mylah-esra.bsky.social
Princess Mylah Sānctum Lībellu | Kingdom of Lībellu | Craspedia | Royal | Y.2 | 45/160 #ESRA_Commu ⚜ คาร์เป็นไทป์ร่าเริง ชอบเข้าสังคม
(บวกได้ทุกโพสต์ ถ้าเราไม่ได้ตอบโรลนาน ทักมาได้เลยนะคะ | ปี 2-4 เนียนรู้จักได้เลยค่ะ)
24 posts
280 followers
329 following
Prolific Poster
Conversation Starter
comment in response to
post
(มีมที่ตรงกับสองคนนี้มากที่สุด คนรู้มากมันต้องโดนหยุม !!!)
comment in response to
post
เธอเอียงคอเล็กน้อย เมื่อกี้จะบอกว่า 'เป็นก้าวแรกของความสง่างามรึเปล่านะ?'
คำคาดเดามากมายแล่นสลับกันภายในความคิด ก่อนจะย่อตัวถอนสายบัวตอบรับคำทักทาย "เราชื่อมูลาห์ เป็นเกียรติที่ได้รู้จักท่านเช่นกันค่ะ"
เพื่อไม่ให้โดนน้อยใจ จึงผายมือไปยังภูติตัวน้อยข้างกาย
"ส่วนภูติตนนี้นามว่า 'ฮูฮ์' เขาเป็นผู้ช่วยของเราเอง" สิ่งมีชีวิตที่ถูกขานชื่อบินลงมาในระดับสายตา และโค้งตัวเคารพอีกฝ่าย
comment in response to
post
(ได้เลยค่ะะ 🫡 //เรามาตอบแล้วค่ะ ขอโทษที่ช้านะคะ TT)
ทันทีที่ได้ยินเสียง มือที่กุมปากของผู้ช่วยก็กลับมาอยู่ในท่าสำรวมทันที มูลาห์หันไปคลี่ยิ้มให้กับผู้มาใหม่ และเอ่ยเสียงใส
“โอ้ ท่านคิดอย่างนั้นเหรอ?”
เธอก้มมองตัวเอง ส่วนของกระโปรงพลิ้วไหวไปมาเบา ๆ ตามการเคลื่อนไหว ก่อนจะเงยหน้าขึ้นดังเดิม
“ตอนแรกเรากังวลนิดหน่อย แต่ได้ยินท่านพูดแบบนี้ก็เริ่มมั่นใจขึ้นแล้วล่ะ ขอบคุณนะคะ”
comment in response to
post
“เช่นนั้น ฉันขอตัวก่อนนะคะ คุณสเตลล่า ขอบคุณสำหรับขนมอบชิ้นนี้”
“ขอให้ค่ำคืนนี้เป็นคืนที่น่าจดจำนะคะ”
มูลาห์ยิ้มหวาน ก่อนจะเดินไปอีกทาง
(เรามาตอบแล้วค่ะ TT สามารถปิดรูทได้เลยนะคะ ขอโทษที่ตอบช้าและขอบคุณสำหรับโรลนี้มาก ๆ เลยนะคะ 😭🙏)
comment in response to
post
มูลาห์ทำเพียงอมยิ้มให้ ไม่ได้พูดอะไรมากกว่านี้ แบบว่าจะให้เธอพูดอะไรได้อีกกัน ในเมื่อนั่นมันคำโกหกทั้งเพ
ทว่า เลือกเล่นบทใดก็จำต้องเล่นให้สมบูรณ์แบบ มือหนึ่งยกขึ้นป้องปาก เธอหัวเราะเบา ๆ พร้อมพวงแก้มสีจาง
“หากคุณสเตลล่าพูดแบบนั้น ฉันก็หายกังวลแล้วค่ะ” เธอรับคำชมเรื่องชุด ขณะนั้นเองก็มีผู้คนใหม่ ๆ กำลังเดินเข้ามา จึงถอนสายบัวพลางเอ่ย
+
comment in response to
post
“ถ้าคุณไม่ถือสาล่ะก็จะขอบคุณมากเลย ฉันขอสัญญาว่าจะกลับไปอบรมเขาให้ดีกว่านี้”
ยิ่งมูลาห์พูดด้วยความอ่อนน้อมมากเท่าไหร่ ฮูฮ์ก็ยิ่งรู้สึกขนลุกขนพองมากขึ้นเท่านั้น วันนี้อาจจะเป็นวันหมดอายุขัยของเขาแล้วก็ได้
(เรามาตอบแล้วค่ะ ขอโทษที่ช้านะคะ TT)
comment in response to
post
“...” เธอพอจะเข้าใจแล้วว่าทำไมตอนเห็นพวกเขาเมื่อครู่ ผู้ช่วยของเธอถึงเท้าเอว ที่แท้ก็กำลังสั่งสอนเจ้าหญิงอยู่นี่เอง…
เมื่อได้ข้อสรุปแล้ว มือทั้งสองที่ใช้ปิดปากของฮูฮ์ก็ยิ่งแน่นเข้าไปอีก ภูติตัวน้อยดิ้นแด่ว ๆ
“เป็นอย่างนั้นเอง อย่างไรฉันก็ต้องขอโทษคุณวาเลยเทียด้วยนะ ‘เจ้าสิ่งนี้’ ไม่ค่อยรู้ประสาอะไรเท่าไหร่”
+
comment in response to
post
"ชุดของคุณกาลาซิอาวันนี้ก็สวยมากเช่นกันนะคะ น่ารักมาก ๆ เลย"
ในมุมมองของมูลาห์ เมื่อใส่ชุดเดรสนี้ กอปรกับผมหยักศกยาวสีขาวและบุคลิกอ่อนโยนของอีกฝ่าย จึงทำให้ไม่มีคำไหนเหมาะไปกว่า 'นุ่มนิ่มน่ารัก' อีกแล้ว
comment in response to
post
พลันได้รับคำชม เด็กสาวผมทองก็คลี่ยิ้มหวาน
"ขอบคุณค่ะ ได้ยินแบบนี้แล้วใจชื้นจริง ๆ งานนี้ฉันตั้งใจเลือกชุดที่ดูเรียบง่ายสักหน่อยเพื่อให้เกียรติชั้นปี 1 น่ะค่ะ แต่ก็รู้สึกกังวล แบบว่า 'หรือชุดมันดูเรียบไปนิดกันนะ?' ล่ะค่ะ"
เธอเอ่ยด้วยน้ำเสียงเจือหัวเราะ ขณะเดียวกันก็คิดในใจว่า oO(โชคดีจริง ๆ ที่หมอนั่นไม่อยู่ ... )
+
comment in response to
post
"เช่นนั้น ฉันขอรับไว้อีกชิ้นหนึ่งนะคะ"
เด็กสาวมองซ้ายมองขวา ก่อนจะหยิบคุกกี้ขึ้นมาวางลงบนผ้าเช็ดหน้าสีเหลืองอ่อนที่เพิ่งดึงออกมาจากช่องกระเป๋าเล็ก ๆ ของกระโปรง
"แบบว่า.. จะเอาไปฝากผู้ช่วยน่ะค่ะ" เธออมยิ้มน้อย ๆ คล้ายกำลังเคอะเขินกับสิ่งที่กำลังทำ
เมื่อห่อคุกกี้เรียบร้อยแล้วจึงถือมันไว้แบบนั้น
+
comment in response to
post
ขณะกำลังร่ายยาวกล่าวตำหนิอยู่นั้น เสียงบู้บี้ก็ถูกตัดฉับ เมื่อมีมือคู่หนึ่งเข้ามาปิดปากไว้แน่น
"เจอตัวแล้ว!"
เพียงแค่ได้ยินเสียงนี้ ร่างของฮูฮ์ก็แข็งเป็นหิน ก่อนที่เจ้าของเสียงจะเอ่ยต่อเสียงใส
"อา~ สายัณสวัสดิ์ค่ะ คุณวาเลนเทีย วันนี้สวยมากเลยนะคะ สีชุดเข้ากับคุณมากเลย"
เธอคือ 'มูลาห์' นายท่านของเขานั่นเอง...
comment in response to
post
อุ้งมือน้อยแตะที่มุมปากตำแหน่งเดียวกัน
..แย่แล้ว
มีขนมติดอยู่จริง ๆ ด้วย!!
ภูติที่กำลังเหงื่อตกรีบใช้มือแสร้งทำเป็นปัดผม(ขน) พลันเศษขนมที่ติดอยู่ก็หายไปพร้อมกับประกายแสงจาง ๆ
"ม- ไม่มีสักหน่อยขอรับ" เขาเว้นช่องกระแอม "ยังไงก็ตาม หากพวกท่านเห็น พวกท่านก็ไม่ควรนินทานะขอรับ คนที่เขาได้ยินจะรู้สึกไม่ดีเอาได้นะ ควรจะ บลา ๆ ๆ ..."
+
comment in response to
post
(ได้เลยค่ะ ๆ )
ความนุ่มนวลนั้นทำให้เธอตกปากรับคำอย่างว่าง่าย ก่อนจะลิ้มรสชาติของขนมอบอันแปลกตา พลันสองมือป้องปาก
"ว้าว~ นี่มันวิเศษมากเลยค่ะ ความหวานของครีมผสมกับความมันกรอบได้อย่างลงตัวเลย อีกอย่าง ถึงมันจะละลายหมดแล้ว แต่ก็ยังทิ้งรสหวานที่ปลายลิ้นส่งท้าย ฉันชอบมากเลย"
เธอกล่าวด้วยความประทับใจ
"เห็นที ฉันต้องให้ผู้ช่วยไปถามสูตรกับช่างทำขนมดูซะแล้วล่ะค่ะ"
comment in response to
post
ได้ยินคำว่าราชสีห์ ใบหูก็กระดิก ภูติขนปุยกระแอม วาดอุ้งมือน้อย ๆ แตะอกที่ยืดจนพองของตน
"แน่นอนขอรับ 'ฮูฮ์' ผู้นี้ทั้งสง่างาม ทั้งอาจหาญเช่นนี้ มีแต่คนมีตาหามีแววไม่เท่านั้นที่คิดว่ากระผมเป็นหนู" น้ำเสียงแสนภูมิอกภูมิใจบอกกล่าว
"เจ้าก็คิดเหมือนกับนายท่านของเจ้าใช่หรือไม่?" เขาเอ่ยถามพัฟฟ์บอลสีชมพูข้างกายอีกคน
comment in response to
post
(ขอมาเป็นหนึ่งในผู้ถูกนินทาค่ะ 🙌)
เสียงกระซิบกระซาบนั้นดังเข้าสู่โสตประสาทของใครบางคนเข้าอย่างจัง ศีรษะน้อยหันขวับ ดวงตาจ้องเขม็งไปยังต้นเสียง
"ท่านกล่าวถึงกระผมว่าอะไรนะขอรับ!!?" เสียงบู้บี้ดังขึ้นพร้อมกับร่างที่พุ่งไปหาด้วยความเร็วแสง
ใช่แล้ว สิ่งมีชีวิตที่มุมปากมีเศษขนมเปรอะซึ่งกำลังเท้าเอวหาเรื่องอยู่นี้ไม่ใช่คน แต่เป็นพัฟฟ์บอล และดูเหมือนว่ามันจะไม่เกรงกลัวใครเลยด้วย
comment in response to
post
(น้องน่ารักมากเลยค่ะ หวานละมุนมาก ๆ 😭💖 ขอมาแจมเอาคุกกี้นะคะ)
เด็กสาวผมทองยิ้มกว้าง เธอประกบมือทั้งสองข้างเข้าด้วยกัน
"ขอบคุณนะคะ ถ้าอย่างนั้นฉันขอรับไว้สักชิ้นหนึ่งแล้วกัน" เจ้าของเสียงใสเอ่ยตอบ เธอหยิบคุกกี้บนถาดขึ้นมา ก่อนจะหัวเราะเบา ๆ ขณะมองดูขนมในมือ
"ช่างทำขนมที่นี่รสนิยมไม่เลวเลย ออกแบบรูปทรงได้น่าสนใจมาก คุณว่างั้นไหม?" เธอเอ่ยพร้อมพลิกคุกกี้กลับไปกลับมา
comment in response to
post
(พาองค์หญิงกับคู่หูมาจอยค่ะ! ไม่ได้ติดแท็กโรลไว้ แต่แวบมา+โรลกันได้นะคะ)