thkshu.bsky.social
#THK_Commu
ฟุรุยะ ชู | 古谷●秀 | NPC | เจ้าของร้านขนมญี่ปุ่น
Profile : CMS. by มันฝรั่ง ที่เกิดใน ตู้เย็น(FB)
Doc ตัวละคร : https://bit.ly/41RSH3M
Doc ร้าน : https://bit.ly/4lpS3lN
22 posts
378 followers
402 following
Regular Contributor
Active Commenter
comment in response to
post
ชูหันไปตามเสียงเรียกที่คุ้นเคยก่อนจะระบายยิ้มออกมาเมื่อเห็นเอ็นกะที่มาพร้อมทาโกะยากิในมือ ชายหนุ่มขยับตัวเล็กน้อยเพื่อให้อีกคนได้นั่งลงข้าง ๆ สบาย ๆ
"ครับ มาทานกันเถอะ"
ว่าแล้วก็หยิบตะเกียบคีบยากิโซบะขึ้นมา จากนั้นจึงยื่นไปทางเอ็นกะพร้อมใช้มือรองไว้เพื่อกันหก
"เอ้า เอ็นกะคุง"
"อ้ามมมมม"
แทนที่จะกินเอง ชูกลับเลือกที่จะป้อนเอ็นกะก่อน ก็นะ เขาอยากให้เด็กคนนี้ลองทานก่อนนี่นา
comment in response to
post
พูดคุยกันนิดหน่อยตามประสาคนทำงานค้าขายเหมือนกัน พอได้ยากิโซบะที่ตนสั่งแล้วจึงค่อยโบกมือน้อย ๆ เป็นการบอกลา จากนั้นจึงเดินไปนั่งตรงม้านั่งตัวหนึ่งในตำแหน่งที่เอ็นกะชี้ไว้ก่อนหน้านี้
ยากิโซบะยังร้อนอยู่เพราะเพิ่งคำเมื่อครู่ กระนั้นแล้วชูก็ไม่คิดที่จะทานก่อน เขารอให้เอ็นกะกลับมาแล้วค่อยทานด้วยกัน เขาคิดว่าแบบนั้นน่าจะดีกว่าน่ะนะ
comment in response to
post
สายตามองตามนิ้วที่ชี้ไปทางม้านั่งก่อนจะพยักหน้าน้อย ๆ เป็นเชิงตกลง และเมื่ออีกคนวิ่งออกไปแล้วก็ไม่ลืมที่จะตะโกนไล่หลัง
"เอ็นกะคุง! วิ่งแบบนั้นระวังสะดุดนะครับ!"
รู้ทั้งรู้ว่าอีกคนก็ไม่ใช่เด็ก ๆ แล้วแต่ก็อดไม่ได้ที่จะเตือนไปก่อน เพราะถ้าหกล้มขึ้นมาจะแย่นี่นะ
หลังจากนั้นไม่นานชูก็ค่อย ๆ เดินไปทางร้านขายยากิโซบะ กวาดตามองอยู่ครู่หนึ่งแล้วเอ่ยปากสั่งอาหารกับเจ้าของร้าน
comment in response to
post
หันไปตามทิศทางที่อีกคนว่า ก่อนจะพยักหน้าเบา ๆ เป็นเชิงบอกว่าเอาตามนั้น
"ครับ งั้นเดี๋ยวผมไปซื้อยากิโซบะให้นะ"
"เอ็นกะคุงไปซื้อทาโกะยากิให้หน่อยได้ไหม?"
ถ้าแยกกันไปคนละร้านน่าจะได้ของเร็วกว่าน่ะนะ ยังไงร้านก็อยู่ใกล้ ๆ กัน กวาดตาแปปเดียวเดี๋ยวก็เจอเองแหละ ไม่หลงหรอก
comment in response to
post
"ขอโทษครับ อดเอ็นดูไม่ได้นี่นา"
ชูเลือกที่จะตอบไปตามตรงในเรื่องที่ตนหัวเราะอีกฝ่าย ในขณะที่ปล่อยให้อีกคนแกว่งมือตนเล่นโดยไม่ได้ว่าอะไร
"ถ้ายังไงเราทานของคาวก่อนของหวานดีไหมครับ? ยากิโซบะก็น่าสนใจนะ"
"หรือว่าเอ็นกะคุงอยากทานของหวานก่อน?"
ถึงวันนี้เขาจะเป็นคนถูกโอ๋ แต่ก็เลือกที่จะถามความเห็นเด็กข้างตัวก่อน เพราะว่าเป็นคนช่างตามใจนี่นะ
comment in response to
post
"อุ๊บ―"
ชูหลุดหัวเราะออกมาอีกครั้งเมื่อได้ยินเสียงท้องร้องจากอีกคน แน่นอนว่าเขาไม่ปฏิเสธข้อเสนอของอีกคนหรอก จะไหลตามน้ำให้ก็แล้วกันนะ
"อื้ม อยากครับ ช่วยพาไปทีนะเอ็นกะคุง"
ว่าแล้วก็ส่งยิ้มให้ รอให้อีกฝ่ายเป็นคนเดินนำไป
"จะว่าไปในงานจะมีทาโกะยากิไหมนะ.."
ระหว่างนั้นเจ้าตัวก็พึมพำออกมาเบา ๆ กินของคาวสักหน่อยก็ดีเหมือนกัน เผื่อเด็กตรงหน้าอยากทานด้วยน่ะนะ
comment in response to
post
คิ้วเรียวเลิกขึ้นเล็กน้อยหลังได้ยินคำพูดของอีกฝ่าย ก่อนที่ชูจะหลุดหัวเราะออกมาจนต้องยกมือปิดปากไว้ไม่ให้ดูเกินงาม สักพักถึงกระแอมกลบเกลื่อนเหมือนเมื่อกี้ตัวเองไม่ได้หลุดขำ
"งั้น..รบกวนด้วยนะครับเอ็นกะคุง"
"วันนี้คงต้องขอให้ตามใจผมซะแล้วล่ะ"
พอพูดจบก็ยื่นมือไปทางด้านหน้า
"อย่างแรก..ช่วยจับมือผมหน่อยนะครับ?"
ถึงปริมาณคนจะไม่เยอะเมื่อเทียบกับปีก่อน ๆ แต่จับมือกันหลงไว้น่าจะดีกว่า
comment in response to
post
พูดออกไปเพื่อไม่ให้อีกคนเป็นห่วง และการมาเที่ยวในครั้งนี้ก็เหมือนเป็นการพักผ่อนอย่างนึง เพราะงั้นก็ถือว่ากำลังพักอยู่ล่ะนะ
"แล้ว..เอ็นกะคุงมีร้านไหนที่อยากไปเป็นพิเศษไหมครับ?"
"เดี๋ยวครั้งนี้ผมเลี้ยงเองนะ"
...
เอาอีกแล้ว นิสัยที่ชอบทำอะไรให้คนอื่นแบบนี้
comment in response to
post
พอเห็นปฏิกิริยาของอีกฝ่ายเจ้าตัวก็หัวเราะออกมาคล้ายกับนึกเอ็นดูในอากัปกิริยาคล้ายแมวเช่นนั้น และเมื่อถูกถามเกี่ยวกับที่ร้านก็เอียงคอหน่อย ๆ
"อืม ที่ร้านก็เหมือนทุกวันแหละครับ แต่วันนี้ปิดเร็วหน่อยเพราะจะมาเที่ยวกับเอ็นกะคุงน่ะ"
ว่าพลางยื่นมือไปลูบผมคนตัวเล็กเบา ๆ
"ไม่ต้องห่วงหรอกครับเอ็นกะคุง ผมไม่เหนื่อยเลย แค่นี้สบายมาก"
comment in response to
post
เจ้าตัวเอ่ยถามเพื่อความแน่ใจว่าตนไม่ได้ปล่อยให้คนตรงหน้ารอนานเกินไป
ชูในวันนี้ดูแปลกตาอยู่สักหน่อย คงเพราะทรงผมที่เปลี่ยนไปรวบเป็นหางม้าเล็ก ๆ แทนที่จะรวบครึ่งผมตามปกติ ทั้งยังอยู่ในชุดยูคาตะสีเรียบ ๆ ที่ไม่ใช่ชุดยูนิฟอร์มประจำร้านของเจ้าตัว
comment in response to
post
ในขณะที่เอ็นกะกำลังยืนรออยู่นั้น ใครบางคนก็ค่อย ๆ ย่างเท้าก้าวเข้ามาจากด้านข้างพร้อมกับนิ้วเรียวที่ถูกยกขึ้นจิ้มแก้มเด็กน้อยตรงหน้าเบา ๆ เหมือนเป็นการเรียกและแกล้งให้ตกใจไปในตัว
"เอ็นกะคุง"
เสียงที่คุ้นเคยเอ่ยเรียกอีกฝ่าย ชูส่งยิ้มให้คนตรงหน้าด้วยรอยยิ้มปกติไม่ต่างไปจากเดิม
"สวัสดีตอนเย็นครับ"
"รอนานหรือเปล่า?"
comment in response to
post
พอรู้ว่าตัวเองตอบถูก ชูก็ยิ้มกว้างขึ้น เขาก้มลงมองทามะจังในมือฮิคาริ ก่อนจะยื่นมือไปลูบเบาๆเพื่อรับรางวัลที่ตนเองได้
"อันที่จริงผมเองก็ออกมาซื้อของน่ะครับ"
"พอดีของที่ร้านใกล้หมดแล้วเลยออกมาซื้อน่ะ"
ระหว่างพูดก็โคลงหัวไปมาเบาๆ
"ถ้ายังไงเดี๋ยวเดินไปด้วยกันไหมครับ?"
(ไม่เป็นไรครับบบบบบบบบ ดูแลสุขภาพด้วยน้าาาาาาาาาาา)
comment in response to
post
(เจ้าเด็กกกกกกก 😭✨)
comment in response to
post
คิ้วเรียวเลิกขึ้นเล็กน้อยเมื่อได้ยินคำพูดของอีกฝ่าย ก่อนที่จะตามมาด้วยเสียงหัวเราะของเจ้าของเส้นผมสีน้ำตาล
"แหม แบบนี้ผมต้องทายให้ถูกซะแล้วสิ"
ชูทำท่าคิดพร้อมกับศีรษะที่โคลงไปมา หลังจากครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งก็เอ่ยคำตอบออกไป
"ผมขอทายว่า..มาซื้อของ?"
ว่าแล้วก็ส่งยิ้มให้ รอลุ้นว่าคำตอบของตนจะถูกหรือไม่
comment in response to
post
ชูหันไปมองตามเสียงทักทาย พอเห็นว่าเป็นคนที่คุ้นเคยกันดีก็ส่งยิ้มให้ก่อนจะก้าวขาเดินไปหา
"นากาจิมะซัง สวัสดีตอนเย็นครับ"
"ทามะจังด้วย สวัสดีนะ"
ไม่ลืมที่จะก้มหน้าลงทักทายเจ้าก้อนขนฟูที่อยู่ในมือฮิคาริด้วย และพอทักทายเสร็จก็ค่อยเงยหน้าขึ้นมาถามในสิ่งที่ตนสงสัย
"มาเดินเล่นเหรอครับ? หรือว่ามาซื้อของ?"
comment in response to
post
(แวะมาปักครับผม ✨)
comment in response to
post
(เอมิจังมากินเปียกๆเร็ววววววววววววววว)
comment in response to
post
(เมี้ยวๆๆๆๆๆ เอมิจังงงงงงงงงงงง)
comment in response to
post
(แปะๆมือครับผม)
comment in response to
post
(สำหรับคนที่สนใจโคเป็นพนักงานพาร์ทไทม์/ลูกค้า สามารถอ่านรายละเอียดร้านเพิ่มเติมได้ที่ลิ้งค์ด้านล่างนี้เลยครับ)
Doc ร้าน : bit.ly/4lpS3lN