thk-shishido.bsky.social
This is a roleplay account for #THK_Commu only
3-L | ชมรมวิจัยสิ่งลี้ลับ | ผู้เก็บเอกสาร, บรรณารักษ์, เคยเป็นนักเต้นบัลเล่ต์ที่ ■■■ อคาเดมี่
ฉันวิจัยเรื่องแปลกประหลาด เล่าเรื่องลี้ลับกับฉันเพื่อเป็นประโยชน์ในการบันทึกและวิเคราะห์.
87 posts
411 followers
412 following
Prolific Poster
Conversation Starter
comment in response to
post
"..."
แม้อาโกะจะขยับหน้าเข้าใกล้เกินไป ชิชิโดะยังคงอยู่ในท่าเดิม กิริยาเดิม และจ้องกลับไปที่ดวงตาสีดำราวกับจ้องลงไปในเหวลึก
คำตอบเหมือนเดิมกับตอนก่อนถาม
แม้เธอจะไม่พูดตอบกลับในทันที ภายในของชิชิโดะถอนหายใจ
"...อย่างนั้นเหรอ?"
"หมายความว่า ไม่มีสิ่งลี้ลับตลอดการเดินอย่างเตร็ดเตร่ของคุณใช่ไหม?"
"อย่างน้อย.. ก็ในความคิดของคุณ?"
comment in response to
post
"เพื่อการศึกษา."
"ฉันเป็นผู้บันทึกและเก็บข้อมูลสิ่งลี้ลับภายในเกาะ."
ตาของชิชิโดะจ้องเขม็งไปยังสีหน้าของโนอะ เหมือนว่าเธอจะสังเกตพฤติกรรมของคุณโดยไม่เปลี่ยนโฟกัสกับสิ่งอื่น
"..."
"แน่ใจใช่ไหม ว่าคุณไม่มีสัมผัสพิเศษด้านการดมกลิ่น?"
comment in response to
post
"'นั่น' ไม่ใช่การอธิบายอย่างละเอียด"
หลังจากถอนหายใจอย่างเบาที่สุด เธอเริ่มตั้งท่า และเตรียมคำถามที่จำเป็นสำหรับการบันทึกข้อมูล
แม้เธอกำลังดีเบทกับตัวเองว่าควรถามอีกฝ่ายหรือไม่ ว่าดูผิวซีดกว่าครั้งก่อนที่เจอกัน
"คำถามไม่มาก แล้วฉันจะออกจากการมองเห็นของคุณ"
"...เจออะไรที่ผิดปกติบ้างไหม ในการเดินยามค่ำคืนอย่างเตร็ดเตร่"
comment in response to
post
(ทำไมเธอไม่หลบฝน?! 😭)
comment in response to
post
"อธิบาย."
แม้ยังไม่ลดละสายตา แต่ราวกับเครื่องจักร แขนของเธอหยิบสมุดปากกา และผ้าผืนหนึ่งออกมาจากกระเป๋าได้โดยที่ไม่ต้องโฟกัสกับมัน
"และในระหว่างนั้นเอง ..ก็เช็ดตัวด้วย"
"..ถ้าไม่สบายจากการตากฝน จะแย่เอา"
ชิชิโดะเอียงคอ แล้วยื่นผ้าผืนนั้นให้
แม้ว่าจะไม่มีฝนตกก็ตาม แต่บางสิ่งที่ทำให้อีกฝ่ายเปิดร่มออกและตัวเปียกปอน ..ทำให้เธอ..รู้? หรือคิดแบบนั้นไปเอง?
"ฉันขอยืนกราน."
comment in response to
post
"แค่..สงสัย"
"เพราะไม่มีอะไรนอกจากคุณอยู่ตรงนี้."
อย่างน้อยก็ในสายตาของผู้ที่ไม่สามารถเห็นสิ่งผิดปกติ ได้แต่เพียงบันทึกจากปากคำของผู้ที่พบเห็นจริงๆ
"และเป็นอีกวันที่คุณเองก็ออกมาเดินในยามนี้"
"...แล้วเห็นสิ่งที่ไม่ควรเจอหรือเปล่า?"
สายตาของชิชิโดะยังคงมองอีกฝ่ายไม่ลดละ จับตาการเคลื่อนไหวและปฏิกิริยา, มีเพียงเสียงของเครื่องบันทึกเทปที่ตัดบรรยากาศความสงบภายในค่ำคืน
comment in response to
post
เสียงเครื่องบันทึกเทปดังขึ้น ร่างของหญิงสาวผมปรกหน้าก็ค่อยๆ เข้าใกล้ขึ้นทุกย่างก้าวเข้ามาหาอีกฝ่าย
เป็นอีกวันที่ชิชิโดะคอยลาดตระเวนและสอดส่องหาสิ่งผิดปกติภายในเกาะ และถึงแม้อาโกะจะยกนิ้วชี้แปะริมฝีปากเป็นสัญญานให้ลดเสียงลง
เธอก้มลงมา จ้องดวงตาสีดำมืดแล้วกล่าวด้วยน้ำเสียงปกติ
"...ต้องการความสงบ?"
comment in response to
post
"ขออภัยที่ด่วนสรุป."
เธอโค้งตัวช้าๆ ในความหยาบคายของตัวเองตามมารยาท ก่อนจะกล่าวต่อ
"ในสายตาของผู้ที่มีสัมผัสพิเศษด้านการมองเห็น จะพบว่ามีของเหลวสีดำติดอยู่ที่บัตร ..และมีสิ่งเดียวกันในถุงนี้"
ชิชิโดะเขย่าถุงเบาๆ
"คุณไม่เห็นใช่หรือไม่?"
comment in response to
post
"อาจจะ."
"ฉันกำลังคิดถึงการเก็บข้อมูลประวัติของผู้มีสัมผัสพิเศษ เพื่อนำมาวิเคราะห์ปัจจัยการทำงานของมัน"
เมื่อพูดเสร็จ ลูกตาของเธอก็ขยับมามองโทโกะลึกลงไป
"แต่นั่นจะเป็นการรุกล้ำพื้นที่ส่วนตัวไป"
ชิชิโดะค่อยๆ เคลื่อนตัวออก เหมือนว่าธุระของเธอจะเสร็จสิ้น
"อย่างไรก็ตาม ขอบคุณสำหรับความร่วมมือ."
comment in response to
post
"ฮื้ม."
ราวกับว่าเหตุการณ์น่าตกใจไม่ได้เกิดขึ้น เธอเดินขากะเผกไปช้าๆ ไม่สนใจว่าจะมีของปาใส่ เพื่อหยิบบัตรของตัวเอง
"น่าสนใจ.."
ก่อนที่จะมีเสียงขยับของกล่องกระดาษกล่งใหญ่ที่กำลังจะพุ่งเข้ามาหาอีกฝ่าย
แต่ด้วยบาดแผลในขาของเธอที่รักษาไม่เสร็จ เธอจึงทำได้แค่พูดเสียงดังเท่านั้น
"ข้างหลัง.. ระวัง!"
comment in response to
post
เมื่อฟังว่าอีกฝ่ายล้างบัตรไปแล้ว เธอเลยรีบเปลี่ยนเป็นอีกซองที่ยังไม่ได้ถูกใช้ในทันที
เมื่ออีกฝ่ายเคาะเสร็จ ก็เก็บมันเข้าไปในกระเป๋าที่มีตัวอย่างอีกหลายซอง
"นั่นไม่ใช่เรื่องที่ฉันจำเป็นต้องรู้"
"อย่างไรก็ตาม ขอบคุณที่ให้ความร่วมมือ."
"ขอตัว..."
เสียงและตัวของเธอเฟดหายเข้าไปในฝูงชน ราวกับไม่มีเธออยู่ตรงนั้น
comment in response to
post
"ฉันได้รับคำแบบนั้นมามาก ฉันจะถือว่าเป็นคำชม"
แม้จะไม่สนใจ แต่ก็อดพูดไม่ได้
"ฉันกำลังเชื้อเชิญคุณตอนนี้. หากสนใจก็มาหาฉันที่ชมรมในช่วงวันนั้น"
"และขอบคุณอีกครั้งที่ให้ความร่วมมือ ฉันขอตัว.."
เสียงของเธอค่อยๆ เฟดหายและตัวของเธอก็กลับเข้าไปในหมู่มวลชน ราวกับว่าไม่มีเธออยู่ตรงนั้น
วันธรรมดาในเกาะไทเฮอักวัน
(ขอบคุณที่เข้ามาเล่นด้วยกันนะครับ! จะโรลทิ้งท้ายอะไร ทำได้เลย)
comment in response to
post
"เป็นคำตอบที่..คุณจริงๆ.."
คำตอบแบบไอ้งั่งที่เห็นแต่ตัวเองอ่ะนะ
"..และได้โปรดอย่าเอาคำใส่ปากคนอื่น ถ้าคุณยังไม่รู้จักเขาดีพอนะคะ"
"ถ้าหากเป็นฉันตอนปี 1 ฉันอาจจะเห็นด้วย แต่นั่นเปลี่ยนไปแล้ว"
"อย่างไรก็ตาม ..จะให้ฉันเก็บตัวอย่างหรือไม่คะ?"
ค้างท่านี้มาจะ 10 นาทีแล้ว
comment in response to
post
"ฉันรู้จักทุกคนในชมรม เพราะฉะนั้น ใช่ ฉันรู้จักพวกคุณ."
เธอเก็บซองลงไปในกระเป๋า ที่มีตัวอย่างอีกมากมายอยู่ภายในนั้น
"ฉันชื่อชิชิโดะ ฉันรับทำหน้าที่เป็นผู้บันทึก และจัดเก็บเอกสารเกี่ยวกับสิ่งลี้ลับ และอื่นๆ"
พูดหน้าที่และตำแหน่งด้วยสีหน้าที่นิ่งที่สุด
comment in response to
post
"นี่คุณตั้งข้อสังเกตที่ขัดกับความเชื่อของคุณเองหรือเปล่า?"
เธอพูดขึ้นมาทันที คิ้วขมวดเล็กน้อย ก่อนจะส่ายหน้า
"แต่ใช่ คุณสามารถเปรียบเทียบการรับรู้เป็นคลื่นความถี่ของวิทยุได้ นั่นใกล้เคียงกับการทำงานของระบบสัมผัสสิ่งลี้ลับ"
"ดังนั้น ฉันถามคุณกลับ.."
"คุณคิดว่าสสารนี้มีจริงหรือไม่?"
ชิชิโดะพูดข้อสงสัยทั้งหมด ขณะที่ยังยื่นมือขอบัตรอยู่
comment in response to
post
เธอจับบัตรแล้วค่อยเคาะๆ มันลงไปในซอง บางส่วนนั้นถูกเคาะลงไปในซองได้แล้ว แต่บางส่วนก็ถูกปล่อยทิ้งไว้ เพราะเจ้าตัวไม่สามารถเห็นได่
"รับคืนด้วย ขอบคุณที่ให้ความร่วมมือ"
เธอยื่นบัตรคืน และกลับมาจ้องหน้าอีกฝ่าย สายตาของเธอเปลี่ยนไปด้วยความคุ้นเคย
"คุณชิราอิชิ, ใช่ไหม? จากชมรมสิ่งลี้ลับ?"
"ฉันจะทดสอบสารในอีกไม่กี่วัน หากคุณสนใจ คุณสามารถมาทำการทดสอบกับฉันได้"