thkkiriyone.bsky.social
#THK_Commu『天道❈霧世音❲เทนโด คิริโยเนะ❳ 177:66❈16歳▷2年F組 ▷240478』
หอพักห้อง B415
DM24/7 ผปค.มีกิจการส่วนตัวอาจตอบช้า
Doc. https://docs.google.com/document/d/1x6HcZUQdSd7ndW2ABVyXNIiifrk5fN_xIJzsUIc7HZc/edit?usp=drivesdk
30 posts
939 followers
1,204 following
Prolific Poster
Conversation Starter
comment in response to
post
ขนตาสีเงินหลุบลง เขามองคนที่ฟุบลงบนไหล่ตนเองเงียบๆ
"อืม"
เสียงตอบรับในลำคอดังขึ้น เขาสัมผัสได้ถึงไอร้อนบนลาดไหล่ตนเองที่ร้อนลวก ลมหายใจกระชั้นที่รินรดตัวเขาทำให้คะเนได้ว่าคงเป็นไข้หนักแน่
"ตอนนี้ก็แย่เหมือนกัน แค่แย่น้อยกว่าหรอก"
เท้าก้าวเข้าไปยังห้องพยายาบาลที่ไร้ซึ่งผู้คน
...อาจารย์ไปไหนกันหมด
เทนโดนึกสงสัยในใจ ทว่าเขาก็ไม่ได้สนใจนัก พาคนป่วยไปไว้ที่เตียงแทน
comment in response to
post
ขายาวก้าวเดินไปตามทางยาวโดยไร้ซึ่งอาการสั่นเทาใด ๆ ปากบางขยับพูดไปด้วย
"ไม่งั้นนายคงแย่แน่"
comment in response to
post
เขาหันหลังจับแขนอีกฝ่ายให้พาดมาที่บ่า มือหนาสอดข้างใต้ข้อพับของอีกฝ่ายก่อนจะยกตัวขึ้น
ไม่รู้ว่าเพราะเล่นกีฬามาแทบทั้งหมดด้วยรึเปล่าที่ทำให้มีแรงเยอะมากกว่าใครๆ
"อืม แต่ฉันก็เปลี่ยนชมรมแล้วล่ะ"
เทนโด คิริโยเนะ คนนี้ขี้ร้อนมากและไม่ชอบเลยเวลาที่ร่างกายชุ่มไปด้วยเหงื่อ ตั้งแต่ที่มาเรียนที่นี่ก็เปลี่ยนชมรมมาหลายครั้งแล้ว
ไม่ว่าจะเบสบอล ยูโด เคนโด คิวโดก็ตาม
"โชคดีที่วันนี้ฉันแวะมา"
+
comment in response to
post
เด็กหนุ่มย่อตัวลงนั่งยองบนปลายเท้า
"ไม่งั้นก็ขี่หลังฉันมั้ย"
เขาโน้มหน้าลงมองคนตรงหน้านิ่ง ก่อนเสนอความช่วยเหลือ
comment in response to
post
คันธนูยูมิถูกวางพิงไว้ในที่เก็บอย่างดี เทนโดที่เห็นเช่นนั้นแล้วก็หันกลับไปทิศทางก่อนหน้า
มือที่มีกำไลหยกประคำล้วงในกระเป๋ากางเกง
ปลายเท้าของเขาชะงักลง เมื่อหันมาเห็นอีกคนนอนพิงผนังไว้
ดูท่าจะเป็นหนักเอาเรื่องเลย
เขาก้าวไปหยุดยืนตรงหน้าอีกฝ่ายนิ่ง ใบหน้าก้มลงมองอย่างสำรวจ
"นี่ ลุกขึ้นไหวมั้ย"
แม้โทนเสียงจะราบเรียบไปบ้างทว่าเสียงที่ใช้กลับชัดเจนและเนิบช้า เพื่อให้อีกฝ่ายได้ยินชัด
+
comment in response to
post
(กลับมาเซ่นไหว้ต่อแล้วคับบบ)
เทนโดเห็นว่าเงามือหลังชั้นหนังสือรับไมตรีของเขาไว้ ก็ล้วงเอาอมยิ้มออกมา
นิ้วเรียวแกะเปลือกอมยิ้มออกก่อนส่งเข้าปากไป ล้างรสชาติบ๊วยในปากออกจนหมด
เขามองเข้าไปในช่องว่างนั้นเล็กน้อย พลางล้วงมือเอาอมยิ้มอีกแท่งออกมาจากกระเป๋ายื่นส่งให้ระหว่างชั้น
"กินเจ้านี่มั้ย"
เสียงทุ้มพูดขึ้น ทว่ายังไม่ได้ส่งให้อีกฝังทันที เขาจับปลายด้ามไว้เหมือนพร้อมจะดึงกลับ
comment in response to
post
ยิ่งเห็นท่าทางล่องลอยจนจะหลับของอีกฝ่ายก็ยิ่งขมวดคิ้ว
มือกำคันธนูไว้แน่น ใบหน้าผินมองไปทางอื่นพลางถอนใจออกมาอย่างช่วยไม่ได้
คนตรงหน้าจวนจะไม่ไหวอยู่แล้ว แต่ก็ยังดื้อดึงอยู่เช่นเคย
"นั่งรอก่อน ฉันขอไปเก็บธนูแล้วจะรีบกลับมา"
เทนโดโน้มตัวลงคุยกับคนตรงหน้าด้วยความใจเย็น
comment in response to
post
(ขอมา+คับบบ)
มือหนาจับสันหนังสือที่ต้องการออกมาจากชั้นวาง พลันปรากฏดวงตาสีดำสนิทจดจ้องมาจากอีกฝั่งหนึ่ง
ดวงตาสีโกเมนมองนิ่งไม่ไหวติง ก่อนจะวางหนังสือลงบนแขน
คิริโยเนะลดศีรษะลงก่อนที่มืออีกข้างจะล้วงเอาสาหร่ายรสบ๊วยขึ้นมาคาบไว้ รสของบ๊วยหวานเปรี้ยวเค็มกระจายไปทั่วปาก
"...."
เขาส่งสาหร่ายอีกชิ้นรอดไปในช่องหนังสือ
comment in response to
post
มือที่สวมกำไรลูกประคำละออกจากหน้าผากมน เลื่อนมาประคองไหล่คนตรงหน้าแทน
คิ้วเรียวกดลงอย่างคิดหนัก
"ไม่ต้องซ้อมแล้ว ฉันว่านายควรพักก่อนนะ"
คิริโยเนะเอ่ยห้ามคนที่ดื้อจะฝึกซ้อมต่อไป
"ซ้อมน่ะไว้ค่อยหายก็ยังไม่สายนะ ตอนนี้แค่จะยืนตรงๆยังยากเลย"
เสียงทุ้มเอ็ดเพื่อนร่วมห้อง ก่อนที่มือที่ว่างอยู่จะจับคันธนูของอีกฝ่ายไว้
"เดี๋ยวฉันเก็บให้เอง"
comment in response to
post
ใบหน้าเรียบเฉยที่มักขมวดคิ้วเสมอ ครานี้ยิ่งขมวดคิ้วหนักกว่าเก่า ด้วยเพื่อนคนนี้ดูไม่ดีเอาเสียเลย
ใบหน้าที่แดงเรื่อและน้ำเสียงผะแผ่วเหมือนเสียงแมวทำให้อีกฝ่ายยิ่งดูอ่อนแรง
"ขอโทษนะ"
เด็กหนุ่มเอ่ยขอละแก่โทษก่อนที่หลังมือขาวจะยกขึ้นวางแนบกับหน้าผากมนที่มีผมปรกอยู่ประปราย
ดวงตาสีแดงมองพิจารณาก่อนที่มืออีกข้างจะยกขึ้นแนบกับหน้าผากตนเองด้วย
"ตัวร้อนนิดหน่อยนะ"
เสียงทุ้มต่ำเอ่ยขึ้น
comment in response to
post
(วิ่งมาบวกครับบบบ)
เทนโดที่เดินไปตามห้องชมรมมองเห็นเพื่อนร่วมห้องมีท่าทางแปลกๆ
นัยน์ตาคมหรี่มองชายหนุ่มในชุดฮากามะซ้อมยิงธนูจนเสร็จ ทว่าอีกฝ่ายกลับดูเหนื่อยหอบเกินไปจนน่าเป็นห่วง
ขาเรียวก้าวสืบเข้าไปใกล้อีกฝ่ายหวังจะเช็คให้แน่ใจ
"นี่ เป็นอะไรรึเปล่า"
เขาส่งเสียงทักออกไป
comment in response to
post
(ขอปักไว้ก่อนนะครับ 🙇)