yamauuo.bsky.social
🔞金カム | 右尾 (杉尾/勇尾/ヴァシ尾) | 20↑ | she/her | mainly communicate in English | 日本語少しだけ💦 | Twitter : @yamayuuo🔒
📝📍https://privatter.net/u/yamayuuo
235 posts
34 followers
261 following
Prolific Poster
Conversation Starter
comment in response to
post
😭??? ขอต้นทางได้มั้ยคะ นี่มันอะไรกันนน
comment in response to
post
- และในบาราโตะอาร์ค ตอนที่ดวลแย่งแผ่นหนังรอยสักกัน ปู่ฮิจิเรียกโอกาตะที่อยู่บนหอคอยว่า "やぐらにいる奴" (ยางุระ นิ อิรุ ยัทสึ) ซึ่งในเล่มไทยแปลมาว่า "เจ้าคนที่อยู่บนหอคอย" จะเห็นว่ามีคำว่ายางุระอยู่ในนั้น
ซึ่งยางุระมันก็คือสิ่งที่ประดับอยู่เหนือทางเข้าโรงละครคาบุกิพอดี
comment in response to
post
- มีนักแสดงคาบุกิคนหนึ่งสังกัดโรงละครในซารุวากะที่มีชื่อว่า "ซาวามุระ เฮียคุโนะสุเกะ" (澤村百之助) (1857 – 1899)
www.kabuki21.com/tanosuke4.php
comment in response to
post
ทีนี้พอเรารู้จักประเภทของเกอิชากันคร่าวๆแล้ว มาดูกันว่าโอกาตะ โทเมะจะเป็นเกอิชาในข้อไหนที่ยกมานี้
ซึ่งคุณเจ้าของทัมบ์เขาสันนิษฐานว่าโทเมะคือ "เกอิชาเมืองซารุวากะ" หรือ "ยางุระชิตะเกอิชา" ด้วยเหตุผลหลักๆตามนี้ค่ะ
comment in response to
post
ที่ผ่านมาโอกาตะซ่อนความรู้สึกผิดไว้ลึก ๆ ในใจมาตลอด แต่ก็ตามที่อังโกะว่าไว้ หัวใจของโอกาตะไม่ใช่เหล็กไหล อย่างไรเสียโอกาตะก็เป็นมนุษย์ มนุษย์ที่อ่อนแอเกินกว่าจะเสื่อมทรามไร้หัวใจได้จนถึงขีดสุด ต่อให้ไม่ได้มองว่าตัวเองเป็นมนุษย์ แต่ก็ตัดความเป็นมนุษย์ของตัวเองทิ้งไปไม่ได้หรอก
เพราะดูถูกความเป็นมนุษย์ของตัวเองจนเกินไปนั่นแหละถึงได้ต้องทรมานกับมวลความรู้สึกผิดที่ถาโถมใน 310 แบบนี้
comment in response to
post
แม้แต่คนที่เชื่อว่าตัวเองไม่มีทางรู้สึกผิดแน่ ๆ ในท้ายที่สุดก็สามารถรับรู้ถึงความผิดบาปของตัวเองได้ เพราะเขาเป็นมนุษย์คนหนึ่ง และมนุษย์ก็อ่อนแอเกินกว่าที่จะไร้หัวใจได้อย่างสมบูรณ์แบบ
"จิตใจมนุษย์หาใช่เหล็กไหล" เป็นท่อนที่ทำให้เรานึกถึงโอกาตะขึ้นมา แล้วก็หยุดจินตนาการต่อเองไม่ได้
comment in response to
post
โอ้ เราชอบมุมมองนี้มากเลยค่ะ ไม่ค่อยมีคนคุยประเด็นนี้ด้วย พอได้แลกเปลี่ยนแบบนี้ก็เลยว้าวมากค่ะ🥺💖 ปกติเราอ่านงานรัสเซียค่อนข้างบ่อย เวลาคิดอะไรเลยค่อนข้างติดอยู่ในกรอบเหมือนกัน อย่างเรื่อง guilt นี่ก็มองเป็นจิตใต้สำนึกที่ถูกทริกเกอร์จนโผล่มาจางๆ พอมาถึงวันที่เห็นหน้าน้องยูชัดเจน = รู้ตัวแล้วว่าตัวเองรู้สึกผิดได้เหมือนมนุษย์คนอื่น ไม่ได้ผิดปกติอะไร ก็แค่เชื่อในสิ่งที่หลอกตัวเองมาตลอดก็แค่นั้น😔
comment in response to
post
ใช่มั้ยคะ😭 คือถ้าโอกาตะซ่อนความกังวลความเจ็บปวดอะไรพวกนี้ไว้ใต้ใบหน้าที่ไม่แสดงความรู้สึก ยูคุงก็คงซ่อนทุกอย่างไว้ใต้ใบหน้ายิ้มแย้มค่ะ แล้วที่ผ่านมาบทยูคุงในเรื่องส่วนใหญ่มันมองผ่านฟิลเตอร์ของโอกาตะด้วย ก็เลยดูเป็นคนสูงส่งเพอร์เฟ็คไปหมดทุกอย่าง เพราะมองผ่านมุมมองที่กดตัวเองของโอกาตะด้วย😭
comment in response to
post
ยูคุงไม่ได้แค่ไม่เคยมีพี่ชาย แต่ไม่เคยมีอิสระเลยด้วย ดังนั้นตัวตนของโอจังเลยดึงดูดยูคุงมากเพราะเขามีในสิ่งที่ยูคุงไม่มี ยูคุงคิดว่าโอจังคืออิสระ ด้วยเส้นทางชีวิตแบบนี้เขาไม่มีวันเป็นอย่างโอจังได้แน่ๆ อย่างน้อยๆได้อยู่ข้างๆ ได้คอยไล่ตาม ได้เฝ้ามองโอจังตลอดไป แค่นั้นเขาก็มีความสุขแล้ว
ซึ่งถ้าเป็นแบบนี้จริงๆข้างในของยูคุงก็ยุ่งเหยิงไม่ต่างกับโอจังนั่นแหละ🥲
comment in response to
post
แล้วยูคุงก็พยายามบอกตัวเองให้เชื่อในคำสอนทุกอย่างอย่างรุนแรง เพราะโตมาแบบนั้น ทั้งหมดนั้นเลยเป็นความจริงหนึ่งเดียวในชีวิตของยูคุงที่ต้องยึดถือเอาไว้ เพราะถ้าไม่ยึดเอาไว้ให้ดีจนเส้นทางนั้นหลุดลอยไป แล้วเขาจะเกิดมาทำไมกันล่ะ? ทางเลือกเขามีอยู่ทางเดียวคือทางพี่พ่อปูไว้ให้เท่านั้นล่ะ
อาจจะเพราะแบบนั้นตัวตนของโอจังที่ดูเป็นอิสระเหมือนแมวเลยเป็นที่น่าหลงใหลสำหรับยูคุงหรือเปล่านะ?
comment in response to
post
อมก ดีใจที่คิดเหมือนกันนะคะ😭💖 ทางนี้เคยอ่านแต่หนังสือค่ะ พอเห็นภาพที่คุณโพสต์คือเราแบบ นี่มัน UO จริงๆด้วย😭💖 ส่วนงานแปลไทยของมิชิมะอยู่ในรวมเรื่องสั้น "รักด้วยเลือด" ค่ะ (ชื่อเดียวกับงานของมิชิมะค่ะ)
ปกติเวลาอ่านงานญี่ปุ่นจะอ่านงานพวกนักเขียนหัวขบถ พอมาเจอมิชิมะไปเราแบบ ความต่างนี้มันอะไร55555555 แต่ UO มาก😭 ถ้ามีหนังมีหนังสืออะไรแนะนำเพิ่มสามารถแนะนำได้เลยนะคะ😭💖
comment in response to
post
อมก. เพิ่งไปเสิร์ชผลงานมาเมื่อกี๊เลยค่ะตอนเห็นเมนชั่นคุณ เห็นด้วยทุกประการค่ะ😭
ปกติพอเป็น UO หรือตัว อกต. เอง เราชอบไปมองมุม guilt ตลอด เวลาพูดถึงหรือกาวอะไรเลยจะชอบนึกไปทางวรรณกรรมรัสเซียอย่าง crime and punishment หรือไม่ก็ไบเบิลไปเลย มีช่วงหลัง ๆ มานี้ที่กลับมาอ่านวรรณกรรมญี่ปุ่นอีกรอบเลยได้ไปอ่านงานมิชิมะ แล้วจับความเป็น UO บางอย่างได้ค่ะ😂
comment in response to
post
ประมาณนี้555555
comment in response to
post
I see in this film a hauntingly dark and beautiful portrait of the greatest form of love. A love that cannot be separated by death. Through death, we remain whole…Yuuo…man,…The pleasure of lovemaking contrasted with the pain of suicide…
comment in response to
post
ดีใจมากๆๆเหมือนกันค่ะ😭💖 UO คนไทยหากันเจอยากมาก ทุกคนซ่อนตัวกันเก่งเกินนน55555555 (จริงๆแถวนี้ยังมีอีก 2 คนค่ะที่ active อยู่🥺)
ใช่เลยค่ะ น้องยูเหมือนพระเอกญี่ปุ่ยุคเก่ามาก ๆ แบบว่าพวกพระเอกในอุดมคติ ทำอะไรก็สมบูรณ์แบบไปหมด ฟีลรักชาติและหัวโบราณหน่อย ๆ พอมาเทียบกับ อกต. (เลี่ยงคีย์เวิร์ดเสิร์ชเจอค่ะ😭) ก็เลยยิ่งอร่อยค่ะ🥺
comment in response to
post
เดี๋ยว Dm ไปนะคะ555555