rkm-asana.bsky.social
#RKM_Commu
อุโอซึมิ อาซานะ (16y) | 157cm 45kg | โทโมยาสึ ปี 1-B รหัส 492003 | ชมรมหนังสือพิมพ์
ผปค. @3iki.bsky.social
profile : https://3iki.notion.site/Profile-17a5826384d781da903bd4b8e777accf?pvs=4
423 posts
164 followers
167 following
Getting Started
Active Commenter
comment in response to
post
(ขอบคุณเช่นกันค่ะ! และขอโทษที่ทางเรามาๆหายๆ ด้วยนะคะ🥹)
comment in response to
post
พากันเดินออกจากร้าน มองเด็กสาวตรงหน้าสลับกับของในถุงกระดาษเล็กน้อย
"เรื่องเล็กน้อยค่ะ อีกอย่างเราก็อยากไปดูสินค้าใกล้ ๆ ด้วย"
"ถ้าอย่างนั้นเราขอตัวกลับก่อนนะคะ ไว้พบกันใหม่นะคุณนัตสึมิ"
ผงกหัวให้เล็กน้อยเพื่อเป็นการกล่าวลา
comment in response to
post
คลี่ยิ้มบางๆ "อื้อ ต้องเหมาะมากแน่ ๆ"
พี่พนักงานเดินเข้ามาถามสองสามคำก็รับแว่นกันแดดจากคุณไปทำการห่อแพ็คให้อย่างดี
ไม่นานนักถุงกระดาษที่ด้านในบรรจุกล่องแว่นตาและของแถมก็ถูกวางลงบนเคาน์เตอร์
'ทั้งหมด 12,xxx เยนค่ะ'
comment in response to
post
(ขอบคุณเช่นกันค่ะ และต้องขอโทษด้วยที่ทางเรามาๆหายๆ บ่อยนะคะ🥲)
comment in response to
post
คลี่ยิ้มน้อยๆ พร้อมค้อมหัวขอบคุณอีกฝ่ายเล็กน้อย
"เราต่างหากที่ต้องขอบคุณ"
"ขอบคุณที่ให้โอกาสเราได้ให้คำแนะนำค่ะ
"ถ้ายังไงวันนี้เราขอตัวก่อนนะคะ ไว้พบกันโอกาสหน้าค่ะ"
เห็นว่าใกล้ครบชั่วโมงการเล่นรอบของตัวเองแล้วเลยเริ่มกล่าวลาอีกคน
comment in response to
post
นอกจากคิ้วที่ลู่ลงกับสายตาที่มองออกไปด้านนอกก็เหมือนจะไม่มีท่าทีอย่างอื่นให้เห็นนะ อาจให้ความรู้สึกเหมือนเป็นเด็กสาวที่น่าเบื่อคนนึงเลยล่ะ
"คุณไม่จำเป็นต้องขอโทษเราเลยค่ะ เราอาจจะมองคนพลาดเอง"
"ถ้ายังไงให้เราค่อยๆ เรียนรู้และทำความเข้าใจคุณใหม่ที่ละเรื่องเป็นยังไงคะ?"
comment in response to
post
"ที่รู้สึกว่าแปลกอาจเป็นเพราะคุณไม่ชินก็ได้นะคะ อาจจะต้องลองสวมบ่อยๆ"
🤔
"เราไม่แน่ใจว่าคุณนัตสึมิอยากจะนำไปมอบให้ใคร หรือเขาเป็นคนแบบไหน แต่คิดว่าสีดำน่าจะดีกว่าค่ะ
หยิบแว่นทั้งสองสีมาดูไม่นานก็วางแว่นตากรอบดำลงบนมืออีกฝ่าย และวางอีกสีคืนที่โต๊ะ
"สีดำแมตช์กับเสื้อผ้าได้ง่ายกว่า แล้วก็ดูเท่แบบคลาสสิคหน่อยๆ ถือว่าเป็นตัวเลือกที่ดีค่ะ 🙂"
comment in response to
post
/มองปริบๆ/... เข้าใจเลยค่ะ
ไม่ว่าจะตอนที่แสงแดดส่องผ่านในช่วงกลางวัน หรือ กระทั่งยามค่ำคืนที่มีแสงจันทร์ ...
ภาพบรรยากาศแบบนั้นก็ชวนให้หลงใหลมากจริงๆ
comment in response to
post
"ไม่ ไม่ใช่แบบนั้นหรอก" 😫💦
"เราแค่รู้สึกว่าประโยคเมื่อครู่สามารถตีความได้สองแบบน่ะค่ะ อย่างเช่น... "
ยกนิ้วขึ้นมาประกอบระหว่างที่อธิบาย
"1. จะเล่นสเก็ตเป็นเพื่อนเราในวันนี้ และตั้งใจเล่นในส่วนของวันนี้ให้ดีที่สุด"
"2. หลังจากนี้จะเล่นสเก็ตเป็นเพื่อนเราอีก จะไม่ล้มเลิกความตั้งใจในการฝึกเล่น และยังคงเล่นต่อไปอีกเรื่อยๆ จนกว่าจะเล่นเป็น"
ค่อยๆ ลดมือลง "ประมาณนี้น่ะค่ะ"
comment in response to
post
"เอ๊ะ.. ไม่มีนะคะ—"
ส่ายหน้าประกอบนิดๆ ก่อนจะชะงักไปเล็กน้อย
"อะ คงเป็นเพราะคำถามเมื่อกี้ทำให้คุณไม่สบายใจรึเปล่านะ?" 💦💦
ลองถามกลับเพื่อความแน่ใจ
comment in response to
post
"จดจำได้ตลอดกาลงั้นหรอ?" ทวนคำของอีกคนเบาๆ
"ตราบใดที่คุณรักษาบาลานซ์ได้ดีก็จะไม่มีวันล้มลงค่ะ"
สายตาทอดมองตรงไปด้านหน้า ครุ่นคิดบางอย่างในใจเงียบๆ
"ขอถามอีกคำถามได้มั๊ยคะ?"
"ที่บอกว่าเล่นสเก็ตเป็นเพื่อนนี่หมายถึงแค่เฉพาะวันนี้ หรือว่ารวมครั้งถัดๆ ไปหรอ?"
comment in response to
post
"นอกจากนี้เรายังคิดอีกว่า การที่คุณคาเมะทานิเลือกที่จะแบ่งปันพื้นที่ตรงนั้นและร่วมสร้างสรรค์ผลงานกับคนที่มีความชอบแบบเดียวกันเป็นเรื่องที่วิเศษและยอดเยี่ยมมากจริงๆ"
อาจจะฟังแล้วดูเหมือนคำพูดยกยอปอปั้นไปสักหน่อย แต่ทั้งหมดนี้ล้วนเป็นคำพูดจากใจจริงทั้งสิ้น
comment in response to
post
หืมม??
"อืม ถึงแม้จะเป็นเพียงกลุ่มเล็ก ๆ แต่ก็คงเต็มไปด้วยเรื่องราวและความทรงจำมากมายอย่างแน่นอน"
"เราคิดว่างานอดิเรกของคุณฟังดูแล้วน่าสนุก และค่อนข้างท้ายทายมากทีเดียว..."
ครุ่นคิดอยู่ครู่นึงก่อนจะพูดเสริม
"อีกทั้งก็คงไม่ใช่เรื่องง่ายที่ใครนึกอยากจะทำก็ทำได้ เพราะนี่เป็นสิ่งที่ต้องอาศัยทั้งความรัก ความทุ่มเท รวมถึงความสามารถเฉพาะตัวของแต่ละคนมากพอสมควร"
+
comment in response to
post
"ชมรมกรีฑานั่นเอง"
พินิจมองอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะตอบ
"สดใสและน่ารักมากค่ะ" ยิ้มบาง
"ถูกใจจริง ๆ หรอ? ตอนแรกเราคิดว่าคุณไม่ได้อยากซื้อซะอีก" คาดเดาจากการที่เห็นเธอละงเลนอกร้านเมื่อสักครู่
comment in response to
post
"ในเน็ตบอกว่าเป็นร้านยอดนิยมน่ะค่ะ"
นอกจากแนะนำชื่อร้าน อาซานะก็ไม่ได้เดินเข้าเข้าร้านไหนเป็นพิเศษ ปล่อยให้โชได้มองสำรวจและเลือกร้านที่ตัวสนใจ
แน่นอนว่าในระหว่างนั้นไม่ได้พูดขัดสมาธิแต่อย่างใด
comment in response to
post
หลังจากได้ฟังก็รู้สึกว่านี่มันเกินความคาดหมายไปมาก เพราะไม่คิดว่าอีกคนจะเป็นนักแต่งเพลงเสียได้
นัยน์ตามีความชื่นชมปรากฎแต่น่าเสียดายที่เธอชมคนไม่เก่ง จึงไม่รู้ว่าควรพูดอะไรออกไป
"เป็นนักแต่งเพลงด้วยหรอคะ?"
"ดูท่าแล้วคุณคาเมะทานิคงรักเสียงเพลงมากแน่ๆ ถึงได้มีสตูดิโอส่วนตัวด้วย"
แอบคาดเดาเอาว่า หรือทางบ้านจะทำธุรกิจเกี่ยวกับค่ายเพลงอะไรแบบนั้นรึเปล่านะ ? 🤔
comment in response to
post
/พยักหน้ารับนิดๆ พร้อมชวนเธอเดินไปทางสวนสาธารณะเซย์โจว/
คุณอิโรฮะมีสถานที่ไหนที่ชอบ หรืออยากจะไปเดินเล่นเป็นพิเศษมั๊ยคะ?
comment in response to
post
มองอีกคนปริบๆ (' ',,
ไม่คิดว่าจะถูกชมมากขนาดนี้
"ขอบคุณค่ะ เราคิดว่าคุณเองก็น่าประทับใจไม่แพ้กัน"
ระบายยิ้มนิดๆ เอนศีรษะเล็กน้อย
"งานอดิเรกของเราค่อนข้างจำเจน่ะค่ะ ส่วนใหญ่แล้วเราจะเล่นอินไลน์สเกต"
"หากวันไหนที่เบื่อก็จะเปลี่ยนมาเป็นสเก็ตน้ำแข็งแทน... ที่นอกเหนือไปจากนี้ไม่มีแล้ว"
"ทางคุณคาเมะทานิล่ะ?"
comment in response to
post
พักหายเหนื่อยครู่หนึ่งก็กลับไปหาคุณด้วยใบหน้าเปื้อนยิ้ม
"เป็นยังไงบ้างคะ"
"เห็นแบบนี้แล้วคุณคาเมะทานิ พอจะมีกำลังใจในการฝึกซ้อมเพิ่มขึ้นมั๊ย?"
comment in response to
post
(ยูโกโร่คุงก็น่าเอ็นดูนะคะ ตลกด้วย! ไว้ถ้ามีโอกาสมาเล่นด้วยกันอีกนะ)
comment in response to
post
(กลับมาแล้วค่ะ)
"เราว่าอาจจะบดบังทัศนวิสัย ไม่สู่เก็บไว้ใช้ในโอกาสพิเศษ หรือเดินทางท่องเที่ยวไหม?"
"คุณนัตสึมิเป็นนักกีฬาหรอ?"
ถามขณะที่หยิบแว่นกันแดดกรอบน้ำตาลขึ้นมาลองสวมดู
comment in response to
post
จากนั้นเด็กสาวก็เริ่มเร่งจังหวะในการไถลตัว ใบมีดรองเท้าที่ขูดกับพื้นน้ำแข็งดังก้องเบาๆ แขนทั้งสองข้างกวัดแกว่งไปมาอย่างอิสระ ประสานกับการเอนตัวไปตามแรงเหวี่ยง
เธอหมุนปลายเท้าซ้ายเล็กน้อยเพื่อเปลี่ยนทิศทาง จากนั้นร่างทั้งร่างก็เอนตัวเข้าสู่จังหวะการถอยหลัง
pin.it/Jk9BYBaFh
comment in response to
post
(เรากลับมาแล้วค่ะ)
หรือว่าท่าทางของเธอจะทำให้คุณเข้าใจผิด?
"คิดมากเกินไปแล้วค่ะ"
"ความหมายของเราก็คือ เราสะดวกใจ เพียงแต่ไม่อยากให้คุณคาดหวังว่ามันเป็นสิ่งที่เพอร์เฟค"
อธิบายเพิ่มสักหน่อย ก่อนจะก้าวขาไปข้างหน้าโดยเริ่มจากท่าพื้นฐาน การเคลื่อนไหวค่อนข้างเรียบง่าย จนทิ้งระยะห่างจากคุณไปได้ 2-3 เมตร
+
comment in response to
post
มองเวลาแล้วก็พยักหน้าตกลง
"โอเคค่ะ ถ้างั้นเราขอตัวกลับก่อนนะ"
"ไว้พบกันที่โรงเรียนค่ะ" ลุกขึ้นยืนพร้อมค้อมศรีษะให้ ก่อนออกไปก็ไม่ลืมที่จะบอกเธอว่าไม่ต้องไปส่ง
หลังสวมรองเท้าเสร็จก็จัดการเปิดและปิดประตูให้เจ้าของบ้านเรียบร้อย
(จบเลยเนอะ? ขอบคุณสำหรับรูทนะคะ!)
comment in response to
post
(ขอบคุณสำหรับรูทนะคะ! )
comment in response to
post
"ได้สิ~"
เม้มปากพยายามกลั้นขำอยู่ ดวงตาหยีโค้งขึ้นเล็กน้อย
🤭🤭
เป็นคนที่ตลกจัง! แถมยังชอบเล่นมุก?
เกือบจะใจอ่อนแถมรอบหมุนกาขาให้อีก แต่กลัวจะขาดทุนเอาน่ะสิ ไม่ได้ๆ นิ่งไว้(...)
"คุณลูกค้าพูดจาเยินยอกันตั้งขนาดนี้เราทำตัวไม่ถูกเลยค่ะ,,"
หัวเราะเบาๆ กล่าวเสริมด้วยคำพูดติดเล่น
"แต่หากต้องการขายบ้านขายรถจริงๆ เรายินดีรับซื้อนะคะ—"
หลังจากนั้นจะขอตัวกลับไปช่วยงานร้านต่อ
comment in response to
post
ประตูถูกปิดลงพร้อมกับตัวชิงช้าที่เริ่มขยับขึ้นสู่ที่สูง
อาซานะเฝ้ามองท่าทางของเด็กหนุ่มอยู่เงียบๆ
"อาจเป็นเราที่กังวลมากเกินไป ภายนอกลุคคุณดูเหมือนเจ้าชาย และดูจะเป็นหนุ่มฮอตน่ะค่ะ..."
"แต่ในอีกด้าน..." มุ่นคิ้ว "เรารู้สึกว่าคุณค่อนข้างอันตรายอยู่นิดหน่อย 🤏🏻"
"ดังนั้นอาจจะพูดจาเสียมายาท และทำให้รู้สึกไม่ดี... ต้องขอโทษด้วยนะคะ" 💦💦💦
comment in response to
post
จู่ๆ ก็นึกอะไรขึ้นมาได้ ระหว่างที่เดินตามหลังอีกฝ่ายก็ตอบคำถามไปด้วย
"เราชอบโปชาคโคค่ะ แต่ก็ไม่ได้สะสมไว้"
เดินเลยไปจนถึงบริเวณที่มีการวางจำหน่ายแว่นคอลเลคชั่นดั่งกล่าว ด้านบนของตู้มีตุ๊กตาปomปomปุริo ถูกนำมาวางตกแต่งไว้ด้วย
"ถ้าหากเป็นแว่นกันแดดคุณจะสนใจไหม?"
comment in response to
post
"..."
ช่างใจอยู่ครู่นึง ไม่ได้กำลังคิดว่าเป็นเรื่องที่เสียมารยาท เพียงแต่มีน้อยคนที่จะบอกกับเธอแบบนี้
คลี่ยิ้มเล็กน้อยพร้อมตอบตกลง
"เราสามารถแสดงให้ดูได้ค่ะ"
"แต่ต้องบอกคุณคาเมะทานิเอาไว้ก่อนว่าเราไม่ใช่นักกีฬา จึงอาจมีบางเรื่องที่ทำผิดพลาด...💦"
กล่าวคือไม่อยากให้คุณคาดหวังมากเกินไปหากตัวเธอเล่นแล้วแสดงท่าทางออกมาได้ไม่ดี
comment in response to
post
"ไม่ซื้อค่ะ แต่สามารถเข้าไปดูสินค้าเป็นเพื่อนได้นะ 🙂"
ตอบไปตามตรง
"ทางบ้านไม่มีคนที่จำเป็นต้องใช้น่ะค่ะ หากซื้อไปน่าจะต้องถูกวางทิ้งเอาไว้แน่ๆ"
comment in response to
post
/ในจังหวะที่เธอไม่ได้รู้ตัวเลย ชายที่สวนทางออกจากร้านมาแอบเหลือบมองคุณหนูนามสกุลดังอยู่แว่บนึง ก่อนประตูร้านจะปิดแยกพวกเราไป/
(ขอบคุณรูท ไม่ให้ต่อแล้ว--)
comment in response to
post
ขณะที่กำลังคิดว่าควรปล่อยให้คุณเขาฝึกซ้อมต่อไปดีไหม
ก็รู้สึกถึงสายตาที่จ้องมาจึงจ้องมองตอบอีกฝ่าย แววตาฉายความสงสัยเอาไว้
?
"มีเรื่องอะไรที่อยากถามเพิ่มหรอคะ?"
comment in response to
post
(ขอบคุณเช่นกัน! / !!? อ่ย หล่อชะมัด แค่ใบหน้าครึ่งเดียวก็ยังเท่ 🥹💕)
comment in response to
post
รับฟังคำพูดอีกฝ่ายพร้อมทั้งสบตาคนตรงหน้า
"แรกๆ ก็แบบนี้แหละค่ะ แต่มันก็ไม่ได้แย่อะไร.. จริงๆ นะ 🙂"
"อีกอย่างตอนนี้คุณก็ไม่ได้ล้มลงด้วย ดังนั้นจึงไม่จำเป็นต้องกังวลมากเกินไปหรอก"
"แค่มองทางข้างหน้า และเคลื่อนไหวไปตามความรู้สึกก็พอแล้ว"
เพราะเธอมักจะทำแบบนั้นน่ะนะ
comment in response to
post
"เรามาเดินเล่นคนเดียวน่ะค่ะ บังเอิญเห็นสิ่งนี้น่าสนใจเลยแวะดูน่ะ"
คลี่ยิ้มบางๆ "แต่ว่าไม่ได้ชอบเป็นพิเศษจึงช่างใจอยู่น่ะค่ะ แล้วก็ได้พบกับคุณนัตสึมิเข้าพอดี"
comment in response to
post
.. เอ๊ะ/พอได้ยินว่าเป็นคุณแม่เลยนึกเกรงใจขึ้นมาเล็กน้อย/...;;;
/ระหว่างที่ยืนรอก็ถามขึ้นมาอีกประโยค/จะไม่ถูกท่านดุใช่มั๊ยคะ?
comment in response to
post
"ขอบคุณค่ะ พอเปลี่ยนวิธีแต่งแล้วแบบนี้ก็ไม่แย่เท่าไหร่ คุณซุยเรนเก่งมากเลยค่ะ"
รับกระจกมาดูพร้อมเอ่ยปากชมฝีมือการแต่งหน้าของอีกฝ่าย
"ไม่เป็นไรค่ะ ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร" คืนกระจกให้
"ก่อนหน้านี้ต้องขอโทษที่เสียมารยาทด้วยนะคะ" กล่าวคือหากอีกคนไม่รั้งไว้ เธอคงหนีออกไปจากตรงนี้แล้วจริงๆ
"ถ้างั้นให้เราช่วยเก็บอุปกรณ์นะคะ"
comment in response to
post
"อืม น่าจะประมาณ 7-8 ปีแล้วค่ะ"
เรียนเซย์โจว? มิน่าถึงไม่ค่อนคุ้นเลย
"ยินดีที่ได้พบค่ะคุณคาเมะทานิ เราอาซานะค่ะ..."
ช่างใจอยู่ครู่หนึ่งก็กล่าวแนะนำตัวเสริมอีกประโยค
"อุโอซึมิ อาซานะ จากรร.โทโมยาสึ"
"คุณคาเมะทานิเพิ่งหัดเล่นหรอ?"
comment in response to
post
"ไม่ใช่แบบนั้นหรอก ในเรื่องการรักษาบาลาซ์คุณทำได้ดีแล้วค่ะ"
"เพียงแต่หากเอาแต่โฟกัสไปที่จุดเดียวแบบนั้นจะทำให้การเคลื่อนไหวติดขัดและอาจเกิดอุบัติเหตุได้น่ะ"
คลี่ยิ้มบางๆ ระหว่างตอบคำถาม
"คุณลองเคลื่อนไหวต่อไปแบบนี้ และเปลี่ยนจุดโฟกัสเป็นทางข้างหน้าดูค่ะ"
"ไปช้าๆ... เมื่อทำแบบนี้ไปได้ระยะหนึ่ง ไม่แน่ว่าคุณอาจจะจับจุดได้และสามารถเล่นได้อย่างราบลื่นขึ้น"
อธิบายแบบนี้พอได้มั๊ยน้า 🤔
comment in response to
post
หลังจากสังเกตุการณ์มาสักพักหนึ่งก็รู้สึกว่าปล่อยไปไม่ได้ยังไงชอบกล สุดท้ายจึงตัดสินใจไถเท้าออกด้านข้างเพื่อเคลื่อนตัวไปหาคุณข้างหน้า
"หากเอาแต่ทำแบบนั้นจะทำให้เสียสมดุลได้นะคะ"
ลองแนะนำดู
comment in response to
post
(ขออนุญาตนะคะ!)
ทางนี้เป็นหนึ่งในชนกลุ่มน้อยที่ว่านั่น เธอไถสเก็ตผ่านคุณไปแล้วเกือบสองรอบด้วยกัน
จังหวะในการเล่นตอนนี้ไม่ช้าไม่เร็ว และกำลังตามหลังคุณอยู่ไม่ไกลนัก
ทางนั้นยังไงบ้างแล้ว?