lunariaesra.bsky.social
Lunaria Floriswen|ลูนาเรีย ฟลอริสเวน
|the daughter of a grand Duke |Noble
|168/55|16 years old | Y.1
Doc: https://bit.ly/Lunaria_doc
97 posts
222 followers
210 following
Regular Contributor
Active Commenter
comment in response to
post
"ขอบคุณที่ให้เกียรติแนะนำตัวนะคะ... ท่านไลดคริสกำลังจะไปที่ไหนอยู่หรือคะ?"
เธอถามขึ้นด้วยความสุภาพและจริงใจ เพื่อสานต่อบทสนทนาให้ลื่นไหล ท่ามกลางบรรยากาศอันเงียบสงบของช่วงเวลาเย็นที่แสนผ่อนคลาย
comment in response to
post
ลูนาเรียกระพริบตาเล็กน้อย ก่อนจะโค้งศีรษะอย่างสุภาพเพื่อแสดงความเคารพต่อรุ่นพี่ของเธอ
ลูนาเรียยิ้มอ่อนโยน น้ำเสียงสุภาพและจริงใจ
"ดิฉัน ลูนาเรีย ฟลอริสเวน ปี 1 ค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ ท่านไลดคริส"
เธอเอ่ยด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน ดวงตาเป็นประกายแสดงถึงความสนใจในตัวรุ่นพี่ตรงหน้า +
comment in response to
post
นี่อาจเป็นเพียงการเต้นรำหนึ่งเพลงในค่ำคืนที่แสนพิเศษ แต่สำหรับลูนาเรีย มันเป็นช่วงเวลาที่เธอจะจดจำไปอีกนาน—ช่วงเวลาที่เธอเริ่มก้าวเข้าสู่โลกใหม่ของการเต้นรำ และความสัมพันธ์ที่เริ่มต้นขึ้นระหว่างเธอกับรุ่นพี่ที่แสนอ่อนโยนของเธอ
comment in response to
post
เธอพูดจบ ก่อนจะปล่อยให้ร่างกายของเธอเคลื่อนไหวไปตามจังหวะที่แสนสวยงามของค่ำคืนนี้ เสียงรองเท้ากระทบพื้นหินอ่อนอย่างนุ่มนวล ทุกการเคลื่อนไหวของพวกเธอเริ่มเข้ากันได้อย่างสมบูรณ์แบบ +
comment in response to
post
คำพูดที่แฝงไปด้วยความอ่อนโยนของเธอทำให้ลูนาเรียรู้สึกมั่นใจขึ้นเล็กน้อย ใบหน้าของเธอที่ก่อนหน้านี้ยังคงมีความกังวลอยู่บ้าง ค่อย ๆ ผ่อนคลายลง เธอเงยหน้าขึ้นมองเชอรีนาและยิ้มตอบเบา ๆ
ลูนาเรียเสียงแผ่วเบา แต่เปี่ยมไปด้วยความรู้สึกจริงใจ
"ขอบคุณค่ะ รุ่นพี่เชอรีนา..."
comment in response to
post
เชอรีนาเฝ้ามองคู่เต้นรำของเธอที่ค่อย ๆ ปรับตัวได้ดีขึ้น รอยยิ้มบางปรากฏขึ้นบนริมฝีปากขณะที่เธอค่อย ๆ นำลูนาเรียไปตามจังหวะ ร่างกายขยับแผ่วเบา หมุนวนไปตามท่วงทำนองราวกับกำลังปล่อยให้เสียงดนตรีเป็นผู้นำทาง +
comment in response to
post
ลูนาเรียค่อย ๆ ปรับตัวให้เข้ากับจังหวะการเต้นรำ หัวใจของเธอเต้นไปพร้อมกับเสียงดนตรี ขณะที่ร่างกายเริ่มตอบสนองต่อการนำของเชอรีนาได้ดีขึ้น ดวงตาสีชมพูอมฟ้าของเธอสะท้อนแสงจากแชนเดอเลียร์ระยิบระยับ ราวกับหมู่ดาวที่กะพริบไหวในค่ำคืนนี้ +
comment in response to
post
ลูนาเรียยิ้มอ่อนโยน ดวงตาเปล่งประกาย
"ดิฉันเองก็หวังเช่นนั้นค่ะ และหวังว่าจะได้มีโอกาสเต้นรำกับคุณอีกในโอกาสหน้า"
เธอกล่าวพร้อมกับก้าวเท้าไปตามจังหวะดนตรีที่กำลังดำเนินไป ค่ำคืนนี้อาจจะเป็นเพียงจุดเริ่มต้นของมิตรภาพใหม่ ๆ และเรื่องราวที่สวยงามที่กำลังรออยู่เบื้องหน้า
comment in response to
post
คำพูดของซิซิเลียทำให้ลูนาเรียเงยหน้าขึ้นมองคู่เต้นรำของเธอ แววตาของเธอสะท้อนถึงความอบอุ่นและความหวัง แม้ว่าการเดินทางของเธอในอคาเดมียังเพิ่งเริ่มต้น แต่เธอก็สัมผัสได้ถึงความเมตตาและความปรารถนาดีจากผู้คนรอบข้าง +
comment in response to
post
"ขอบคุณนะคะ รุ่นพี่ซิซิเลีย ดิฉันจะพยายามเรียนรู้ให้ดีที่สุดค่ะ"
พวกเธอหมุนตัวไปตามจังหวะของเพลง เสียงรองเท้าสัมผัสกับพื้นห้องโถงอย่างกลมกลืน ทำให้ค่ำคืนนี้ยิ่งดูสมบูรณ์แบบขึ้น +
comment in response to
post
"ดิฉันยังไม่เก่งขนาดนั้นหรอกค่ะ… แต่ถ้าคุณอยากเห็น ดิฉันก็ยินดีวาดให้ดูนะคะ"
เธอยิ้มบาง ๆ อย่างจริงใจ ก่อนจะเงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้ายามเย็นที่เริ่มเปลี่ยนเป็นสีส้มอ่อน
"บางที... ครั้งหน้าเราน่าจะไปสำรวจธรรมชาติด้วยกัน แล้วดิฉันจะลองวาดภาพทิวทัศน์ที่เราพบเจอให้ดูนะคะ"
comment in response to
post
"จริงเหรอคะ? ดิฉันจะดีใจมากเลยค่ะ! ธรรมชาติในอาณาจักรนี้ต้องงดงามมากแน่ ๆ"
เธอพูดด้วยน้ำเสียงตื่นเต้น มือของเธอแตะแขนเสื้อของเคียร่าเบา ๆ อย่างลืมตัว แสดงให้เห็นถึงความจริงใจและความดีใจที่ได้รับคำเชิญ (+)
comment in response to
post
ลูนาเรียเงยหน้าขึ้นเล็กน้อย พูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนและซาบซึ้งใจ
"ขอบคุณนะคะ... ฉันจะพยายามก้าวให้เข้ากับคุณให้ได้ค่ะ"
เธอค่อย ๆ ผ่อนคลายลงทีละนิด หัวใจเริ่มเต้นเป็นจังหวะเดียวกับเสียงเพลงและจังหวะก้าวของพวกเธอ บรรยากาศรอบข้างดูเหมือนจะเงียบลงไปชั่วขณะ เหลือเพียงจังหวะของการเต้นรำที่สอดประสานกันอย่างลงตัว
comment in response to
post
ลูนาเรียหัวเราะเบา ๆ ขณะมองพัฟบอลทั้งสองที่บินวนไปรอบ ๆ กันอย่างร่าเริง
ลูนาเรียยิ้มบาง ๆ มองภาพตรงหน้าด้วยความอบอุ่น
"ดูเหมือนพวกมันจะถูกชะตากันตั้งแต่แรกพบเลยนะคะ น่ารักจังเลย"
เธอยกมือแตะหัวฟีบีเบา ๆ เจ้าตัวเล็กหันมาส่งเสียงสั้น ๆ ก่อนจะบินกลับไปวนรอบโมโมอิอีกครั้ง
"ถ้าพวกมันเข้ากันได้ดีขนาดนี้ ดิฉันว่าดิฉันกับคุณก็คงจะเป็นเพื่อนกันได้ดีเช่นกันนะคะ"
comment in response to
post
ลูนาเรียกระพริบตาเล็กน้อย ก่อนจะยิ้มบาง ๆ อย่างสุภาพ เธอไม่ได้คุ้นเคยกับการทักทายแบบนี้มากนัก แต่ก็เข้าใจถึงธรรมเนียมของราชวงศ์และขุนนางเป็นอย่างดี
ลูนาเรียยิ้มอ่อนโยน โค้งศีรษะเล็กน้อย
"ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกันค่ะ ท่านฮารุฮิโกะ"
เธอมองอีกฝ่ายอย่างสงบ ขณะที่ชายหนุ่มตรงหน้าพูดต่อด้วยน้ำเสียงมั่นใจ
"ค่ะ… เชิญนำทางเลยค่ะ ท่านฮารุฮิโกะ"
comment in response to
post
ลูนาเรียกระพริบตาเล็กน้อยก่อนจะยิ้มบาง ๆ และโค้งศีรษะเล็กน้อยเป็นการทักทายอย่างสุภาพ
ลูนาเรีย (ยิ้มอ่อนโยน)
"ดิฉันลูนาเรีย ฟลอริสเวน ปี 1 บุตรีแห่งแกรนด์ดยุกค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ ท่านเอลอดี"
เธอมองอีกฝ่ายด้วยความสนใจ ก่อนจะพูดต่อด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน
"ฟังดูน่าสนใจมากเลยค่ะ การเต้นของเอสคารอสเป็นแบบไหนหรือคะ?"
เธอถามด้วยแววตาอยากรู้ ขณะเสียงเพลงจังหวะใหม่เริ่มขึ้น
comment in response to
post
คำพูดของอีกฝ่ายฟังดูสับสนเล็กน้อย ทั้งขอบคุณและขอโทษในเวลาเดียวกัน ทำให้บรรยากาศดูน่าเอ็นดูไปโดยปริยาย
"ไม่จำเป็นต้องขอโทษหรอกค่ะ เป็นฉันเองที่ห้ามสายตาตัวเองไม่ได้" เธอพูดด้วยน้ำเสียงที่แผ่วเบา แต่ยังแฝงไปด้วยความจริงใจ
comment in response to
post
"ดูเหมือนฟีบีจะอยากแนะนำตัวกับโมโมะจังด้วยนะคะ"
เธออุ้มฟีบีขึ้นเล็กน้อยให้มันหันหน้าไปทางโมโมะจัง พัฟบอลทั้งสองสบตากันชั่วครู่ก่อนที่ฟีบีจะขยับตัวเล็กน้อย โบกปีกไปมาอย่างขี้เล่น
"หวังว่าพวกมันจะเข้ากันได้นะคะ"
เธอพูดด้วยรอยยิ้ม พลางเฝ้าดูพัฟบอลตัวน้อยของพวกเธอเริ่มต้นมิตรภาพใหม่ของกันและกัน
comment in response to
post
ลูนาเรียหัวเราะเบา ๆ ยกมือแตะปลายคางเล็กน้อยอย่างใช้ความคิด
"อืม... ดิฉันชอบทั้งสองอย่างเลยค่ะ แต่ถ้าให้เลือก..."
เธอหยุดไปชั่วครู่ก่อนจะยิ้มบาง ๆ
"ดิฉันคิดว่าคืนนี้... ช็อกโกแลตร้อนอาจจะเหมาะกว่านะคะ อากาศเย็นแบบนี้ ได้อะไรหวาน ๆ อุ่น ๆ คงจะดีมากเลย"
เธอพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน ก่อนจะหันมามองรุ่นพี่ด้วยแววตาอยากรู้
"แล้วรุ่นพี่ล่ะคะ?
comment in response to
post
"ฉันสัญญาค่ะว่าจะแค่ใช้มันเพื่อพักผ่อน ไม่ใช่เพื่อหนีงานนะคะ"
ลูนาเรียฟังแล้วพยักหน้าเบา ๆ
"ขอบคุณมากนะคะที่แนะนำ ฉันจะลองไปทั้งสองที่เลยค่ะ!" ดูเหมือนเธอจะสนใจโรงเลี้ยงสัตว์เป็นพิเศษ แววตาขึ้นประกายนั่นบ่งบอกได้อย่างดี
comment in response to
post
ลูนาเรีย หัวเราะเบา ๆ พลางมองมือของเขา ก่อนจะวางมือลงไปอย่างอ่อนโยน
"ในเมื่อค่ำคืนนี้เต็มไปด้วยความมหัศจรรย์ ฉันก็ไม่อยากปล่อยให้มันสูญเปล่าหรอกค่ะ"
เธอยิ้มบาง ๆ ขณะก้าวเท้าเข้าใกล้ ดวงตาเป็นประกายขณะสบสายตากับอีกฝ่าย
"ฉันลูนาเรีย...ลูนาเรีย ฟลอริสเวน บุตรีแห่งแกรนด์ดยุกค่ะ" เผลอลืมแนะนำตัวเสียสนิท
comment in response to
post
"ใช่ค่ะ ดิฉันเพิ่งมาเข้าเรียนปีนี้เอง ยินดีที่ได้พบกันนะคะ"
เธอยื่นมือออกไปเล็กน้อยในเชิงทักทาย พร้อมกับรอยยิ้มที่อ่อนโยนและจริงใจ
"แล้วคุณล่ะคะ? ค่ำคืนนี้เป็นคืนแรกของคุณในอคาเดมี่เหมือนกันรึเปล่า?"
เธอถามกลับอย่างใส่ใจ ขณะที่เสียงเพลงบรรเลงไปอย่างต่อเนื่อง ทำให้บรรยากาศรอบตัวดูอบอุ่นและเป็นกันเองมากขึ้น
comment in response to
post
"มัน... น่ารักกว่าที่คิดค่ะ และดูเหมือนจะค่อนข้างขี้อ้อนด้วยนะคะ"
เธอใช้นิ้วแตะหัวกลม ๆ ของฟีบีเบา ๆ เจ้าก้อนขนปุกปุยส่งเสียงครืดคราดเบา ๆ เหมือนพอใจ
"ดิฉันยังไม่ค่อยเข้าใจภาษาของพัฟบอลนัก แต่คิดว่าพวกเราจะเข้ากันได้ดีแน่ ๆ ค่ะ"พลางมองฟีบีที่ขยับตัวเข้าไปใกล้เธอมากขึ้น เหมือนกับว่ามันก็เริ่มรู้สึกไว้ใจเจ้าของของมันแล้ว
"ว่าแต่... พัฟบอลของคุณล่ะคะ? เป็นอย่างไรบ้าง?"
comment in response to
post
"ดิฉันคิดว่าค่ำคืนนี้ช่างสวยงามมากค่ะ ทุกอย่างน่าตื่นเต้นไปหมดเลย ทั้งบรรยากาศ อาหาร และเสียงดนตรี... มันเหมือนภาพในความฝันเลยล่ะค่ะ"
"แต่ก็คงต้องยอมรับว่าดิฉันยังไม่ชินกับงานเลี้ยงใหญ่โตแบบนี้เท่าไหร่นัก บางครั้งก็รู้สึก... เหมือนหลงทางอยู่กลางมหาสมุทร"
"ฉันลูนาเรีย ฟลอริสเวน ปี 1 ค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกันนะคะ รุ่นพี่ฟิเนียม"
comment in response to
post
ลูนาเรียยิ้มอ่อนโยน ตอบด้วยน้ำเสียงสดใส
"ฉันชอบอยู่กับธรรมชาติค่ะ ชอบเดินป่า ฟังเสียงลมพัดผ่านต้นไม้ และเฝ้าดูดอกไม้ผลิบานตามฤดูกาล มันทำให้ฉันรู้สึกสงบและเป็นตัวของตัวเองมากที่สุด"
เธอหยุดไปชั่วขณะ ก่อนจะหัวเราะเบา ๆ
"นอกจากนี้... ฉันก็ชอบวาดภาพธรรมชาติด้วยนะคะ มันเป็นเหมือนการเก็บบันทึกความทรงจำของฉันในแบบของตัวเอง"
comment in response to
post
ลูนาเรียยิ้มอย่างอ่อนโยน ขณะขยับนิ้วมือเป็นจังหวะสวยงาม
'สวัสดี' ตอบ
แววตาของเธอเป็นประกายระยิบระยับ ไม่แน่ใจว่าหญิงสาวอีกฝ่ายจะเข้าใจภาษามือนี้หรือไม่ แต่เธอก็หวังว่าอีกฝ่ายจะรับรู้ถึงความตั้งใจดีที่ส่งผ่านรอยยิ้มและการเคลื่อนไหวเหล่านั้น
comment in response to
post
(มา + สั้น ๆ ค่ะ )
ลูนาเรียกดชัตเตอร์เก็บภาพช่วงเวลานี้เอาไว้ ก่อนจะหัวเราะออกมาเบา ๆ อย่างมีความสุข ไม่ว่าจะดูเป็นทางการหรือไม่ก็ตาม
"สง่างามมากค่ะ"
comment in response to
post
เมื่ออีกฝ่ายเอ่ยแนะนำตัว ลูนาเรียยิ้มอ่อนโยน ก่อนจะตอบกลับด้วยน้ำเสียงนุ่มนวล
ลูนาเรียยิ้มบาง ๆ โค้งศีรษะเล็กน้อยอย่างสุภาพ
"ดิฉันลูนาเรีย ฟลอริสเวน บุตรีแห่งแกรนด์ดยุกฟลอริสเวน ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ"
เธอพูดอย่างนุ่มนวล ท่วงท่าที่ยังคงสง่างามแม้จะอยู่ท่ามกลางการเต้นรำ
ลูนาเรียมองอีกฝ่ายด้วยความสนใจและยิ้มเล็ก ๆ
"คุณออเดรย์ ต้องขอยอมรับว่าฝีมือการเต้นรำของคุณช่างงดงามจริง ๆ"
comment in response to
post
"ฉันก็ไม่ได้ว่าอะไรหรอกค่ะ แค่รู้สึกเกรงใจ ที่ทำให้รุ่นพี่ต้องมากังวลเรื่องของฉันแบบนี้"
ลูนาเรียพึมพำกับตัวเอง
"แต่ก็จริงนะ... มันหนาวกว่าที่คิด"
เธอเงยหน้ามองเขาอีกครั้ง ก่อนจะขยับเข้าใกล้อีกฝ่ายเล็กน้อย
ลูนาเรียยิ้มบาง ๆ อย่างรู้สึกผิดปนขบขัน
"แต่ถ้ารุ่นพี่ไม่ว่าอะไร ฉันขออาศัยไออุ่นจากตรงนี้สักครู่ได้ไหมคะ?"
comment in response to
post
ลูนาเรียยิ้มอย่างสุภาพ พลางสบตาอีกฝ่าย
"รุ่นพี่ใจดีจังนะคะ ฉันดีใจที่ได้ฟังเรื่องราวของที่นี่จากมุมมองของคุณ"
เธอหยุดไปชั่วครู่ ก่อนจะหัวเราะเบา ๆ ยามได้ยินน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความเอ็นดูของเขา
ลูนาเรียเอียงคอเล็กน้อย
"งั้น...หากฉันถามถึงสถานที่ที่ดีที่สุดในอคาเดมี่สำหรับพักผ่อน รุ่นพี่จะแนะนำที่ไหนให้ฉันดีล่ะคะ?"
แววตาของเธอเป็นประกายด้วยความอยากรู้ ขณะรอคำตอบจากเขา
comment in response to
post
ลูนาเรียวางมือข้างหนึ่งบนมือของออเดรย์ และอีกข้างประคองเอวอีกฝ่ายไว้อย่างสุภาพ ก่อนจะนำก้าวแรกของการเต้นรำอย่างอ่อนโยน
หนึ่ง สอง สาม…
จังหวะวอลซ์ค่อย ๆ เคลื่อนไหวไปตามเสียงดนตรีท่วงท่าทั้งสองราวกับเป็นส่วนหนึ่งของค่ำคืนนี้ ดวงตาสีอ่อนของลูนาเรียจับจ้องไปยังคู่เต้นรำของเธอ พร้อมรอยยิ้มละมุน
“คุณเต้นเก่งมากเลยค่ะ” เธอกระซิบเบา ๆ ระหว่างที่พวกเธอหมุนไปตามจังหวะ
comment in response to
post
"ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ คุณเคียร่า" เธอพยักหน้าอย่างนอบน้อม "ฉันชื่อ ลูนาเรีย ฟลอริสเวน ปีหนึ่งค่ะ ขอบคุณที่ให้การต้อนรับอย่างอบอุ่นนะคะ"
เมื่อได้ยินว่าเคียร่าไม่ถนัดเรื่องเต้นรำ ลูนาเรียหัวเราะเบา ๆ อย่างเข้าอกเข้าใจ "ไม่เป็นไรหรอกค่ะ ฉันเองก็ไม่ได้เชี่ยวชาญขนาดนั้น บางทีการได้พูดคุยกันแบบนี้ก็เป็นส่วนที่สนุกของงานเลี้ยงเหมือนกัน"
comment in response to
post
“ค่ะ...ปีหนึ่งเอง” เธอพยักหน้ารับ ก่อนจะทำหน้าตกใจเล็กน้อยเมื่อฟิเนียมพูดถึงงานอื่น ๆ ที่จะตามมา “เอ๋? เหนื่อยกว่าเดิมอีกเหรอคะ...”
เธอถอนหายใจพลางหัวเราะ “แต่ก็คงเป็นประสบการณ์ที่ดีจริง ๆ นั่นแหละค่ะ”
เมื่อฟิเนียมชวนให้เธอนั่งพัก ลูนาเรียก้มลงมองรองเท้าของตัวเองก่อนจะยิ้มบาง ๆ
“จริงด้วยค่ะ...เมื่อกี้เผลอหมุนตัวแรงไปหน่อย รู้สึกเหมือนเท้าจะล้าขึ้นมาเลย”
comment in response to
post
ลมเย็นพัดพาความเงียบระหว่างพวกเขาไปชั่วขณะ เส้นผมของเธอสะบัดไปตามสายลม ใบหน้าของลูนาเรียไม่ได้ดูไม่สบายใจนัก แม้ว่าอากาศจะเย็น เธอยังดูสงบนิ่งและสบายใจมากกว่าตอนที่อยู่ในห้องจัดเลี้ยงเสียอีก
"ฉันไม่ค่อยถนัดอยู่ในงานพวกนั้นเท่าไร..." เธอเอ่ยต่อ สายตาหลุบลงเล็กน้อยก่อนจะมองขึ้นมาพร้อมรอยยิ้มที่คล้ายจะแฝงความเศร้าเอาไว้ "แต่ถ้าคุณต้องการ ฉันจะเข้าไป"
comment in response to
post
“สนุกดีค่ะ แต่ก็มีอะไรให้เรียนรู้เยอะมากจนหัวตื้อไปหมดเลย...” ลูนาเรียหัวเราะเบาๆ พลางถอนหายใจ
เมื่อฟิเนียมชี้ให้ดูหิ่งห้อยที่กำลังล่องลอยอยู่ท่ามกลางแสงจันทร์ เธออดยิ้มไม่ได้
“น่ารักจริงๆ ด้วยค่ะ ดูสิ มันกำลังเต้นรำไปพร้อมกับสายลมเลย”