มีอะไรผิดปกติไปมากกว่านั้น
ยกเว้นผมของเธอที่สีดูหมองเป็นพิเศษ รึเพราะเป็นเงาในความมืดกันนะ?
“ นี้…ฟูมิจัง ถ้าวันนึงเราไม่พูดกับฟูมิจังเลย ฟูมิจังจะเสียใจมั้ย? ”
เธอถามคำถามแปลกๆออกไป ขัดกับทุกวันที่พูดจาตลอดเวลาแม้จะพูดไม่ค่อยชัดก็ตาม?
comment in response to
post
“ จะดีหรอ? ”
เธอเงยหน้ามองอีกฝ่าย มือเล็กจับมืออีกฝ่ายราวกับผลักไส ก่อนเธอจะเอ่ยคำถาทอีกครั้ง
“ พี่อาสึชิ ถ้าหากวันนึง หนูเกิดเกลียดพี่ขึ้นมาพี่จะทำไงหรอ? ”
“ จะมีความสุขมั้ย? ”
เธอเอ่ยคำถามที่ชวนกดดันขึ้นมา หากจะมองดีๆในความมืด ผมสีสว่างกลับดูหม่นหมอง รึนี้คือความผิดพลาดบางอย่าง?
comment in response to
post
เธอยิ้มออกมา อย่างที่เคยทำ ราวกับคนที่สุขใจกับคำตอบ
“ พี่อากิระ สมุติว่า ”
“ วันนึง ถ้ามีหนูสองคน พี่จะทำยังไงหรอคะ? ”
“ รึถ้าวันนึง หนูเกิดเกลียดพี่ขึ้นมา พี่จะทำยังไงหรอคะ? ”
เธอยิ้มออกมา หากแต่ว่าแสงที่ลอดผ่านหน้าต่างขยับจนเห็นผมสีดำสนิทของเธอแวบนึง เมื่อเธอรู้สึกแบบนั้นถึงได้ถอยเข้าไปในความมืดอย่างรวดเร็ว
เธอทำเพียงไม่มีอะไรเกิดขึ้นเท่านั้น